ทว่า นางกลับหยิบมันขึ้นมาดมก่อน กลิ่นหอมนั้นยังคงเป็นกลิ่นไม้จันทน์ที่บริสุทธิ์ยิ่ง ทว่าในชั่วพริบตาเดียว ซูหว่านก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะตาลายขึ้นมา
เป็นเพราะนางสูดดมเข้าไปเต็มแรง กลิ่นนั้นจึงรุนแรงเป็นพิเศษ นางอดที่จะเอนกายไปด้านหลังไม่ได้ โชคดีที่ซุนหลิงเอ๋อร์ประคองนางไว้ได้ทัน
“เจ้าเป็นอะไรไป?”
น้ำเสียงของซุนหลิงเอ๋อร์ร้อนรน ซูมู่เองก็ร้อนใจตามไปด้วย เขารีบยื่นมือออกไปเพื่อจะประคองนาง แต่เพราะอยู่คนละฝั่งจึงมิอาจคว้าตัวนางได้ทันท่วงที
“เกิดอะไรขึ้น?”
ซุนหลิงเอ๋อร์รีบรินน้ำถ้วยหนึ่งให้นางดื่ม จากนั้นจึงหยิบขวดยาขวดหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ เทตัวยาออกมาสองเม็ดแล้วให้นางกินลงไป
“กินยานี้แล้วจะดีขึ้น เป็นยาที่ดีต่อร่างกาย กินแล้วเจ้าจะสบายตัวขึ้น”
เป็นจริงดังว่า เพียงชั่วครู่เดียว ซูหว่านก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้พะอืดพะอม นางยื่นกำไลให้แก่พี่รอง
“พี่รอง ข้ารู้สึกว่ากำไลวงนี้มีปัญหาเจ้าค่ะ!”
ซูมู่รับกำไลมาแล้วจรดลงที่ปลายจมูกของตนเพื่อดมกลิ่นดู ซุนหลิงเอ๋อร์คิดจะห้ามแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
ทว่า หลังจากที่ซูมู่ดมแล้ว เขากลับไม่รู้สึกผิดปกติใด ๆ เลย จุดนี้เองที่น่าประหลาดใจนัก
“เหตุใดข้าจึงไม่เป็นอะไร?”
“ให้ข้าดมดูบ้าง!” ซุนหลิงเอ๋อร์ยื่นมือออกไปขอกำไลจากเขา
ซูมู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยอมส่งให้แต่โดยดี ซุนหลิงเอ๋อร์ลองดมดูบ้าง นางเองก็ไม่เป็นอะไรเช่นกัน
“ช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก เหตุใดหว่านหว่านดมแล้วจึงมีปฏิกิริยารุนแรงถึงเพียงนี้ แต่พวกเรากลับไม่เป็นอะไรเลย?”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...