ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 548

ซูหว่านอธิบายให้นางฟัง แต่ในขณะเดียวกันนางก็จับประเด็นหนึ่งขึ้นมาได้

เหตุใดเจียเจียถึงรู้ว่าพี่สามพาหญิงสาวกลับมา นางเฝ้าติดตามพี่สามอย่างลับๆ อย่างนั้นหรือ หากเป็นเช่นนั้น ซูหว่านก็พอจะเข้าใจได้ว่าเหตุใดเจียเจียจึงมาบ้านสกุลซูบ่อยขนาดนี้

เป็นไปตามคาด นางดูเหมือนจะชอบพี่สามเข้าจริงๆ...

หลังจากที่ซูหว่านอธิบาย เจียเจียก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก และยิ้มอย่างมีความสุข

ในใจพลางคิดว่า กฎนี้ดีจริงๆ การอบรมสั่งสอนของตระกูลซูดีเหลือเกิน น่าจะนำไปเผยแพร่บ้าง

“เป็นแบบนี้นี่เอง เช่นนั้นข้าก็วางใจแล้ว!”

ซูหว่านถอนหายใจยาว พลางจูงมือเจียเฉิงไปยังศาลาที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วนั่งลง

“เจียเจีย ข้ามีเรื่องจะถามเจ้าหน่อย”

“ถามมาเถอะ ข้าจะตอบทุกอย่างที่รู้ไม่มีปิดบัง” เมื่อเจียเฉิงเห็นซูหว่านมีท่าทีจริงจังขนาดนี้ ก็รู้ได้ทันทีว่าบทสนทนาหลังจากนี้ค่อนข้างจริงจังแน่นอน

“เจียเจีย บอกมาตรงๆ เจ้าคิดอะไรกับพี่สามของข้าใช่ไหม”

“อะไรคือคิดอะไรน่ะ” เจียเฉิงตอบกลับทันที

“ไม่ใช่แค่คิดอะไรนะ แต่ข้าน่ะชอบเขาต่างหาก!” การพลิกบทสนทนาครั้งใหญ่ของเจียเฉิง ทำให้ซูหว่านถึงกับงงไปเลย

คำตอบนี้พลิกล็อกเกินไปหน่อย และเกินความคาดหมายของซูหว่านไปมากจริงๆ

นางมองเจียเฉิงด้วยความตกตะลึง

เจียเฉิงเป็นคนเปิดเผยตรงไปตรงมาจริงๆ ไม่มีการปิดบังหรือเหนียมอายสักนิด

“หวานหว่าน พูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อมนะ ข้าชอบพี่สามของเจ้า อยากแต่งงานกับเขา”

โอ้โห นี่มันโจ่งแจ้งเกินไปแล้ว เจียเจียกล้าหาญมากจริงๆ ในยุคโบราณที่คนทั่วไปยังมีความคิดล้าสมัยและหัวโบราณ นางกลับกล้าแสดงความรู้สึกในใจของนางออกมาโดยไม่ปิดบังเลย

ก็คงเป็นเพราะนางมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

“แต่พี่สามของเจ้าดูเหมือนจะไม่เข้าใจความในใจของข้าเลย อย่างที่เจ้าว่านั่นแหละ เขาเป็นคนทื่อเหมือนท่อนไม้ ข้าแสดงออกชัดเจนขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่หวั่นไหว เจ้าคิดดูสิ ข้าเฝ้ารอเขาอยู่บนถนนทุกวัน สร้างโอกาสที่จะได้เจอกับเขาสารพัดวิธี แต่เขากลับคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญทุกครั้ง เจ้าบอกข้าหน่อยสิว่าเขาไม่เข้าใจจริงๆ หรือว่ากำลังปฏิเสธข้าแบบอ้อมๆ กันแน่” เจียเจียเบะปากด้วยความรู้สึกน้อยใจ

“ข้าคิดว่า อย่างแรกน่าจะเป็นไปได้มากกว่านะ เขาไม่เข้าใจจริงๆ”

อย่างน้อยซูหว่านก็คิดแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้ตัดความเป็นไปได้ของเหตุผลที่สองทิ้งไป

จากมุมที่พวกนางยืนอยู่ มองเห็นพี่สามกำลังฝึกวรยุทธ์พอดี เพลงกระบี่ชุดนั้นร่ายรำได้อย่างพลิ้วไหวราวกับสายน้ำ แรงลมที่เกิดขึ้นรุนแรงถึงขนาดพัดเอาใบไม้แห้งบนพื้นให้ม้วนปลิวขึ้นมา

พี่สามเป็นคนใสซื่อบริสุทธิ์มาแต่ไหนแต่ไร ความเข้าใจในเรื่องความรักของเขานั้น เทียบกับพี่รองแล้วดูท่าจะไร้เดียงสายิ่งกว่าเสียด้วยซ้ำ

ทว่าบุรุษตามจีบสตรีเหมือนมีภูเขากั้นขวาง แต่สตรีตามจีบบุรุษกลับง่ายเหมือนมีแค่ผ้าบางๆ กั้นอยู่ เอาจริงๆ พี่สามกะเจียเจียก็ดูมีเคมีเข้ากันดีนะ