ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 468

พี่สี่ช่างจริงจังเสียจริง เมื่อคืนเขาก็แค่แกล้งหยอกเล่นด้วยเท่านั้นเอง แต่เขากลับเชื่อเป็นเรื่องเป็นราว แต่ก็เพราะว่าเขาใส่ใจนั่นแหละจึงทำให้คิดจริงจังเช่นนั้น

เช้าวันนี้หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ซูหว่านก็ตอบคำถามที่ซูอวิ๋นถามมาเมื่อคืนทีละข้อ เพราะตอนที่กินข้าวเขาก็ถามคำถามเดิมซ้ำอีกครั้ง

ซูหว่านเองก็เพิ่งรู้ว่าพี่ชิงชิงตั้งครรภ์แล้ว ตอนนี้ลองนับๆดูก็ประมาณสามเดือนกว่าแล้ว และเป็นครรภ์ที่ตั้งง่ายดี ไม่ค่อยแพ้ท้องอะไร

ดูท่าว่าซูหว่านจะต้องไปหาซื้อยาบำรุงสักหน่อยแล้ว และก็นำชุดสวยๆ ที่เอากลับมาจากเมืองหลวงไปให้นางด้วย นางยังซื้อมาให้มารดาซูและท่านป้าของนางและทุกคนในบ้านด้วยเช่นกัน

หลังจากกินอาหารกันเสร็จ ซูอวิ๋นก็ดึงซูหว่านไปที่ร้านเฉิงโหลว ตอนนี้กิจการของร้านเฉิงโหลวกำลังดำเนินไปได้สวย เมนูอาหารของเขานั้นเป็นที่นิยมมาก มีคนชอบกินเผ็ดเยอะมากเลยทีเดียว ทั้งลูกค้าที่มานั่งกินที่ร้านและลูกค้าที่สั่งอาหารให้ไปส่งมีจำนวนการสั่งจำนวนมาก

เขากลัวว่าวัตถุดิบจะไม่เพียงพอ จึงซื้อที่ดินยี่สิบหมู่เพื่อเอาไว้ปลูกพริก นอกจากนี้ยังคิดค้นเมนูใหม่ๆอีกหลายอย่าง และในช่วงฤดูหนาวก็จะเปิดขายหม้อไฟ ซึ่งต้องได้รับความนิยมอย่างล้นหลามแบบที่ต้องเข้าคิวรออย่างนั้นเลย เพราะพอเข้าหน้าหนาวแล้ว ทุกคนต่างก็อยากกินอะไรร้อนๆ

วิธีการกินแบบนี้ก็ยังน่าสนุกด้วย ทุกคนในครอบครัวได้กินกันอย่างเอร็ดอร่อย ถ้าหากคู่แข่งเจ้าอื่นต้องการลอกเลียนแบบและหาวัตถุดิบอย่างพริกมาได้ แต่ก็คงไม่รู้วิธีการทำผงพริกออกมา เพราะกว่าพวกเขาจะค้นคว้าออกมาได้ ซูอวิ๋นก็ทำเงินไปมากมายแล้ว แถมเทคนิคของเขาก็สมบูรณ์แบบมาก ถึงตอนนั้นร้านเฉิงโหลวก็คงเป็นที่จดจำไปแล้วว่าเป็นร้านแรกที่คิดค้นเมนูนี้

อีกอย่างพริกเป็นเพียงส่วนที่มาต่อยอดให้ดีขึ้นเท่านั้น ซีอิ๊วต่างหากที่เป็นส่วนประกอบสำคัญที่สุด สูตรนี้ซูอวิ๋นไม่เคยเปิดเผยออกมา และยากที่ใครจะลอกเลียนแบบได้ ดังนั้นร้านเฉิงโหลวก็ยังเป็นร้านที่มีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์หนึ่งเดียว

ส่วนบริการจัดส่งอาหารนั้น โดยทั่วไปแล้วจะเป็นพวกคนที่มีเงินถึงจะสั่ง โดยจะให้คนรับใช้มาสั่งอาหารให้ แล้วทางร้านเฉิงโหลวก็จะจัดหาคนไปส่งถึงบ้าน ตอนนี้ชื่อเสียงของร้านก็โด่งดังไปถึงที่อื่นแล้ว มีคนเดินทางมาจากแดนไกลเพราะตั้งใจจะมาลิ้มลองอาหารที่ร้านเฉิงโหลวโดยเฉพาะ

เมื่อเห็นว่าพี่สี่จัดการร้านเฉิงโหลวได้ดีขนาดนี้ ซูหว่านก็รู้สึกวางใจ เดี๋ยวหาเวลาว่างไปเยี่ยมพี่ชิงชิงเสียหน่อย

ตอนนี้นางตั้งครรภ์อยู่จึงไม่สะดวกที่จะอยู่ที่ร้านทุกวัน แต่จะมาดูเป็นครั้งคราวเท่านั้น ส่วนใหญ่นางจะอยู่บ้านบำรุงครรภ์

อีกสองปีก็จะถึงฤดูกาลการสอบเคอจวี่อีกครั้งแล้ว พี่เขยจึงเตรียมตัวเพื่อเตรียมสอบ ดังนั้นทั้งคู่จึงอยู่บ้านด้วยกันทุกวัน คนหนึ่งบำรุงครรภ์อยู่บ้าน อีกคนหนึ่งก็อ่านหนังสืออยู่บ้าน

พี่ชิงชิงดูอวบอิ่มขึ้นเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะว่าตั้งครรภ์ สังเกตจากรอยยิ้มของนางก็ดูออกได้ว่าชีวิตหลังแต่งงานของนางมีความสุขและสมบูรณ์แบบมากแค่ไหน

สองสามีภรรยาทำการต้อนรับซูหว่านอย่างอบอุ่นและเป็นกันเอง แต่ซูหว่านแค่ไม่คิดว่านางจะตั้งครรภ์เร็วขนาดนี้ เสื้อผ้าที่กำลังนิยมใส่กันที่เมืองหลวงที่นางซื้อมาให้จึงใส่ไม่ได้