“ไม่หรอก ตระกูลซูมีบุญคุณต่อข้าดุจภูผา ท่านป้าซูยิ่งเห็นและปฏิบัติกับข้าเหมือนลูกชายแท้ ๆ ข้าจะรังเกียจได้อย่างไรเล่า?”
ท่าทางของเจียงอวี้ที่ยิ้มอย่างไร้ยางอาย ทำให้ซูอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบน
แม่ซูได้ยิน ก็รีบพูดว่า
“อาอวี้เห็นที่นี่เป็นเหมือนบ้านตัวเองก็พอ อยากมาเมื่อไรก็มาได้ ป้ายินดีต้อนรับเจ้าเสมอ”
นางค่อนข้างพึงพอใจสำหรับเจียงอวี้คนนี้ เป็นลูกเขยนางก็ตกลง เมื่อก่อนรู้สึกแค่ เด็กคนนี้รู้จักเอาตัวรอด ปกป้องตระกูลซูของพวกนางได้อย่างดี ที่เรียกว่าพ่อตาแม่ยายมองลูกเขยยิ่งดูยิ่งชอบ
เพียงแต่ ฮูหยินรองของจวนกั๋วกงคนนั้น ดูท่าอยู่รวมกันได้ยาก หากว่าซูหว่านแต่งงานเข้าไป จะถูกเอาเปรียบหรือไม่?
แต่นางคงลืมไปแล้ว ลูกสาวของนางไม่ได้มีนิสัยยอมให้ถูกเอาเปรียบ
ปกติมีอะไรก็จะตอกกลับทันที อย่าลืมไปว่า ตอนนี้นางเป็นจวิ้นจู จัดการกับอนุคนหนึ่ง มันเหลือเฟือ ฐานะก็ทับนางตายได้
“ใช่แล้ว อาอวี้ พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อก่อนตอนอยู่เซียงโจว พวกเราก็เห็นเจ้าเป็นคนในครอบครัวแล้ว จวนตระกูลซูแห่งนี้ เจ้าอยากมาเมื่อไรก็ได้ แม้แต่จะพักอยู่ที่นี่ก็ไม่มีปัญหา”
พ่อซูเป็นคนพูดคำนี้ หลังจากที่เขาพูดประโยคนี้จบ ลูกชายสี่คนในบ้า หันไปมองพ่อซูและแม่ซูที่นั่งอยู่บนสุดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
เยี่ยมไปเลย นี่มันพาหมาป่าเข้ามาเล่นในบ้านแล้ว
ตอนนี้ มีแค่พวกพี่ชายยังมีปัญหากับเรื่องของเจียงอวี้กับซูหว่าน พ่อซูกับแม่ซูเห็นเขาเป็นลูกเขยตั้งนานแล้ว
“ถ้าเช่นนั้น ข้าก็ให้เกียรติไม่สู้ปฏิบัติตามแล้ว!” เจียงอวี้ยิ้มออกมาอย่างเจิดจ้า
ไม่เป็นไร ด่านที่ใหญ่ที่สุดผ่านไปแล้ว พวกพี่ชายไม่เป็นมิตรก็ช่างเถอะ ขอแค่สู่ขอหวานหว่านได้ เขายอมได้
ซูหว่านไม่ได้อยู่โถงรับแขก แต่กลับไปในเรือนของตัวเอง แต่ในใจนางยังคงคิดถึงเจียงอวี้อยู่ ไม่ได้เจอหน้ากันมาหนึ่งเดือนกว่าแล้ว
เขาถูกพวกพี่ชายเกาะติด คิดว่าคงปลีกตัวมาไม่ได้ เกรงว่าวันนี้คงไม่ได้เจอแล้ว
เพียงแต่นางคิดไม่ถึงว่า นางยังมีท่านแม่ที่เป็นผู้ช่วยยอดเยี่ยมคนหนึ่ง
แม่ซูรู้จักลูกสาวของตัวเองดี ตัวนางก็เป็นคนที่เคยผ่านมา เข้าใจความรู้สึกอยากเจอคนรักของตัวเองเป็นอย่างดี
ดังนั้น นางจึงสั่งให้พวกพี่ ๆ ไปทำงาน จากนั้นยกโอกาสให้เจียงอวี้ ให้เขาไปหาซูหว่าน
ครั้งนี้เจียงอวี้เดินอยู่ในจวนตระกูลซูอย่างสง่าผ่าเผย ทั้ง ๆ ที่เคยมาแค่ครั้งเดียว แต่เขารู้โครงสร้างของจวนตระกูลซูอย่างชัดเจน และหาหอฝูหรงของซูหว่านเจออย่างราบรื่น
ซูหว่านกำลังนั่งชิงช้า ไม่ทันสังเกตว่ามีคนปรากฏตัวอยู่ข้างหลังของตัวเอง และหลิวอวิ๋นกับหลิวอิ๋งก็ไม่รู้หายตัวไปตั้งแต่เมื่อไร

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...