คืนนี้เขาถูกชวนให้ดื่มเหล้าไปเยอะมาก แถมยังเป็นเหล้าเก่าที่แรงพอสมควร ตอนที่ซูหว่านกลับมา เขากำลังกุมหัวแล้วนั่งเอนหลังพิงที่เก้าอี้ ดูเหมือนจะเมาเล็กน้อย
เมื่อได้ยินเสียง เขาก็เงยหน้ามองไปทางที่ซูหว่านเดินมา นางเปลี่ยนชุดสะอาดเรียบร้อยแล้ว เพียงแต่ชุดที่ใส่นั้นมีลวดลายดอกไม้ที่ดูฉูดฉาดเกินไป ไม่เหมาะกับนางเท่าไหร่ ทั้งลายดอกไม้ทั้งลายผีเสื้อ
ซูหว่านเพิ่งจะนั่งลง เจียงอวี้ก็จับมือนางไว้อย่างธรรมชาติ แล้วก็พบว่ามือของนางนั้นเย็นเฉียบ
“ทำไมมือเย็นขนาดนี้ หายไปตั้งนานเลย”
ซูหว่านหายไปนานเกือบครึ่งชั่วโมง ก็นานจริงๆ นั่นแหละ แถมยืนหนาวอยู่ตรงบ่อน้ำตั้งนาน จะไม่เย็นเฉียบได้อย่างไร
“ไม่เป็นไร แค่คุยกับคุณหนูกู้นิดหน่อย” ซูหว่านเลือกที่จะไม่ปิดบัง
เพราะนางรู้ว่าเจียงอวี้ไม่ใช่คนที่ชอบถามซักไซ้อะไร เจียงอวี้เองก็ไม่ถามต่อจริงๆ เมื่อดูเวลาแล้ว เขาคิดว่าควรจะไปได้แล้ว
ดังนั้นจึงลุกขึ้นบอกลามู่หรงเซิง
“องค์ชาย คืนนี้ขอบพระคุณมากที่ดูแลต้อนรับ แต่ตอนนี้ก็ค่ำมากแล้ว หม่อมฉันไม่รบกวนต่อแล้ว”
“เจียงซื่อจื่อไม่ต้องเกรงใจ ข้าไปส่งพวกเจ้าทั้งสองเอง!” มู่หรงเซิงลุกขึ้นมาจะไปส่งเขา
เจียงอวี้ไม่ได้ปฏิเสธ เขานั้นจับมือซูหว่านอยู่ตลอดไม่เคยปล่อยมือ
กู้เย่ว์เพิ่งถูกซูหว่านปฏิเสธอย่างแรงแถมยังถูกสั่งสอนอีก อารมณ์นางก็ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นนางจึงเดินตามมู่หรงเซิงอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไร
ซูหว่านนึกถึงชุดที่ใส่อยู่นั้นเป็นคงกู้เย่ว์ นางไม่อยากติดหนี้นาง
นางจึงปล่อยมือจากเจียงอวี้แล้วเดินไปข้างๆ กู้เย่ว์แล้วตีไหล่ถามเสียงเบา
“ชุดนี้เท่าไหร่ ข้าจะจ่ายให้”
กู้เย่ว์แอบกลอกตาอย่างไม่พอใจ นางเองก็ไม่เกรงใจอะไร ในเมื่อซูหว่านไม่อยากอยู่ข้างเดียวกับนาง งั้นก็ควรจะเคลียร์ทุกอย่างให้ชัดเจน ไม่ให้นางได้เปรียบ
“ร้อยตำลึง นี่เป็นงานปักจากเสฉวน เนื้อผ้าก็เป็นผ้าไหมจากเสฉวน”
ทั้งสองคนเดินช้าๆ อยู่ด้านหน้า คนข้างหน้าสองคนที่ยังพูดคุยอยู่นั้นจึงไม่ได้สังเกตเห็นพวกนาง
เนื้อผ้าและลวดลายมันก็สมราคาจริงๆ แต่น่าเสียดาย ซูหว่านไม่อยากจะเสียเงินจำนวนมากเพื่อซื้อชุดที่ไม่ชอบ แต่ก็ไม่อยากจะติดค้างนาง
อย่าคิดว่านางไม่รู้ หญิงรับใช้คนนั้นมีเจตนาตั้งใจ ชุดเดิมที่นางใส่มาก็ไม่ใช่ถูกๆ มีค่าตั้งสามสิบกว่าตำลึง ดังนั้นนางไม่คิดที่จะเสียเปรียบง่ายๆ
“ต่อไปหากองค์ชายห้าเชิญเจ้าอีก เจ้าก็มาคนเดียวเถอะ ข้าไม่ไปแล้ว ไม่มีอะไรน่าสนุกเลย”
ซูหว่านคิดว่าอย่าอยู่กับกู้เย่ว์บ่อยๆ จะดีกว่า พื้นฐานนิสัยไม่เข้ากัน
ตั้งแต่คืนนี้ที่นางพูดคำพูดเหล่านั้นแล้ว อยู่ๆ นางก็รู้สึกว่านางเอกคนนี้เริ่มหลุดจากคาแรกเตอร์แล้ว
พระเอกนางเอกไม่เหมือนนิยายต้นฉบับแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะการมาร่วมของนางหรือเปล่า
เคยเห็นมาคำหนึ่งว่า ทุกคนที่ทะลุมิติเข้ามาในนิยายจะมีมุมมองของพระเจ้า ก็เท่ากับว่าจะกลายเป็นตัวเอกของนิยายเรื่องนั้น ตัวละครอื่นๆ ก็จะกลายเป็นตัวประกอบไป
ตัวประกอบก็คือตัวประกอบ ไม่โดดเด่น ไม่สมบูรณ์แบบ และจะเริ่มมีข้อบกพร่องต่างๆ เหมือนที่กู้เย่ว์ในตอนนี้ มีความแตกต่างกับต้นฉบับอย่างมาก
ในต้นฉบับกู้เย่ว์มีความทะเยอทะยานก็จริง แต่นางมีทัศนคติที่ดี เปิดใจยอมรับทุกอย่างและจริงใจกับคนอื่นๆ
แต่ตอนนี้ไม่อาจจะเห็นด้วยกับทัศนคติแบบนั้นแล้ว
หากเป็นแบบนี้จริงๆ ซูหว่านก็คงผันตัวเป็นตัวหลักแล้ว จากนี้ไปก็ไม่ต้องเป็นห่วงที่จะเอาชีวิตรอดแล้ว อีกอย่าง ตลอดเวลาที่นางพยายามมา ตอนนี้โลกได้เข้าข้างนางแล้ว แถมยังมีคนคอยหนุนหลังอย่างเจียงอวี้ ไม่ตายได้ง่ายๆ หรอก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...