ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 491

ซูหว่านก็ไม่เข้าใจ จึงย่อตัวตาม

พอได้ยินว่าเป็นองค์ชายเจ็ด นางก็รู้สึกตกใจ ที่แท้ก็เป็นองค์ชาย มิน่าล่ะถึงได้มีท่าทางสูงส่งแบบนี้

“ลุกขึ้นเถอะ” มู่หรงไหวสะบัดแขนเสื้อเอ่ย

เขามองหญิงสาวที่สวมชุดราชสำนัก แล้วเดาได้ทันทีว่านี่คือน้องสาวของซูเฉิน คนในใจของเจียงอวี้ เซวียนเล่อจวิ้นจู่

“ท่านนี้ก็คือเซวียนเล่อจวิ้นจู่สินะ ได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว”

ซูหว่านได้ยินว่าเขาพูดกับตน จึงเงยหน้ามองเขาแวบหนึ่ง เห็นเขายิ้มกว้างให้กับตน ก็รีบก้มหน้าลงทันที

ด้วยเหตุนี้นางจึงเห็นโฉมหน้าของมู่หรงไหวได้อย่างชัดเจน ชายตระกูลมู่หรง ล้วนรูปงามกันทั้งนั้นเฉินกุ้ยเฟย เสด็จแม่ของมู่หรงไหวงดงามมาก บุตรชายคนนี้หน้าตาดั่งกวานหยก โดดเด่นและสง่างาม

“หม่อมฉันเอง”

มู่หรงไหวได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มออกมา เมื่อเขาเห็นหน้าของซูหว่านชัดเจน ก็คิดในใจว่าพี่เจียงช่างโชคดีจริง ๆ คนในใจงดงามถึงเพียงนี้ มิน่าล่ะเขาจึงคิดถึงอยู่เสมอ แถมซูเฉินก็ทำเหมือนนางเป็นของล้ำค่า

เขายังต้องไปคารวะเสด็จแม่ จินมามาก็อยู่ตรงนี้ นางเป็นคนของฮองเฮา จึงไม่ควรพูดคุยกับจวิ้นจู่มากเกินไป

ดังนั้น มู่หรงไหวจึงกล่าวว่า

“ขอแสดงความยินดีกับเซวียนเล่อจวิ้นจู่สำหรับงานมงคล แต่ข้ายังต้องไปคารวะพระมารดา คงต้องขอตัวก่อน” มู่หรงไหวพูดจบก็เดินจากไป ไม่พูดอะไรมากกว่านั้น

พอเขาออกไปแล้ว ซูหว่านจึงตามจินมามาออกจากประตูวังต่อ

ไม่ง่ายเลยกว่าจะมาถึงประตูเสวียนอู่ รถม้าของพี่ชายใหญ่จอดอยู่หน้าประตูเสวียนอู่ สี่จื่อเห็นนางมาแล้ว จึงรีบแจ้งซูจิ่งที่อยู่ในรถม้า

ซูหว่านสวมเสื้อผ้าซับซ้อน สี่จื่อจึงช่วยประคองนางขึ้นรถม้า ซูจิ่งก็ยื่นมือมาดึงนาง

“วันนี้เหนื่อยมากใช่หรือไหม?” ซูจิ่งถามด้วยความห่วงใย

สิ่งแรกที่ซูหว่านทำ ก็คือถอดกวานบนหัวออก รู้สึกว่าพลังและเลือดลมไหลเวียนดีขึ้นทันที

รถม้าเริ่มเคลื่อนตัว ซูจิ่งเสกกล่องอาหารออกมาราวกับมีเวทมนตร์

“รู้อยู่แล้วว่าเจ้าออกมาไม่ได้สักพัก ตอนเช้าน่าจะยังไม่ได้กินอะไร เลยให้สี่จื่อไปหาซื้อนมต้มและเกี๊ยวนึ่งมาให้เจ้า น่าจะยังร้อนอยู่ รีบกินเถอะ”

ยังเป็นพี่ชายใหญ่ที่เอาใจใส่ ช่วยชีวิตนางไว้ ตอนนี้ซูหว่านหิวจนหน้าอกติดหลังแล้ว

“พี่ชายใหญ่ ท่านช่างดีเหลือเกิน” ซูหว่านกอดกล่องอาหาร รถม้าเดินเรียบ นางจึงกินของบนรถได้

ซูจิ่งมองนางด้วยความเอ็นดู บอกให้นางรีบกินตอนยังร้อน

ซูหว่านดื่มนมต้มจนหมด และกินเกี๊ยวนึ่งไปครึ่งเข่ง ท้องนางได้รับการช่วยเหลือแล้ว รู้สึกดีขึ้นแล้ว

“พี่ชายใหญ่ ข้ากินเสร็จแล้ว”