รอภายหน้า ตอนที่เด็กทั้งสองคนแต่งงาน เขาค่อยมาเข้าร่วมด้วยตัวเอง เป็นสักขีพยานในงานแต่งงาน
ขอเพียงกลับถึงเมืองหลวง ไปไหนเจียงอวี้ก็จะสวมหน้ากากเอาไว้ คนในเมืองหลวงแม้แต่ฮูหยินรองของจวนเจียงกั๋วกง ยังมีลูกคนรองเจียงเยี่ยนยังไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขามาก่อน ลึกลับสุด ๆ
มีแต่คนในตระกูลซูที่รู้ ยังมีมู่หรงเซิงกับมู่หรงไหวที่เป็นเชื้อพระวงศ์เท่านั้น
ตอนที่ซูหว่านเห็นเขา ก็รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย ในครั้งนี้เขาเข้าจวนตระกูลซูอย่างไร้สิ่งกีดขวาง เพราะเจียงอวิ๋นเฮ่อไม่อยากพักที่จวนเจียงกั๋วกง และเรือนน้อยฝูหรง เขาไม่ชอบเพราะมันสงบเงียบเกินไป ดังนั้นจึงเหลือแค่จวนตระกูลซูเท่านั้น
อย่างไรศิษย์ของเขาก็อยู่ที่นี่ ไม่เจอกันหลายปี เขาก็คิดถึงเจ้าเด็กบ้าคนนั้นเหมือนกัน
ตอนที่ซูเฉินเห็นท่านอาจารย์ ตื่นเต้นจนพูดไม่ออก พุ่งไปกอดเขาเอาไว้
“ท่านอาจารย์!” เขาตะโกนเรียก ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความดีใจอย่างปิดไม่มิด
“เจ้าเด็กบ้า เบา ๆ หน่อย ข้าแก่แล้ว ทนแรงเจ้าไหวที่ไหน?” เจียงอวิ๋นเฮ่อพูดหยอกล้อ
คำนวณดี ๆ ปีนี้เขาก็สี่สิบกว่าแล้ว อายุพอ ๆ กับพ่อซู ทำไมถึงกอดหน่อยไม่ได้ล่ะ?
ซูเฉินรีบปล่อยเจียงอวิ๋นเฮ่อออกอย่างรวดเร็ว และลูบหัวอย่างเขินอายในทันที
“เป็นเพราะไม่ได้เจอท่านมานาน ศิษย์เลยดีใจไปหน่อย”
เดิมทีคิดเอาไว้ว่า รอเรื่องงานแต่งงานของพี่ใหญ่ผ่านไปสักระยะ เขาก็จะขอลาหยุดแล้วเดินทางไปเยี่ยมท่านอาจารย์ที่จงโจว คิดไม่ถึงว่าท่านอาจารย์จะมาเอง
เจียงอวิ๋นเฮ่อเป็นอาจารย์ที่มีพระคุณของซูเฉิน นั่นก็คือแขกคนสำคัญของตระกูลซู แม่ซูสั่งคนใช้ไปเตรียมเรือนเล็กว่างหลังหนึ่ง ไว้สำหรับให้อาจารย์เจียงพักผ่อน
เจียงอวิ๋นเฮ่อเห็นลูกศิษย์ก็ดีใจมากเช่นกัน แต่เขายังคงให้ความสำคัญกับมารยาทและธรรมเนียมปฏิบัติ ตอนมาถึงบ้านก็พอของขวัญมามากมาย
“ท่านซู ฮูหยินซู ต้องรบกวนที่จวนหลายวัน นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยจากข้า ไม่ได้มีค่าอะไรนัก”
นอกจากมาเยี่ยมต้องมีของขวัญ ยังมีของขวัญแสดงความยินดีกับงานแต่งงานของซูจิ่งอีกด้วย
“อาจารย์เจียงเกรงใจเกินไปแล้วจริง ๆ ท่านเป็นอาจารย์ผู้มีพระคุณของซูเฉิน เห็นที่นี่เป็นบ้านของตัวเองก็พอ เมื่อก่อนพวกเราก็เป็นคนหมู่บ้านเดียวกันมาสิบกว่าปี มีมิตรไมตรีกัน เมื่อก่อนท่านช่วยเหลือครอบครัวของเรามากมาย พวกเรายังจดจำไว้ในใจเสมอ!”
เมื่อก่อนตระกูลซูยากจนและตกต่ำ เขากับภรรยาไม่อยู่บ้าน ต่อมาถึงเพิ่งรู้ว่า เพราะความสัมพันธ์ของซูเฉิน ทุกครั้งที่เจียงอวิ๋นเฮ่อล่าของดีมาได้ ก็จะบอกให้ซูเฉินอย่างสวยหรูว่าเอากลับไปเพิ่มอาหารที่บ้าน สิ่งที่ควรได้รับหลังจากการช่วยเชือด ทำให้เด็ก ๆ ในตระกูลซูกินอย่างไม่กังวล

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...