ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 400

ยังมีผู้อาวุโสหลายคนที่ตำหนิการกระทำของเจียงอวี้ว่าโอหังและไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา พวกเขากล่าวอ้างว่าอวี๋อู๋ชางก็เป็นถึงผู้อาวุโสของสำนักเฟิงเย่ว์คนหนึ่ง เจียงอวี้ไม่ควรปฏิบัติต่อเขาเช่นนี้

ส่วนรายละเอียดที่แน่ชัดนั้นซูหว่านเองก็ไม่ทราบ นางรู้เพียงว่าวันนั้นเจียงอวี้อยู่ในตำหนักอู๋จี๋เป็นเวลานาน ภายในตำหนักมีทั้งเสียงทะเลาะวิวาทดังขึ้นเป็นพัก ๆ สลับกับความเงียบสงัด

ท้ายที่สุด ภายใต้การชี้ตัวของท่านย่าเย่ อวี๋อู๋ชางก็ได้ยอมรับสารภาพในความผิดของตนแต่โดยดี

เมื่อเหล่าผู้อาวุโสที่เคยดื้อรั้นปกป้องเขาได้ทราบว่า เพื่อตำแหน่งเจ้าสำนัก อวี๋อู๋ชางถึงกับลงมือทำร้ายเจ้าสำนักเฒ่าได้ลงคอ ทุกคนต่างนิ่งเงียบไปในทันที เพราะเจ้าสำนักเฒ่านั้นมีตำแหน่งที่สูงส่งอย่างยิ่งในใจของพวกเขา เขาคือผู้ที่นำพาพวกเขาสร้างเกียรติยศและรากฐานอันมั่นคงนี้ขึ้นมาด้วยกัน

ตามคำชี้แนะของเจ้าสำนักเฒ่าหลังจากที่ฟื้นคืนสติ เขาตั้งใจจะทำลายวรยุทธ์ของอวี๋อู๋ชาง สลายพลังลมปราณทั้งหมดในร่าง ให้กลายเป็นเพียงคนไร้ค่าไปนับแต่นี้

เขาจะไม่ฆ่าอวี๋อู๋ชาง ถึงอย่างไรก็เป็นเขาที่นำตัวเด็กคนนี้กลับมา ทั้งยังเป็นผู้สอนวิชาให้ด้วยตนเอง แม้จะผิดหวังในตัวเขาเพียงใด แต่ก็ไม่คิดจะเอาชีวิตเขา

ทว่าเพื่อป้องกันไม่ให้เขามีใจคิดคดทรยศอีก จึงจะสั่งจองจำเขาไว้ในเรือนพักไปชั่วชีวิต ห้ามก้าวออกมาโดยไม่มีเหตุอันควร

เมื่อถึงเวลานั้น เจ้าสำนักเฒ่าจะจัดให้ศิษย์ในสำนักผลัดเปลี่ยนเวรยามเฝ้าไว้ คนไร้ค่าที่ปราศจากวรยุทธ์เช่นเขา จะไปก่อเรื่องสร้างคลื่นลมอันใดได้อีก สำหรับยอดฝีมือที่เคยอยู่ในจุดสูงสุด การถูกทำลายลมปราณนั้นนับเป็นความเสียหายที่สาหัสนัก หลังจากนี้ไปเขาก็จะเป็นได้เพียงคนขี้โรคที่ร่างกายอ่อนแอคนหนึ่ง ไม่มีปัญญาที่จะก้าวเท้าออกจากสำนักเฟิงเย่ว์ได้แน่นอน

วันลงทัณฑ์ เหล่าผู้อาวุโสเป็นผู้ร่วมกันดำเนินการ โดยมีผู้อาวุโสสูงสุดเป็นผู้ลงมือทำลายวรยุทธ์ของเขาด้วยตนเอง ส่วนเจียงอวี้นั้นยืนมองอยู่ข้าง ๆ

อวี๋อู๋ชางรู้ดีว่าเจ้าสำนักเฒ่าจะไม่เอาชีวิตเขา แต่เขาคิดว่าอย่างมากก็คงเป็นเพียงการจองจำ ซึ่งเขายังพอมีโอกาสที่จะกลับออกมาได้อีกครั้ง

ทว่า ตอนนี้พวกเขากลับจะทำลายทั้งวรยุทธ์และพลังลมปราณของเขา ซึ่งเท่ากับบีบให้เขากลายเป็นคนไร้ค่าที่สิ้นไร้ทุกสิ่ง ตัดหนทางและความหวังทั้งมวลของเขาจนสิ้น

อันที่จริง สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่แค่สำนักเฟิงเย่ว์เท่านนั้น เขายังมีเหตุผลอื่นอีกมากมาย ใครจะเป็นผู้สืบทอดสำนักเฟิงเย่ว์นั้นไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่จะทำให้เขากลายเป็นคนชั่วร้ายโดยสมบูรณ์ นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น

ส่วนเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร คงต้องรอให้ถึงเวลาจึงจะล่วงรู้ได้

อวี๋อู๋ชางถูกจับกุมเอาไว้ นับตั้งแต่วันที่ถูกคุมขัง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาแสดงท่าทีเสียอาการถึงเพียงนี้

เขาดิ้นรนขัดขืนสุดกำลัง ไม่ต้องการถูกทำลายวรยุทธ์ จากตอนแรกที่เบิ่งตาถลึงจ้องอย่างโกรธเกรี้ยวและตะโกนโหวกเหวก ในท้ายที่สุดกลับกลายเป็นการอ้อนวอน อ้อนวอนให้พวกเขาเมตตาฆ่าเขาทิ้งเสียให้รู้แล้วรู้รอด

เขาถือว่าตลอดชีวิตนี้ สิ่งเดียวที่ภาคภูมิใจก็คือวรยุทธ์ที่ติดตัว สำหรับผู้ฝึกยุทธ์แล้ว การถูกทำลายวรยุทธ์นั้นทุกข์ทรมานยิ่งกว่าความตายเสียอีก

เจียงอวี้ย่อมรับคำสั่งโดยดี เมื่อได้ยินว่าท่านย่าเย่ชื่นชอบเงินทอง เขาจึงจัดเตรียมเงินแท้ขาวบริสุทธิ์กว่าสิบหีบ อีกทั้งแก้วแหวนเงินทองอีกสิบกว่าหีบ ผ้าไหมแพรพรรณชั้นเลิศอีกสิบกว่าหีบ ทำเอาท่านย่าเย่สองตาเป็นประกาย

สำนักเฟิงเย่ว์ช่างมั่งคั่งและมีบารมียิ่งนัก สมแล้วที่เป็นผู้กุมเส้นทางขนส่งทางน้ำ ความมั่งคั่งช่างมากมายเหลือเกิน

ทางด้านซูหว่านจำต้องพำนักเพื่อฉลองปีใหม่ที่สำนักเฟิงเย่ว์ต่อไป ทั้งยังเป็นคำขอร้องอย่างแข็งขันของเจ้าสำนักเฒ่าที่หวังว่าซูหว่านจะอยู่ร่วมฉลองปีใหม่ด้วยกัน

เจียงอวี้ทะนุถนอมทุกช่วงเวลาที่จะได้อยู่ร่วมกับซูหว่านหลังจากนี้เป็นอย่างยิ่ง เพราะเขาได้รับสาส์นจากแนวหน้าแล้ว ในฐานะซื่อจื่อแห่งจวนเจียงกั๋วกง ตระกูลแม่ทัพและขุนนางผู้จงรักภักดีต่อแผ่นดินมาหลายชั่วอายุคน ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาในฐานะซื่อจื่อย่อมมิอาจหลีกเลี่ยงได้

ยิ่งไปกว่านั้น ชาวเมืองหลวงต่างรู้ดีว่าซื่อจื่อเจียงกั๋วกงร่ำเรียนวิชาอยู่ที่สำนักเฟิงเย่ว์ตั้งแต่เยาว์วัย มีฝีมือเป็นเลิศ หากเขาไม่ไปยังแนวหน้า เกรงว่าเหล่าตระกูลขุนนางอื่น ๆ คงยากที่จะยอมรับในตัวเขา

ดังนั้น อย่างช้าที่สุดคือหลังปีใหม่ เขาจำต้องออกเดินทางสู่แนวหน้า

ซูหว่านยังคงคิดถึงบ้านเป็นอย่างยิ่ง ไม่รู้ว่าท่านพ่อท่านแม่และเหล่าพี่ชายจะคิดถึงนางหรือไม่ นางจึงคิดจะเขียนจดหมายส่งกลับไป เพื่อบอกให้พวกเขาทราบว่าปีนี้นางจะอยู่ที่สำนักเฟิงเย่ว์ พร้อมทั้งพี่รองก็อยู่ที่นี่ด้วย ขอให้พวกเขาอย่าได้เป็นห่วง และนางจะรีบกลับบ้านโดยเร็วที่สุด