ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 42

เถ้าแก่เนี้ยยื่นเงินใส่มือซูหว่านทันที รอยยิ้มทำให้รอยย่นที่หางตาปรากฏชัด

“เถ้าแก่เนี้ย ท่านไม่ตรวจดูสินค้าก่อนหน่อยหรือ?”

นางไม่รีบร้อนที่จะรับเงิน แต่ยืนกรานให้เถ้าแก่เนี้ยตรวจสอบให้ชัดเจนก่อน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในภายหลัง ซึ่งอาจจะกลายเป็นความผิดของนางแทน

“ได้เลย เดี๋ยวข้าตรวจดูให้!”

เถ้าแก่เนี้ยรีบเดินไปเปิดผ้าคลุมตะกร้าอย่างดีใจ นางสุ่มหยิบสบู่มาดูสองสามก้อน และพบว่าเหมือนกับที่เคยซื้อไปทุกประการ นางไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ เพียงแค่ดมกลิ่นแล้วรู้สึกว่ายังคงหอมเหมือนเดิม ดังนั้นก็ถือว่าตรวจสอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมสบู่นี่ถึงไม่เหมือนกับของเดิมล่ะ?”

เถ้าแก่เนี้ยสังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าในสินค้ามีสบู่ที่บรรจุหีบห่อเป็นรูปทรงกลมปะปนอยู่หลายสิบก้อน

“เถ้าแก่เนี้ย นี่คือสินค้าใหม่เจ้าค่ะ หลังจากที่ข้าปรับปรุงแล้ว นี่คือสบู่นมแพะสำหรับล้างหน้าโดยเฉพาะ ใช้กับใบหน้าจะรู้สึกสบายและนุ่มนวลกว่า เถ้าแก่เนี้ยลองแกะดูก่อนไหม?” ซูหว่านรีบฉวยโอกาสพูดต่อ

เถ้าแก่เนี้ยแกะสบู่ออกมาดูอย่างใจจดใจจ่อ และก็ถูกดึงดูดด้วยสบู่นมแพะสีชมพูที่สวยงามและประณีตนี้ทันที นางดีใจมาก

เมื่อดมกลิ่นแล้ว กลิ่นนมแพะกลับหอมยิ่งขึ้นไปอีก สบู่ที่ทำจากน้ำมันหมูนั้นมีผลกระทบต่อกลิ่นนมแพะอยู่บ้าง แต่กลิ่นของน้ำมันเมล็ดซิ่งนั้นอ่อนมาก บวกกับกลิ่นหอมดั้งเดิมของเกสรดอกไม้ที่ใช้แต่งสี ยิ่งทำให้กลิ่นหอมน่าดึงดูดยิ่งขึ้นไปอีก

ด้านบนยังประทับตราลายดอกบัวไว้ด้วย ผู้หญิงชอบของสวยๆ งามๆ แบบนี้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงลูกค้าเลย ตัวนางเองยังชอบ ต้องเก็บไว้ใช้เองสองสามก้อนเสียแล้ว

“ข้ากลัวว่าถ้าทำมากเกินไปแล้วจะไม่ได้รับความนิยม ดังนั้นครั้งนี้จึงทำแค่สามสิบห้าก้อนเท่านั้น เพราะวัตถุดิบค่อนข้างเยอะ และกระบวนการทำก็ซับซ้อนกว่าสบู่แบบเดิม สบู่นี่ต้องขาย ยี่สิบอีแปะต่อก้อน ส่วนข้าขอสิบหกอีแปะต่อก้อน เถ้าแก่เนี้ยคิดว่าอย่างไร?”

“ทำไมจะไม่ได้รับความนิยมเล่า? สบู่นี่พวกฮูหยินและคุณหนูทั้งหลายต้องชอบอย่างแน่นอน ก็เอาตามที่เจ้าว่านั่นแหละ ก้อนละยี่สิบอีแปะ เดี๋ยวข้าจะไปคิดเงินให้เลย!”

อย่างไรก็ตาม นางไม่ได้เป็นคนทำเอง แถมยังได้กำไรเพิ่มอีกหนึ่งอีแปะต่อก้อน จะไม่เอาได้อย่างไร?

อีกอย่าง สบู่ทรงกลมนี่มีขนาดเล็กกว่าทรงสี่เหลี่ยม แถมยังมีสีสัน และทำได้ประณีตกว่า ด้านบนยังมีตราประทับลายดอกบัว พวกคุณหนูและฮูหยินในบ้านคนรวยก็ชอบของสวยๆ งามๆ กันอยู่แล้ว ถึงตอนนั้นยังจะกลัวว่าพวกเขาจะไม่ยอมซื้ออีกหรือ?

เถ้าแก่เนี้ยทำธุรกิจมาหลายปี จึงเป็นคนที่ฉลาดแกมโกงอยู่เหมือนกัน อะไรดีไม่ดี ทำเงินได้ไม่ได้ นางรู้ดีอยู่ในใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องของเจียงอวี้ขึ้นมากลางคัน นางคงมีเงินเหลือมากกว่านี้เสียด้วยซ้ำ!

ต้องยอมรับเลยว่าเรื่องการทำธุรกิจนี้ นางฉลาดเฉลียวจริงๆ พี่น้องตระกูลซูหลายคนจึงเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อซูหว่านไปเรื่อยๆ

ก่อนจากไป ซูหว่านยังทักทายเถ้าแก่เนี้ย โดยบอกว่าการมาครั้งหน้าอาจจะต้องเว้นไปประมาณสิบวัน เพราะนางได้คิดค้นสบู่ที่แปลกใหม่ยิ่งขึ้นมาได้อีก

สบู่กลิ่นดอกไม้ สบู่นมแพะ และสบู่นมแพะสีชมพูก็ยังคงมีอยู่ ตามความต้องการของตลาด สบู่นมแพะผสมน้ำมันหมูจะมีจำนวนมากที่สุด เพราะลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนธรรมดา เงินในกระเป๋ามีไม่มาก ซื้อได้แค่สบู่ธรรมดาที่ใช้งานได้จริง ส่วนสบู่สีชมพูจะมีไม่มาก เพราะมันแพง คนที่ซื้อนอกจากคนรวยแล้ว ลูกค้าทั่วไปจะซื้อไม่เยอะนัก ทำมากเกินไปอาจทำให้สินค้าเหลือเยอะ

ส่วนสบู่กลิ่นดอกไม้รุ่นใหม่ของนาง ได้ตัดวัตถุดิบอย่างนมแพะออกไป ราคาจะไม่สูงมากนัก ใช้สำหรับซักผ้าเช่นกัน ไม่อย่างนั้นทุกคนก็จะมีแต่กลิ่นนมแพะ ซึ่งจะดูจืดชืดและเหมือนกันเกินไป ดังนั้นต้องคิดค้นรูปแบบอื่นๆ ออกมาเพื่อรักษาความนิยมของผลิตภัณฑ์ไว้

นางและเถ้าแก่เนี้ยต่างได้ประโยชน์ร่วมกัน และซูหว่านก็ได้ลงในนามในสัญญาอีกฉบับกับนาง

ระบุไว้อย่างชัดเจนว่านางสามารถทำกำไรได้จากช่องทางนี้เท่านั้น ห้ามนำสบู่ของนางไปขายต่อที่อื่น หรือปั่นราคาเพื่อหากำไร

ซูหว่านก็เป็นคนฉลาดแกมโกงเช่นกัน นางกลัวว่าวันหนึ่งเถ้าแก่เนี้ยจะเล่นไม่ซื่อ นำสบู่ของนางไปขายที่อื่นในราคาสูง เพื่อกินกำไรอีกทอดหนึ่ง นางเองก็ยังอยากขยายตลาด จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะขายแค่ในอำเภอชิงเหอแห่งเดียว?