เข้าสู่ระบบผ่าน

ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 49

“พี่สี่ อย่ารังแกพี่ห้าสิเจ้าคะ พี่ห้าแค่พูดความจริงสองสามประโยคเอง ทำไมท่านต้องจู้จี้ขี้บ่นขนาดนั้นด้วย?”

ซูหว่านที่อยู่ข้างๆ พูดเสริมขึ้นมา ราวกับว่ากลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวายพอ

“ข้าน่ะหรือที่จู้จี้ขี้บ่น? ซูหว่านเจ้าไม่ได้เข้าใจผิดใช่หรือไม่ เจ้าลำเอียงชัดๆ ข้ายอมรับว่าตอนที่เจ้ากลับมาใหม่ๆ ข้าพูดเสียงดังไปหน่อย แต่เจ้าก็ไม่ควรลำเอียงขนาดนี้นะ ปกติใครทำงานให้เจ้ามากที่สุด? ลืมไปแล้วหรือ?” ซูอวิ๋นอารมณ์เสียมาก

“หุบปากไปเลย! เสียงเจ้าน่ะดังที่สุดในบ้านแล้ว รีบไปผัดกับข้าวเลย หิวจะตายอยู่แล้ว!”

ซูเฉินทนเสียงแหบๆ ของซูอวิ๋นที่โวยวายไม่หยุดไม่ไหว จึงโอบคอเขาหนีบเอาไว้ใต้รักแร้ แล้วลากเข้าไปในครัว ระหว่างนั้นซูอวิ๋นก็ดิ้นไม่หยุด แต่ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาเอาชนะพี่สามไม่ได้

ซูหว่านเผยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ แล้วยื่นมือไปหาซูอี้ ซูอี้ถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยอัตโนมัติ เขานึกว่าน้องหวานหว่านจะลงมือทำร้ายเขาเสียอีก

อันที่จริงซูหว่านแค่จะแปะมือกับเขาตามความเคยชิน แต่นางอาจจะลืมไปชั่วขณะหนึ่งว่าตอนนี้นางทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณแล้ว ซึ่งคนสมัยก่อนไม่เข้าใจความหมายของนาง

แต่ไหนๆ มือก็ยื่นออกไปแล้ว พี่ห้าเองก็ทำท่าตกใจ นางจึงดึงมือของเขาขึ้นมาแล้วตบลงบนฝ่ามือของเขาหนึ่งครั้ง

“น้องหวานหว่าน นี่หมายความว่าอย่างไร?” ซูอี้สงสัย

ซูหว่านได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้ว แล้วเรียบเรียงคำพูดในใจ

"ท่าทางนี้หมายถึงชัยชนะ เมื่อครู่นี้พวกเราทำให้พี่สี่เสียหน้าได้สำเร็จ เพราะฉะนั้นเราชนะแล้ว นี่จะเป็นความลับเล็ก ๆ ของเราสองคนนะเจ้าคะ จำได้แล้วหรือยังพี่ห้า?"

ซูหว่านมองเขาอย่างคาดหวัง สีหน้าของซูอี้ดูเหมือนจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่เขาก็ยังพยักหน้าตอบรับ

“จำได้แล้ว!”

สีหน้าจริงจังแบบนี้ทำให้ซูหว่านรู้สึกว่าเขาเหมือนลูกหมาตัวน้อย นางจึงยกมือขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ซูอี้ให้เกียรตินางมากและแปะมือกับนางหนึ่งครั้ง

ซูอี้มองดูมือตัวเอง แล้วมองแผ่นหลังของซูหว่านที่กระโดดโลดเต้นฮัมเพลงไปที่ห้องครัว จากนั้นพึมพำกับตัวเองว่า

“ความลับเล็กๆ ที่รู้กันแค่สองคน?”

เขาหัวเราะเล็กน้อย รู้สึกว่าน้องสาวคนใหม่ผู้นี้นับวันยิ่งน่าสนใจขึ้นเรื่อยๆ นางได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว

วันรุ่งขึ้น ซูเฉินก็นำกระต่ายป่าสองตัวและไก่ป่าหนึ่งตัวไปที่ตลาดในตัวอำเภอ

ตามราคาตลาด กระต่ายป่าราคาแปดอีแปะต่อหนึ่งชั่ง ส่วนไก่ป่าจะแพงกว่าไก่บ้านธรรมดาอยู่สองอีแปะ ซึ่งราคาของไก่ป่าก็คือสิบอีแปะต่อหนึ่งชั่ง กระต่ายป่าหนักตัวละสี่ชั่ง จะได้เงินทั้งหมดหกสิบสี่อีแปะ ส่วนไก่ป่าหนักห้าชั่ง จะได้เงินห้าสิบอีแปะ

เขาขายให้กับโรงเตี๊ยมในตัวอำเภอ เมื่อวานวุ่นอยู่ทั้งวัน ได้กำไรหนึ่งตำลึงเงินกับสิบสี่อีแปะ

ตอนที่ 49 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม