ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 515

ซูจิ่งก็ถือว่าทำสำเร็จไปเกือบหมดแล้ว ชีวิตแทบจะสมบูรณ์ครบถ้วนแล้วทีเดียว

ซูหว่านต้องช่วยต้อนรับแขกเหรื่อที่มาร่วมงานเลี้ยงที่จวนสกุลซู ส่วนบิดาซูและมารดาซูก็เอาแต่เฝ้าฟังความเคลื่อนไหวด้านนอก คอยรอขบวนรับเจ้าสาวมาถึง

ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงกลองและฆ้องดังขึ้น ทุกคนจึงเริ่มเตรียมตัวกันให้พร้อม

เมื่อขบวนเข้ามาถึงจะต้องทำพิธีไหว้ฟ้าดิน บิดาซูและมารดาซูนั่งอยู่ในตำแหน่งประธาน

เจียเฉิงจวิ้นจู่เดินทางมาถึงจวนสกุลซูพอดีก่อนขบวนรับเจ้าสาวจะมาถึงไม่นานนัก ซูหว่านก็ออกไปต้อนรับนาง

วันนี้นางสวมกระโปรงสีฟ้าอ่อน เกล้าผมขึ้นสวยงาม เห็นได้ชัดว่าตั้งใจแต่งตัวมาอย่างดี งดงามกว่าครั้งก่อนที่เคยพบกันที่จวนอ๋องเซียงเสียอีก

พอนางมาถึง ก็หมุนตัวหนึ่งรอบต่อหน้าซูหว่านทันที

“พี่หวานหว่าน วันนี้ข้าสวยหรือไม่?”

ซูหว่านพยักหน้ารับ

“สวยสิ สวยมากเลย”

“ท่านก็สวยนะ แต่วันนี้เจ้าสาวสวยที่สุด” เจียเฉิงพูดอย่างซุกซน

ยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงฆ้องกลองดังขึ้นจากด้านนอก ขบวนรับเจ้าสาวกลับมาถึงแล้ว

ซุนหลิงเอ๋อร์ก็มาถึงเช่นกัน พอเห็นซูหว่านก็เข้ามาทักทายทันที

ซูหว่านจับมือซุนหลิงเอ๋อร์ข้างหนึ่ง และจับมือเจียเฉิงอีกข้างหนึ่ง แล้วพากันวิ่งออกไปทางประตู เพื่อดูพี่สะใภ้ใหญ่ของนาง

ที่หน้าประตู แขกเหรื่อที่ชอบความคึกคักก็พากันออกมาดูเจ้าสาวเช่นกัน

แม่สื่อพยุงเจ้าสาวก้าวลงจากเกี้ยว เสิ่นชิงหลีสูงราวหนึ่งเมตรหกสิบห้า นางสวมชุดเจ้าสาวยาวลากพื้น สีแดงเป็นพื้นตัดด้วยสีเขียวมือถือพัดนกยูง ยิ่งขับให้รูปร่างดูบอบบางสูงโปร่งงามสง่า

ท่าทางองนางงดงามนัก เมื่อเดินเคียงคู่กับซูจิ่งต่างก็เหมาะสมกันที่สุด

สาวน้อยทั้งสามคนตื่นเต้นดีใจยิ่งนัก เพราะเสิ่นชิงหลีงดงามมาก เจียเฉิงถึงกับอุทานออกมาว่าทั้งสองเหมาะสมกันเหลือเกิน แล้วก็เอ่ยด้วยสีหน้าหลงใหล

“ก่อนหน้านี้ก็เคยได้ยินเรื่องราวของพี่เสิ่นกับท่านรองเจ้ากรม ข้าซาบซึ้งจนแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ คนหนึ่งยอมรอจนถึงวัยยี่สิบก็ยังไม่แต่งงาน ส่วนอีกคนหนึ่งก็ทุ่มแรงกายแรงใจสร้างคันกั้นแม่น้ำเซวียน เพียงเพื่อกลับมาพร้อมเกียรติยศเต็มตัว แล้วได้แต่งงานกับหญิงอันเป็นที่รัก นี่มันความรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ”

โดยปกติแล้วการแต่งงานมักเป็นเพียงการสมรสทางการเมือง หลายคู่ก่อนแต่งงานแทบไม่เคยพบหน้ากันเลย จะไปพูดถึงความรักสองฝ่ายได้อย่างไร?

ส่วนใหญ่ก็เป็นเพียงการรวมตัวกันของสองครอบครัวเพื่อผลประโยชน์เท่านั้น ไม่มีความรักเกิดขึ้นจริง ต้องค่อยๆ ปลูกฝังกันไป ดังนั้นในโลกนี้จึงมีคู่ครองที่ไม่ลงรอยกันอยู่มาก

อย่างซูจิ่งกับเสิ่นชิงหลีที่รักใคร่และได้ครองคู่กัน ถือว่ามีน้อยมาก

คอของนางแดงระเรื่อเพราะตื่นเต้นมากเกินไป

เจียงอวี้กลืนน้ำลาย แล้วรีบเบนสายตาไปทางอื่น

ซูจิ่งและเสิ่นชิงหลีเดินมาถึงห้องโถงใหญ่ ด้านข้างเต็มไปด้วยแขกที่มาร่วมงาน พี่ใหญ่ตระกูลเสิ่นถูกจัดให้นั่งตำแหน่งสูงสุด อยู่ด้านล่างถัดจากบิดาซู

พิธีกราบไหว้เริ่มขึ้น เจ้าหน้าที่เอ่ยขึ้นมา บ่าวสาวยืนอยู่หน้าประตู

“กราบที่หนึ่งกราบฟ้าดิน มีกรรมบนหินสามภพ คำนับหนึ่งครั้ง

กราบที่สองดวงอาทิตย์และจันทรา สิ่งมีชีวิตทุกชนิดล้วนมีจิต คำนับหนึ่งครั้ง

กราบที่สามสี่ พืชผลอุดม คำนับหนึ่งครั้ง”

หลังทำตามขั้นตอนแล้ว ทั้งสองก็หันไปหาผู้ใหญ่

“กราบบิดามารดาที่คอยเลี้ยงดู คำนับหนึ่งครั้ง

กราบบิดามารดาที่เหนื่อยยาก คำนับหนึ่งครั้ง”