ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 485

“หวานหว่าน เจ้าจริงจังหรือ?” ซูอวิ๋นมองนางอย่างตกใจ

คนอื่น ๆ ก็ตกใจเช่นกัน

ถึงอย่างไรหลายปีนี้ ทุกคนเห็นซูหว่านขึ้นเหนือล่องใต้ทำการค้า ทุ่มเทแรงกายใจ ตอนนี้มาบอกบริจาคง่าย ๆ เปลี่ยนเป็นใครก็รู้สึกเสียดายกันหมด

ไม่มีทางเลือก ซูหว่านทำได้แค่บอกแผนของตัวเองใหม่อีกรอบหนึ่ง นางทำไปเพื่อให้ครอบครัวนี้ดีขึ้น และจุดตั้งต้นที่ดีมาก

ซูหว่านใจกว้างขนาดนี้ เข้าอกเข้าใจคนอื่น คนตระกูลซูไม่รู้ควรพูดอย่างไรดีจริง ๆ

เส้นความรักและเอ็นดูที่มีต่อนางพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ละอายใจ ละอายใจเกินไปแล้ว

พวกพี่ ๆ กินของตัวเองเงียบ ๆ เพราะความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของซูหว่าน คนทั่วไปทำไม่ได้ และมีน้อยคนมากที่จะทำได้

หมอเทวดาซุนพยักหน้าอย่างยอมรับ

“เด็กดี หวานหว่านเจ้าเป็นเด็กที่...ข้าอยู่มาหกสิบกว่าปีแล้วยังไม่เคยเจอมาก่อนจริง ๆ เจ้าบอกมาสิ ทำไมเจ้าถึงดีขนาดนี้?”

หมอเทวดาซุนก็เห็นในดวงตาเช่นกัน สองปีนี้ ซูหว่านไม่ว่าจะมีอุปสรรคใดๆ ก็ไม่หวั่น ไปเยี่ยมเจ้าสำนักเฒ่า อยู่เป็นเพื่อนเขา แสดงความกตัญญูเต็มที่แทนเจียงอวี้

แม้แต่ตัวเจ้าสำนักเฒ่ายังพูด ว่าสาวน้อยคนนี้ ดีจนทำให้คนพูดไม่ออก

ซูหว่านยิ้มอย่างเขินอาย ทุกคนกำลังชมตนเอง นางรู้สึกเขินมากจริง ๆ

พ่อซูสบตากับแม่ซู แม่ซูตาแดง ๆ

แม่ซูถามนางว่า

“ลูกรัก เจ้าไม่เสียดายจริงหรือ?”

ซูหว่านได้ยิน ก็พยักหน้าแรง ๆ

พ่อซูถอนหายใจ พูดต่อว่า

“ร้านเป็นของเจ้า เงินทองก็เป็นเจ้าที่หามา เจ้าอยากทำอะไรก็ได้ พ่อไม่มีความคิดเห็น พ่อภูมิใจในตัวเจ้า”

หลังจากแจ้งกับคนที่บ้าน เรื่องนี้ก็ได้ข้อสรุปแล้ว

ซูจิ่งเปลี่ยนชุดราชการ ตอนบ่ายเข้าวังไปพบฮ่องเต้โดยตรง

เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องพูดตอนประชุมเช้า ยิ่งวางตัวเรียบง่ายยิ่งแสดงถึงการมีหลักคุณธรรม

ถึงเวลานั้นมีฮ่องเต้เป็นคนประกาศด้วยองค์เอง มันไม่ใช่แนวคิดเดียวกับการที่เขาพยายามทำให้ตัวเองโดดเด่น

ในเมื่อหวานหว่านลำบากขนาดนี้แล้ว เขาจะต้องช่วยนางกอบโกยชื่อเสียงให้พอใจ

แต่อีกไม่กี่ปี ถึงแม้เขาไม่พูด เจ้าหน้าที่ตรวจสอบก็จะหยิบเรื่องนี้มาพูด เขาหลบไม่พ้น ถึงตอนนั้นยังต้องลอกหนังหนึ่งชั้น

เพียงได้เพียงว่า คนตระกูลซูฉลาดมาก คนฉลาดคือคนที่รู้จักปรับตัวตามสถานการณ์

ซูจิ่งเน้นย้ำอยู่หลายครั้ง ธุรกิจนี้น้องสาวของเขาเป็นบริหารจัดการ และคนที่เสนอออกมาว่าจะบริจาคก็เป็นน้องสาวของเขาเช่นกัน

หากเป็นแบบนี้จริงละก็ หญิงผู้นี้มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่ไม่ควรมองว่าเล็กน้อย พบได้น้อยนัก

“ทูลฝ่าบาท ตัดสินใจดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ ส่งมอบให้ราชสำนักได้ตลอดเวลา”

“ดี คุณธรรมของตระกูลซู ข้าขอบคุณคุณหนูซูที่ใจกว้างบริจาคเงิน แทนประชาชนของแคว้นจิ้นและครอบครัวของทหารเก่า”

ฮ่องเต้ปลื้มปีติยิ่งนัก ประชุมเช้าวันรุ่งขึ้น ประกาศเรื่องนี้ต่อหน้าเหล่าขุนนางทั้งหลายโดยตรง ชื่นชมพ่อแม่ตระกูลซูสอนอบรมได้ดี ชมซูหว่านของตระกูลซู มีความยุติธรรมและความกล้าหาญอย่างสง่างาม เหมาะเป็นแบบอย่างของสตรี

ฮ่องเต้ประกาศ แต่งตั้งซูหว่านแห่งตระกูลซูเลื่อนเป็นเซวียนเล่อจวิ้นจู ได้รับสิทธิ์ในการครอบครองอาหารหรือที่ดินของมณฑลหนึ่ง แต่งตั้งฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลซูเป็นฮูหยินตราตั้งขั้นสามโดยตรง

เรื่องนี้แพร่ไปทั่วเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว ความเด่นของซูหว่านบดบังกู้เย่ว์ไปเลย เมื่อเปรียบเทียบกัน การเสียสละของกู้เย่ว์ นั้นเทียบซูหว่านไม่ได้

บริจาคธุรกิจให้ราชสำนัก ยังบริจาคเงินเพิ่มอีกหนึ่งแสนสองหมื่นตำลึง มันเป็นเงินเท่าไหร่กัน?

ยิ่งนานวัน เงินยิ่งเยอะ ไม่ถึงสองปี คลังหลวงก็กลับมาเติมอีกครั้งแล้ว

คลังหลวงเต็มแล้ว นั่นก็คือพลังสนับสนุนของราชวงศ์หนึ่ง สบู่นมแพะของอวี้เหยียนถังทำกำไรสูงสุด เวลาสั้น ๆ แค่สี่ปี ซูหว่านก็หาเงินได้หนึ่งแสนห้าหมื่นตำลึง ตัวเลขนี้บอกทุกอย่างได้แล้ว