ทว่า ซูหว่านกลับดูอย่างตั้งอกตั้งใจยิ่งนัก เด็กสาวก็เป็นเช่นนี้ สนใจเรื่องราวเช่นนี้อยู่แล้ว ยิ่งน้ำเน่าเพียงใด ก็ยิ่งอยากติดตาม
เพื่อที่จะได้วิจารณ์เนื้อเรื่องกับเจ้าสำนักเฒ่า นางจึงขยับไปนั่งข้างๆ เขา หนึ่งชราหนึ่งเยาว์ต่างก็นั่งแทะเมล็ดทานตะวันไปพลางสนทนากันไปอย่างออกรส
“บุรุษผู้นี้ใช้ไม่ได้เลย รักคนรวยชังคนจนไม่อาจแต่งได้” เจ้าสำนักเฒ่าชี้ไปยังพระเอกบนเวที
“นั่นสิเจ้าคะท่านตา แล้วเหตุใดนางเอกถึงต้องผูกคอตายบนต้นไม้คดงอต้นเดียว? เหตุใดจึงต้องยอมละทิ้งป่าทั้งป่าเพื่อต้นไม้เพียงต้นเดียวด้วยเจ้าคะ?”
ทั้งสองต่างกล่าวตำหนิสอดรับกันไปมา ทั้งยังพยักหน้าแสดงความเห็นด้วยซึ่งกันและกัน
เจียงอวี้ที่อยู่ด้านข้างได้แต่ยิ้มอย่างจนปัญญาระคนเอ็นดู พลางคิดในใจว่า หนึ่งชราหนึ่งเยาว์คู่นี้ หาผู้ใดเปรียบมิได้เสียจริง
ทั่วทั้งลาน มีเพียงพวกเขาสองคนที่ชมดูอย่างจริงจัง ส่วนผู้อื่นล้วนนั่ง ๆ นอน ๆ อย่างเบื่อหน่ายกันถ้วนหน้า
เมื่องิ้วใกล้จะถึงฉากสุดท้าย เจ้าสำนักเฒ่าก็เผลอหลับไป ซูมู่จึงเข้ามาจับชีพจรให้ โชคดีที่ไม่มีสิ่งใดน่าเป็นห่วง
เจียงอวี้จึงโบกมือให้หยุดการแสดง ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนได้รับการปลดปล่อย พากันแยกย้ายกลับบ้านของตนไป
ช่างเป็นเคราะห์กรรมเสียจริง อีกไม่กี่วันก็ต้องมาอีกแล้ว ยังมิทราบว่าจะเป็นงิ้วเรื่องอันใดอีก
หลายวันต่อมา ซูหว่านก็มีเรื่องให้ทำแล้ว นางไปหาคณะงิ้ว เล่าเรื่องราวของเซวียผิงกุ้ยและหวังเป่าชวนให้พวกเขาฟัง และให้พวกเขานำไปจัดแสดง
สำหรับคณะงิ้วแล้ว เรื่องนี้ถือเป็นบทละครชั้นดีที่หาได้ยากยิ่ง หากในอนาคตนำไปจัดแสดงอย่างเป็นจริงเป็นจัง ย่อมต้องเป็นที่รู้จักไปทั่วทุกครัวเรือนอย่างแน่นอน
ดังนั้น ซูหว่านจึงอยู่ที่คณะงิ้วเป็นเวลาสามวัน ชมดูพวกเขาฝึกซ้อมอยู่หลายครั้งจนได้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจ นางยังเขียนบทพูดหลักทั้งหมดออกมาให้ด้วย
กระทั่งเพลงที่นางเคยเรียนรู้ในยุคปัจจุบันก็ยังถูกนำมาใช้ โดยให้นำมาร้องในช่วงเปิดฉาก
อย่าว่าไป พอเจียงอวี้และคนอื่น ๆ ได้ยินว่าซูหว่านกำลังกำกับการแสดงงิ้วอยู่ ต่างก็ตั้งตารอคอยว่านางจะสร้างสรรค์งิ้วดี ๆ เช่นไรออกมาได้
ทว่าซูหว่านก็มิได้อาจหาญรับความดีความชอบไว้ผู้เดียว นางเพียงกล่าวว่าได้อ่านเจอมาจากนิทานพื้นบ้านเล่มหนึ่ง มิใช่เรื่องที่นางคิดขึ้นเอง
เมื่อซูมู่เห็นน้องสาวของตนกำลังง่วนอยู่กับการจัดแจง ก็ได้แต่ยิ้มแล้วปล่อยผ่านไป ถึงเวลานั้นเขาคงต้องตั้งใจดูตั้งใจฟังให้ดีแล้วว่า น้องเล็กของเขาก็มีความสามารถเช่นนี้ด้วยหรือ?
ซุนหลิงเอ๋อร์เองก็เช่นกัน พอได้ยินว่าสหายรักกำลังกำกับการแสดงงิ้วอยู่ ไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องมาชมความคึกคักนี้ให้ได้
ในไม่ช้าก็ถึงเวลาชมงิ้วอีกครั้ง เมื่อถึงยามค่ำคืน เวทีก็ถูกตั้งขึ้น งานเลี้ยงก็ถูกจัดเตรียมไว้พร้อมสรรพ เหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายต่างก็ทยอยเดินทางมาถึงตามเวลา
เจ้าสำนักเฒ่ายังรับปากอีกว่า งิ้วที่แม่หนูซูกำกับนี้ เขาจะต้องฟังให้จบ จะไม่เผลอหลับกลางคันเป็นอันขาด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...