ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 513

เสิ่นชิงหลีมองมารดาที่กำลังร้องไห้ ตาของนางเองก็แดงตามไปด้วย

“ท่านแม่ ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะกลับมาเยี่ยมท่านบ่อยๆ”

“พูดเหลวไหล! เมื่อแต่งเข้าบ้านสามีแล้ว ก็ต้องถือบ้านสามีเป็นหลัก เจ้าต้องรู้จักกตัญญูต่อพ่อแม่สามี คอยประคับประคองสามี เป็นมิตรกับพี่น้องในตระกูล ดูแลเรือนฝ่ายในให้ดี อย่ามัวแต่คิดกลับมาบ้านบ่อยๆ พ่อแม่สามีของเจ้าล้วนเป็นคนใจดี เจ้าต้องรู้จักกตัญญูต่อพวกเขา อีกทั้งเซวียนเล่อจวิ้นจู่ก็เป็นสหายสนิทของเจ้า ซ้ำยังกลายเป็นพี่สะใภ้น้องสะใภ้กัน ข้าเชื่อว่าเจ้าก็จะรักษาความสัมพันธ์ให้ราบรื่นได้ดี บรรดาน้องเขยในตระกูลซูต่างก็เป็นคนมีความสามารถ อนาคตเจริญรุ่งเรืองแน่นอน ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพี่สะใภ้น้องสะใภ้ เจ้าซึ่งเป็นสะใภ้ใหญ่ ยิ่งต้องทำตัวให้เป็นแบบอย่าง เข้าใจหรือไม่?”

คำพูดเหล่านี้ ฮูหยินตระกูลเสิ่นเคยบอกกับนางมาแล้วหลายครั้ง แต่เสิ่นชิงหลีก็ยังคงฟังอย่างตั้งใจเสมอ

“ชิงหลีเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรสาวคนเล็กของตระกูลเรา ได้รับความรักความเอ็นดูจากทุกคน แต่บัดนี้เจ้ากำลังจะแต่งเข้าสู่ตระกูลอื่นแล้ว นิสัยเล็กๆ น้อยๆ ที่ติดมาจากการถูกเลี้ยงดู จะต้องรู้จักปรับแก้เสียบ้าง เจ้าต้องรับหน้าที่ดูแลเรือน ไม่อาจงอแงเอาแต่ใจเหมือนเดิมได้ เข้าใจหรือไม่?”

หลังจากฮูหยินเสิ่นพูดจบ มหาบัณฑิตก็กล่าวเสริมขึ้นอีก ทำให้เสิ่นชิงหลีได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ อย่างจนใจ

ยังดีที่พี่ใหญ่สงสารน้องสาว จึงโต้กลับว่า

“ท่านพ่อ ท่านแม่ ชิงหลีของพวกเราแต่งเข้าสกุลซูนั้นเพื่อไปอยู่สุขสบาย หาใช่ไปเป็นทาส เรื่องการกตัญญูต่อพ่อแม่สามี คอยช่วยเหลือสามี และให้ความเอื้อเฟื้อแก่พี่น้องนั้น ข้าก็เห็นด้วยทั้งหมด แต่หากว่าน้องสาวของเราต้องทนทุกข์หรือถูกกดขี่ ตระกูลเสิ่นของเราก็ไม่ใช่พวกที่ยอมให้ใครมารังแกง่ายๆ เช่นกัน”

“ชิ ดูเจ้าพูดเข้า พี่น้องเขยของเจ้าไม่น่าเชื่อใจถึงเพียงนั้นเลยหรือ? อาจิ่ง ข้ารู้ดีว่าเขาเป็นคนเอใจใส่คนอื่น บิดามารดาสกุลวูเป็นคนอ่อนโยนมีเมตตา ชิงหลีของพวกเราแต่งเข้าไป จะทนทุกข์ทรมานได้อย่างไร?”

ฮูหยินเสิ่นเชื่อใจซูจิ่ง มองว่าเขาเป็นลูกเขยที่ดีมาก

“อืม ซูจิ่งก็นับว่าเคยเป็นศิษย์ที่ข้าเคยชี้แนะมาก่อน นิสัยเขาเป็นเช่นไรข้ารู้ดี เซวียนเล่อจวิ้นจู่ยอมสละทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพื่อบ้านเมือง เรื่องนี้ยังพิสูจน์ไม่ได้อีกหรือว่าสกุลซูได้รับการอบรมสั่งสอนมาดีเพียงใด? โดยรวมแล้วชิงหลีแต่งเข้าสกุลซู พวกเราทุกคนก็วางใจได้”

พี่ชายทุกคนบนโลกใยนี้ล้วนรักน้องสาว เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายคนรักของน้องสาว ก็มักจะไม่ถูกชะตา ดูขัดหูขัดตาไปหมด ถึงแม้ในใจจะยอมรับ แต่ปากก็ยังอดแขวะสักสองสามคำไม่ได้อยู่ดี

อย่าไปว่าพี่รองเลย พี่น้องสกุลซูทั้งห้าคนต่างก็เป็นเสียอย่างนี้

เจียงอวี้แทบจะถูกต้อนจนไปไม่เป็น

“จวิ้นจู่ ฮูหยิน ท่านชายเขยใกล้จะถึงแล้วเจ้าค่ะ พวกเราควรเตรียมตัวได้แล้ว” แม่นมที่อยู่ข้างกายฮูหยินเสิ่นเข้ามารายงาน

เสิ่นชิงหลีได้ยินดังนั้น ใบหน้าก็แดงซ่านด้วยทั้งความตื่นเต้นและความขวยเขิน

สาวใช้รีบช่วยนางคลี่ผ้าม่านประดับพู่ที่ห้อยอยู่บนมงกุฎให้ปิดลงมา แล้วหยิบพัดขนนกยูงมาให้นางถือไว้เพื่อบังหน้า