ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 44

นางเดินเข้าไปแล้วนั่งยองๆ จากนั้นก็เลือกลูกเจี๊ยบมาสี่ตัวที่ดูแข็งแรงดี แล้วก็ใส่มันลงในตะกร้าของตัวเอง

เด็กหญิงตัวน้อยข้างหญิงชรามองนางอย่างหวาดกลัวและกังวล

ซูหว่านนับเงินห้าสิบสี่อีแปะแล้วส่งให้หญิงชรา

“ท่านยายเจ้าคะ ลูกเจี๊ยบตัวผู้สองตัว ลูกเจี๊ยบตัวเมียสองตัว รวมเป็นห้าสิบสี่อีแปะ ไม่ขาดแม้แต่อีแปะเดียว ท่านยายนับดูดีๆ นะเจ้าคะ!”

การกระทำของนางทำให้หญิงชาวบ้านที่ยืนอยู่ใกล้ๆ มองค้อนด้วยความไม่พอใจ

นางเริ่มต้นอย่างนี้แล้ว พวกเขายังจะฉวยโอกาสได้อย่างไร?

พอหญิงชราได้ยินดังนั้นก็ตกใจเล็กน้อย ดวงตาของหลานสาวตัวน้อยของนางก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

ตอนแรกยังนึกว่าจะเป็นพี่สาวใจร้ายที่จะมาเอาเปรียบเสียอีก ที่แท้นางก็คิดมากไปเอง

"แม่นาง เจ้าทำอย่างนี้มันไม่ยุติธรรมเลยนะ" หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

“ข้าจะซื้ออย่างไรมันก็เรื่องของข้า เกี่ยวอันใดกับท่านด้วย? ส่วนพวกท่านจะซื้ออย่างไร ข้าเองก็ไม่สน!” ซูหว่านสวนกลับอย่างไม่เกรงใจ

นางจ่ายเงินแล้วก็ไม่คิดจะโต้เถียงกับคนพวกนั้นอีก ลุกขึ้นแล้วก็เดินจากไปทันที

อย่างไรก็ตาม นางก็ช่วยเปิดการขายให้หญิงชราแล้ว นางจะจัดการต่ออย่างไรก็แล้วแต่ ถ้ายังถูกกดราคาลงอีกก็ช่วยไม่ได้ แต่ถึงจะถูกกดราคา ก็ไม่ควรถูกกดให้ต่ำขนาดนั้น

ซื้อลูกเจี๊ยบไปห้าสิบสี่อีแปะ กินบะหมี่ไปยี่สิบเอ็ดอีแปะ ค่านั่งเกวียนหกอีแปะ ซื้อขนมเจียนปิ่งไปสิบหกอีแปะ รวมทั้งสิ้นเก้าสิบเจ็ดอีแปะ ยังเหลือเงินอีกหนึ่งตำลึงสามอีแปะ

ทั้งสามคนเดินมานั่งเกวียน วันนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เกวียนจะออก แต่ตาเฒ่าหงก็บรรทุกพวกเขากลับไปแค่สามคน ก็เลยกลับถึงหมู่บ้านก่อนเวลา

ลูกเจี๊ยบในตะกร้าร้องเจี๊ยบๆ ไม่หยุด ตัวปุกปุยน่ารักมากๆ

ตาเฒ่าหงเถ่าได้ยินเสียงลูกเจี๊ยบก็ถามด้วยความสงสัย

“พวกเจ้าซื้อลูกเจี๊ยบมาหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน