ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 512

ห่างหายกันไปเดือนกว่า เขาก็อดจะคิดถึงนางไม่ได้เลย

ซูหว่านยกแขนโอบรอบเอวของเจียงอวี้เช่นกัน

นางสัมผัสได้ว่าร่างกายของชายหนุ่มผู้นี้แข็งแรงเพียงใด กล้ามเนื้อหน้าท้องแน่นตึง น่าขยำเสียเหลือเกิน

เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ...

นี่นางกำลังคิดอะไรอยู่กัน? ทำไมความคิดมันถึงเริ่มออกนอกลู่ทางไปได้!

ทั้งสองกอดกันเงียบ ๆ อยู่พักหนึ่ง ออดอ้อนพูดคุยกันอีกเล็กน้อย คืนนั้นเจียงอวี้ไม่ได้จูบนาง อาจเพราะอยู่ ท่ามกลางดวงดาวพร่างพราว ทำให้เขาเองก็รู้สึกเก้อเขิน

คืนนั้นเจียงอวี้พักอยู่ที่จวนสกุลซู นอนเรือนเดียวกับซูเฉิน

อย่างไรเสียทั้งสองก็เคยอยู่ค่ายทหารด้วยกัน มักจะนอนด้วยกันบ่อยครั้ง

หลังจากคราวก่อนที่ซูเฉินกับเจียงอวี้มีเรื่องต่อสู้กัน เขาก็ยอมให้อีกฝ่ายลงมือ ความคับข้องในใจก็หายไปมาก

ช่างเถอะ หากในอนาคตต้องเลือกใครสักคนมาเป็นน้องเขย เจียงอวี้ก็ยังพอรับได้

วันที่หนึ่งเดือนห้า เป็นวันแต่งงานของซูจิ่งและคุณหนูสาม เสิ่นชิงหลี บุตรสาวของจวนมหาอัครเสนาบดี

เช้าตรู่ยังไม่ทันฟ้าสาง คนในตระกูลซูก็ตื่นกันหมดแล้ว โต๊ะสำหรับเลี้ยงแขกก็จัดเรียงเสร็จเรียบร้อย ทั้งสวนหลังเรือน หน้าลาน และสิ่งของต้อนรับแขกต่างก็ถูกเตรียมพร้อมแล้ว

นี่คือการรับสะใภ้คนแรกเข้าตระกูลซู อีกทั้งยังเป็นคุณหนูของจวนมหาอัครเสนาบดี ยิ่งไม่อาจเสียเกียรติผู้อื่นได้ ทุกอย่างจึงต้องจัดเต็มตามธรรมเนียม ไม่มีทางให้ใครดูแคลนเป็นอันขาด

ทั่วทั้งจวนประดับประดาไปด้วยผ้าแพรสีแดงและอักษรมงคล เรือนของซูจิ่งถูกจัดแต่งเป็นห้องหอใหม่ บนเตียงด้านในถูกโรยด้วยถั่วลิสง ลำไยแห้ง และพุทราแดงเต็มไปหมด

ซ้ำยังจัดเรียงเป็นกองเล็กๆ คล้ายเจดีย์บนถาด วางไว้อย่างมั่นคงเรียบร้อย

ซูจิ่งเปลี่ยนเป็นชุดเจ้าบ่าวเรียบร้อย เครื่องสวมศีรษะของเขานั้นงดงามหรูหรา เป็นของที่ฝ่าบาทโปรดให้ช่างฝีมือในวังหลวงจัดทำขึ้นเป็นพิเศษ เมื่อทราบว่าเขาจะแต่งงาน

มงกุฎทองคำห้อยระย้า ส่องประกายให้ซูจิ่งแลดูสง่างามสูงศักดิ์ยิ่งนัก

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านได้เห็นพี่ใหญ่เช่นนี้ ปกติแล้วเขามักจะปรากฏตัวในภาพลักษณ์คุณชายผู้สุภาพอ่อนโยนดุจหยก เครื่องแต่งกายก็เรียบง่ายเสมอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากซูจิ่งแต่งตัวให้ดูดีเสียหน่อย เขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าบุตรหลานตระกูลขุนนางเลย เขามีรังสีอันดีสง่างามติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด บ่งบอกชัดว่าชีวิตนี้ไม่ธรรมดา