ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 357

“เรื่องของพี่สี่นั้นทำให้ข้ารู้สึกเหมือนมีหนามตำใจอยู่ตลอด หนามนี้ดึงไม่ออกและข้าก็ไม่คิดจะดึงมันออก พวกเราคงจะไม่ใช่คนที่จะเดินไปทางเดียวกันได้ เจ้ารู้สึกว่าเจ้านั้นน่าสงสาร แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ ในวันที่ตัวตนของพวกเราถูกเปิดเผยออก พ่อแม่ของเจ้าเลือกเจ้าอย่างไม่ลังเล อีกอย่างในช่วงเวลาสิบกว่าปีที่ตระกูลซู พ่อแม่และพี่ชายทั้งห้าของข้าก็รักและเอ็นดูเจ้าอย่างมาก แถมพวกเขายังคิดถึงเจ้าหลังจากที่เจ้าจากไปแล้ว เจ้าเองที่เห็นแก่ตัวผลักพวกเขาออกไม่ใช่หรือ เจ้าน่าสงสารตรงไหน ทางกลับกันเจ้าโชคดี เจ้าได้รับความรักมากที่สุด อีกอย่าง ต่อไปเจ้าอย่าคิดหลอกใช้หรือทำร้ายเหล่าพี่ชายอีก พวกเขาไม่ใช่บันไดที่จะส่งเจ้าขึ้นที่สูง พวกเขาเป็นคนที่ข้าใส่ใจมากที่สุด ต่อไปใครกล้าทำร้ายพวกเขา ข้าไม่ปล่อยไว้แน่”

วันนี้พูดให้ชัดไปเลย ไม่เป็นศัตรูกันแต่ก็เป็นเพื่อนหรือพันธมิตรไม่ได้

ต่อไปไม่ว่านางจะไปได้ไกลแค่ไหน จะรุ่งเรืองขนาดไหนก็ไม่เกี่ยวกับนาง ส่วนตนจะไปได้ไกลแค่ไหนก็ไม่เกี่ยวกับนางเช่นกัน ต่างคนต่างอยู่นั้นดีที่สุด

แต่นางก็ไม่อยากให้กู้เย่ว์ใช้ความสัมพันธ์ในอดีตมาหลอกใช้พี่ชายของนาง เพื่อให้พวกเขาเข้าข้างนาง เหยียบพวกเขาขึ้นที่สูง

แน่นอนว่าหากมู่หรงเซิงมีความสามารถจริงที่จะทำให้พวกเขายอม นางก็ไม่ว่าอะไรและจะสนับสนุน

แค่หวังว่าในวันที่กู้เย่ว์มีอำนาจใหญ่โตแล้ว นางจะไม่หักหลังคนที่เคยช่วยเหลือนางเท่านั้นก็ดีมากแล้ว

การที่นางมาอย่างไม่คาดคิด เรื่องราวก็ได้เปลี่ยนไปอย่างมากแล้ว ต่อไปจะพลิกผันไปยังไงก็ไม่อยู่ในการควบคุมของซูหว่านแล้ว นางเองก็พอจะคาดเดาที่มาที่ไปของตนเองได้แล้ว

กู้เย่ว์ไม่อาจปฏิเสธเรื่องที่ทำกับพี่สี่ได้ นางเห็นแก่ตัวเองที่เลือกสละชีวิตของพี่สี่เพื่อให้ตนเองได้มีชีวิตอยู่ต่อไป

นั่นก็แสดงให้เห็นถึงจุดยืนของนาง หากมีใครมาขวางทางหรือทำให้นางรู้สึกไม่ปลอดภัย นางก็จะหาคนมาเป็นเหยื่อแทนตนเองอย่างไม่ลังเล เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

ตามเรื่องราวต้นฉบับ นางก็เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานมาก หลังจากรู้ตัวตนของมู่หรงเซิงรวมถึงความคิดและความทะเยอทะยานของเขาแล้ว นางเองก็เริ่มมีเป้าหมายร่วมและพยายามเพื่อสิ่งนั้น

สองคนที่มีเป้าหมายและทะเยอทะยานเหมือนกันก็ดูสมน้ำสมเนื้อดี

ซูหว่านพูดไว้ชัดแล้ว ชาตินี้พวกนางทำได้เพียงรังเกียจซึ่งกันและกัน ส่วนเรื่องอื่นๆ แค่เรื่องแย่งความรักจากพี่ชายก็คงไม่สามารถอยู่ฝ่ายเดียวกันได้

ตอนนี้นางเข้าใจแล้วว่าทำไมกู้เย่ว์ถึงใส่ใจนักว่าเหล่าพี่ชายจะดีกับใคร หากเป็นนางเองก็คงจะใส่ใจเช่นกันเพราะเคยได้รับความรักแบบนั้นมาก่อนถึงไม่อยากเสียไป

แต่นางคือสายเลือดแท้ๆ นางไม่สนใจ ก่อนหน้านี้ก็เคยบอกไว้แล้วว่าพี่ๆ ยังสามารถดีกับกู้เย่ว์ได้ แต่ต้องไม่ลืมนาง แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว หวังว่าพวกเขาจะเลิกยุ่งกับกู้เย่ว์ อย่าไปมีเรื่องพัวพันกันจะดีที่สุด อย่าไปยุ่งกับเรื่องการแย่งชิงบัลลังก์เลย

เส้นทางนี้เต็มไปด้วยอันตราย นางไม่อยากเห็นใครที่นางรักได้รับบาดเจ็บ รวมถึงเจียงอวี้ด้วย หากต้องเลือกจริงๆ นางเองก็จะสนับสนุนเขา เพราะสถานะของเขาเป็นเช่นนั้น ตั้งแต่เกิดมาเขาก็มีภาระหน้าที่ติดตัว ไม่ช้าก็เร็วยังไงเขาก็ต้องเลือก

สุดท้ายกู้เย่ว์ก็ได้แต่พาซูหว่านกลับไปยังสวนที่พวกนางอยู่ก่อนหน้า เจียงอวี้ยังดื่มอยู่กับมู่หรงเซิง