ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 456

นี่มิใช่การกล่าววาจาให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ซูจิ่งย่อมทำได้อย่างแน่นอน ทั้งท่านพ่อของเขาก็เคยกล่าวไว้จริง ๆ ว่าบุรุษตระกูลซู ไม่ว่าวันข้างหน้าจะรุ่งโรจน์เพียงใด เรื่องราวในบ้านจะต้องไม่วุ่นวายยุ่งเหยิง อนุญาตให้มีเพียงภรรยาเอก ห้ามมีอนุภรรยา

เสิ่นชิงหลีคือกุลสตรีในเรือนโดยแท้ คำมั่นสัญญาอย่างหนึ่งชีวิต หนึ่งภพ หนึ่งคู่ครองเช่นนี้ สำหรับนางแล้ว มีความหมายอย่างยิ่ง

นางเกิดและเติบโตในเมืองหลวง คุ้นชินกับการที่บุรุษมีสามภรรยาสี่อนุมาจนชินตา ต่อให้เป็นคุณชายที่ชื่อเสียงดีงามเพียงใด สุดท้ายก็ย่อมมีวันที่จะต้องรับอนุเข้าบ้านอยู่ดี

ดังนั้น นางจึงไม่เคยได้ยินว่ามีบุรุษผู้ใดเคยให้คำมั่นสัญญาเช่นนี้แก่ภรรยาในอนาคตของตนมาก่อน

แต่ทว่า บัดนี้ซูจิ่งกลับเขียนมาในจดหมายเช่นนั้น แม้แต่ซูหว่านเองก็ยังยืนยันเช่นนี้

อันที่จริง เพียงแค่เขายินยอมมอบคำมั่นสัญญาเช่นนี้ให้แก่นางก็ดีมากแล้ว อย่างน้อยในชีวิตนี้นางก็ได้มีโอกาสได้ยินคำพูดเช่นนี้สักครั้ง ซึ่งนับว่าดีกว่าสตรีอื่นมากมายนัก

แม้แต่ความรักของท่านพ่อและท่านแม่ของนางที่ลึกซึ้งเพียงนั้น แต่สุดท้ายแล้ว ท่านพ่อมิใช่ว่ายังรับอนุภรรยาเข้าบ้านถึงสองคน ทั้งยังปล่อยให้พวกนางมีบุตรได้อีกหรือ

ด้วยเหตุนี้ ตลอดชีวิตของเสิ่นชิงหลี นางจึงไม่เคยคาดหวังหรือฝันเฟื่องไปว่าสามีในอนาคตของนางจะสามารถมอบหนึ่งชีวิต หนึ่งภพ หนึ่งคู่ครองห้แก่นางได้

หากซูจิ่งทำได้ก็ย่อมดีที่สุด แต่หากทำไม่ได้ นางก็จะไม่โทษเขา

“น้องหวานหว่าน ข้ายินดีที่จะรอเขา เดิมทีข้าคิดว่าเป็นเพียงข้าที่คิดไปเองฝ่ายเดียว แต่เมื่อมาถึงวันนี้ ความทุกข์ระทมที่ข้าเคยได้รับมา ช่างคุ้มค่ายิ่งนัก” เสิ่นชิงหลีจับมือนางไว้แน่นแล้วเอ่ยขึ้น

หลังจากได้ทำความเข้าใจ ซูหว่านจึงได้รู้ว่า ฤดูหนาวปีที่แล้วที่มีข่าวลือว่าคุณหนูสามเสิ่นล้มป่วยหนักนั้น หาใช่โรคร้ายแรงอันใดไม่ เป็นเพียงการติดเชื้อไข้หวัดธรรมดาเท่านั้น

ในตอนนั้น จวนเซียงอ๋องกำลังเตรียมการสู่ขอนาง นางจึงได้เอาชีวิตเข้าขู่ บีบบังคับให้ท่านแม่และท่านพ่อร่วมแสดงละครกับนาง เพื่อปฏิเสธการแต่งงานกับซื่อจื่อเซียงอ๋อง

นางบอกกับมหาบัณฑิตว่านางมีคนในใจแล้ว หากยังบังคับให้นางต้องออกเรือนอีก นางก็จะขอโขกศีรษะตายเสียตรงนี้

นางเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของบ้านที่ยังมิได้ออกเรือน ทั้งยังเป็นบุตรสาวสายตรงคนเดียว มหาบัณฑิตจึงรักและเอ็นดูเสิ่นชิงหลีเป็นอย่างยิ่ง

เมื่อเห็นบุตรสาวเอาชีวิตเข้าขู่ เขาก็มิอาจทำกระไรได้

ฮูหยินมหาบัณฑิตจึงหาโอกาสเอ่ยถามบุตรสาวว่าแท้จริงแล้วนางมีใจให้ผู้ใด หลังจากพยายามหลอกล่ออยู่หลายครั้ง จึงได้รู้ว่าบุตรสาวของตนนั้นมีใจให้แก่จอหงวนหนุ่มซูจิ่ง

ทว่า ทั้งคู่ยังไม่มีคำมั่นสัญญาใด ๆ ต่อกัน ทั้งหมดเป็นเพียงความในใจของบุตรสาวแต่เพียงฝ่ายเดียว

แม้บทวิเคราะห์จะเขียนได้ดี แต่การนำไปปฏิบัติจริงก็ยังคงเป็นเรื่องยาก มิเช่นนั้นแล้ว น้ำท่วมที่แม่น้ำเซวียนเหอซึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน ผู้มีความสามารถมากมายยังมิอาจแก้ไขได้

คุณงามความดีอันยิ่งใหญ่นี้ หากคิดจะเสวยสุขจากมันย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย เขาไม่กล้านำเอาชีวิตทั้งชีวิตของบุตรสาวไปเดิมพัน

น่าเสียดายที่วาสนาพลิกผัน บุตรสาวผู้โง่เขลาของเขากลับถลำใจไปแล้ว มหาบัณฑิตครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุดจึงตัดสินใจทำตามความต้องการของนาง โดยให้เวลานางสองปี

หากนางยังคิดไม่ได้ เมื่อถึงเวลานั้นเขาค่อยหาหนทางอื่นอีกที บุตรสาวมหาบัณฑิตย่อมไม่ถึงกับแต่งไม่ออก ต่อให้ต้องแต่งงานกับคนที่ต่ำศักดิ์กว่า แต่ตราบใดที่ยังมีจวนมหาบัณฑิตหนุนหลังอยู่ ก็ย่อมไม่ปล่อยให้นางต้องช้ำใจ

แต่หากนางคิดได้และมองหาคู่ครองคนใหม่ นั่นย่อมดีที่สุด เพราะเขาเองก็รู้สึกอาวรณ์ การให้อยู่ต่ออีกสักสองปียิ่งดีเสียกว่า

ด้วยเหตุนี้ จวนมหาบัณฑิตจึงได้ปล่อยข่าวออกไปว่า คุณหนูสามเสิ่นล้มป่วยเรื้อรัง ร่างกายอ่อนแอ จำต้องเก็บตัวรักษาอยู่ในเรือน ยังไม่ขอกล่าวถึงเรื่องการออกเรือนในเวลานี้

ในยุคโบราณที่ยังมีความเชื่อเรื่องโชคลางอยู่มาก หน้าที่สำคัญที่สุดของสตรีหลังจากแต่งเข้าบ้านสามีคือการปรนนิบัติสามีอบรมบุตร และสืบทอดทายาท

สะใภ้ที่ร่างกายอ่อนแอเมื่อแต่งเข้าบ้านย่อมไม่เป็นที่ปรารถนา เพราะอาจมีบุตรยาก ดังนั้น ข่าวลือนี้จึงสามารถปัดเป่าผู้ที่ต้องการจะมาสู่ขอได้เป็นจำนวนมาก