ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 402

บางทีอาจมีคนไม่เข้าใจ ในสายตาของคนทั่วไปในยุคนี้ การที่คนอายุมากแล้วยังจะมาจัดพิธีแต่งงานอะไรแบบนี้อีก คงจะถูกคนนินทาลับหลังและหัวเราะเยาะเป็นแน่

ทว่าในสายตาของซูหว่านแล้ว เรื่องเช่นนี้นับว่าช่างน่าประทับใจยิ่งนัก

วันนี้เป็นวันมงคลของท่านผู้เฒ่าซุนและท่านย่าเย่ ทั้งยังเป็นวันสิ้นปีอีกด้วย ยามค่ำคืน เจียงอวี้ต้องเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าให้แก่เหล่าผู้อาวุโสของสำนักเฟิงเย่ว์ นี่คือธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมาของสำนักเฟิงเย่ว์ และเนื่องจากเจ้าสำนักเฒ่ายังคงพักฟื้นร่างกายอยู่ หน้าที่นี้จึงตกมาเป็นของเขา

หลังจากผ่านเรื่องราวของอวี๋อู๋ชางมา เหล่าผู้อาวุโสต่างก็เก็บงำท่าทีมากขึ้น แม้จะดูเหมือนว่าเจ้าสำนักเฒ่าจัดการกับอวี๋อู๋ชางอย่างปรานี แต่แท้จริงแล้ว สำหรับอวี๋อู๋ชางนั้น มันทรมานยิ่งกว่าตายเสียอีก

เรื่องนี้ยังบ่งชี้ว่า ยามปกติเจ้าสำนักเฒ่าดูเหมือนเป็นคนที่เข้าถึงง่าย แต่แท้จริงแล้วหาได้มีจิตใจเมตตาปรานีไม่ ทั้งยังเชี่ยวชาญการโจมตีจิตใจที่สุด

เมื่อเจ้าสำนักเฒ่าหายดีแล้ว เรื่องการสืบทอดตำแหน่งจึงเป็นอันตกไป ด้วยเหตุนี้ต่อให้พวกเขาจะไม่ยอมรับในตัวเจียงอวี้ ก็จะไม่สร้างความขุ่นข้องหมองใจต่อกัน เพราะถึงแม้จะไม่มีตำแหน่งนายน้อย แต่เขายังมีฐานะเป็นถึงซื่อจื่อแห่งเจียงกั๋วกงที่ทุกคนต้องให้ความเคารพ

ดังนั้น ในมื้อค่ำวันสิ้นปี จึงมีเพียงเจียงอวิ๋นเฮ่อที่พาซูมู่และเด็กสาวอีกสองคนร่วมโต๊ะ ทางด้านหมอเทวดาซุนและท่านย่าเย่เมื่อเสร็จธุระแล้ว ก็เปลี่ยนเป็นชุดลำลองและมายังหอไจซิงเพื่อร่วมมื้อค่ำวันสิ้นปีด้วยกัน

ในขณะเดียวกัน ที่เรือนน้อยฝูหรงในเซียงโจว ครอบครัวซูทั้งสี่ได้เชิญครอบครัวน้าชายมาฉลองปีใหม่ด้วยกัน จึงทำให้บรรยากาศดูอ้างว้างน้อยลงไปบ้าง

ซูอวิ๋นกำลังวางแผนอยู่ในใจว่า หากซูหว่านกลับมาเมื่อใด เขาจะไม่สนใจนางเป็นเวลาหนึ่งเดือน

ฝ่ายเจียงอวี้ เมื่อเสร็จสิ้นจากงานเลี้ยงสังสรรค์แล้ว ก็รีบตรงมาหาซูหว่านในทันที เขาเตรียมดอกไม้ไฟไว้ให้ซูหว่านมากมาย ตั้งใจจะชวนนางไปจุดด้วยกัน

ฉลองปีใหม่ก็ต้องให้มีบรรยากาศของปีใหม่ อีกทั้งนี่ยังเป็นปีแรกที่เขาและนางได้ฉลองร่วมกัน

ก่อนหน้านั้น เจ้าสำนักเฒ่าได้เรียกบรรดาคนรุ่นหลังมารับอั่งเปาเป็นการพิเศษ

เขาให้ซองอั่งเปาสีแดงซองใหญ่แก่ซูหว่าน เป็นปึกหนาเตอะ หนากว่าของเจียงอวี้เสียอีก

นี่คืออั่งเปาที่เจ้าสำนักเฒ่ามอบให้นาง เมื่อเปิดดู ข้างในก็เป็นตั๋วเงินปึกหนาตามคาด มีมูลค่าสูงถึงหนึ่งหมื่นตำลึง

ในเมื่อเป็นอั่งเปา เช่นนั้นนางก็ไม่ขอเกรงใจแล้ว

ซูหว่านคิดว่า ในเมื่อมาถึงจงโจวแล้ว เมื่อฉลองปีใหม่เสร็จก็จะหาเวลาลงเขาไปยังเมืองจงโจว เพื่อเปิดโรงงานอวี้เหยียนถัง

นางจะตั้งโรงงานขนาดใหญ่ขึ้นที่จงโจว จากนั้นก็ว่าจ้างคนที่มีความสามารถมาดูแล เช่นเดียวกับรูปแบบการดำเนินงานที่เซียงโจว เนื่องจากเซียงโจวอยู่ห่างจากจงโจวมากเกินไป ไม่สามารถดูแลกิจการได้ทั่วถึง ดังนั้นจึงทำได้เพียงยึดตามแผนการเดิม คือตั้งโรงงานที่เซียงโจวเพื่อดูแลช่องทางการจัดจำหน่ายในแถบภาคกลางของแคว้นจิ้น

ส่วนที่เมืองหลวงก็จะเปิดโรงงานเช่นกัน นางตั้งเป้าหมายเล็ก ๆ ไว้ว่า ปีนี้จะบุกเบิกตลาดที่นั่นให้ได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน