ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 372

ให้ความรู้สึกราวกับมาถึงประตูสวรรค์ทักษิณ ด้านบนยังมีสะพานแขวนเชื่อมต่อไปยังขุนเขาหลายลูก บนยอดเขาแต่ละลูกประดับประดาไปด้วยหมู่ตึกและศาลางดงามตระการตา รายล้อมด้วยม่านหมอกดุจแดนสวรรค์

ซุ้มประตูโค้งขนาดใหญ่สร้างขึ้นจากเสาหิน สลักอักษรสี่ตัวสำนักเฟิงเย่ว์ นี่คือสถานที่ที่เจียงอวี้เติบโตมา!

ทันทีที่มาถึง นางก็ลืมเลือนความเหนื่อยล้าไปสิ้น อากาศบนที่สูงอันสดชื่นบริสุทธิ์ทะลวงเข้าสู่โพรงจมูก ทั้งเหน็บหนาวและเย็นเยียบจนรู้สึกเจ็บแปลบ เมื่อลมหนาวพัดโชยมา เหงื่อบนแผ่นหลังของนางก็เย็นวาบในทันที ขนทั่วกายลุกชันขึ้นพร้อมกัน นางอดไม่ได้ที่จะกระชับเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอกบนร่างให้แน่นขึ้น

เจียงอวี้กระโดดลงจากเกี้ยว เห็นท่าทางราวกับไม่เคยพบเคยเห็นโลกกว้างของนางแล้วก็รู้สึกขบขัน

การจะข้ามไปยังยอดเขาอีกลูกหนึ่ง จำต้องผ่านสะพานแขวนแห่งนี้ ทว่าซูหว่านกลับหวาดกลัวความสูง แม้สะพานแขวนจะดูแข็งแรงมั่นคง แผ่นไม้หนาหนัก ไร้ซึ่งช่องว่างระหว่างแผ่น ด้านล่างหล่อหลอมด้วยเหล็ก ราวกันตกทั้งสองด้านก็ออกแบบมาอย่างแนบสนิท ทั้งหมดเป็นเพียงเพราะนางคิดไปเอง

เมื่อทุกคนก้าวขึ้นไปบนสะพาน ตัวสะพานก็โยกไหวเล็กน้อย ใช่ว่านางเสแสร้งแต่อย่างใด เพียงแค่ก้าวเท้าขึ้นไป ขาของนางก็อ่อนระทวยลงกว่าเดิม

เจียงอวี้มองออกว่านางกำลังหวาดกลัว เพราะใบหน้าน้อย ๆ ของนางซีดขาวไปหมดแล้ว เขาจึงเอื้อมมือไปกุมมือนางไว้

ฝ่ามือของเขาเย็นเยียบอยู่บ้าง แต่กลับมอบความรู้สึกปลอดภัยอย่างน่าประหลาด

“เด็กดี หลับตาเสีย เดินตามข้าก็จะไม่กลัวแล้ว”

ยามอยู่ต่อหน้านาง เขามักจะอ่อนโยนเช่นนี้เสมอ ซูหว่านพยักหน้าแล้วหลับตาลงอย่างว่าง่าย

อาจเป็นเพราะมองไม่เห็นสิ่งใด ทั้งยังมีเขากุมมือนำทาง และรู้ดีว่าการเดินตามเขาไปจะไม่เกิดเรื่องร้าย ซูหว่านจึงรู้สึกหวาดกลัวน้อยลง

เมื่อซูหว่านสัมผัสได้ถึงสะพานใต้เท้าที่แกว่งไกวเบา ๆ จะพูดว่าไม่กลัวเลยแม้แต่น้อยก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นเส้นทางสายนี้จึงดูยาวไกลเป็นพิเศษ

เจียงอวิ๋นเฮ่อพาลูกน้องมารอรับอยู่อีกฟากของสะพาน พร้อมด้วยชายวัยกลางคนอีกผู้หนึ่ง

เมื่อเจียงอวิ๋นเฮ่อเห็นเจียงอวี้กลับมาอย่างปลอดภัยก็รู้สึกยินดียิ่ง ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม และเมื่อเห็นเขากุมมือคุณหนูตระกูลซูผู้นั้น เขาก็ยิ่งยินดีขึ้นไปอีก เจ้าหนุ่มนี่ ในที่สุดก็ทำเรื่องที่สมควรทำเสียที

ทว่าอีกคนหนึ่งกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขาวางแผนลอบสังหารไว้มากมายถึงเพียงนั้น แต่เจ้าหนุ่มนี่ก็ยังรอดชีวิตมาได้ ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงดวงแข็งถึงเพียงนี้

สถานการณ์เมื่อปีก่อนเขายังรอดมาได้ หากไม่ใช่ดวงแข็งแล้วคืออะไร?

เจียงอวี้มองข้ามระยะห่าง สบตาเข้ากับอวี๋อู๋ชาง อวี๋อู๋ชางสบตากับเขาอย่างไม่หลบเลี่ยง อีกทั้งใบหน้าก็มีรอยยิ้ม ขณะที่เจียงอวี้กลับมีสีหน้าเย็นชา สายตาฉายแววสังหาร

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน