ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 602

ยามแย้มยิ้มพลันปรากฏลักยิ้มบุ๋มลึกทั้งสองข้าง เผยความรู้สึกราวกับทำให้ผู้คนจมดิ่งสู่ห้วงสุราหวาน ชวนให้ลุ่มหลงจนมิอาจถอนตัว

“วันนี้หวานหว่านดูงดงามยิ่งนัก” เสิ่นชิงลูบแก้มของนางพลางเอ่ยหยอกเย้า

“ยามมีเรื่องมงคล จิตใจย่อมสดใสเบิกบานเป็นธรรมดา” ซุนหลิงเอ๋อร์ผสมโรงล้อเลียน

เจียงอวี้มาถึงแล้ว หลิวอวิ๋นรีบวิ่งจากโถงด้านหน้ากลับมารายงาน บอกให้นางออกไปรอที่โถงด้านหน้าได้แล้ว

เจียงอวี้กล่าวว่า เขาเขียนสารมงคลสมรสด้วยตนเอง หวังว่าซูหว่านจะได้ยินทุกถ้อยคำในสารนั้น

วันนี้เขาสวมชุดหรูหราสีม่วงทองอันเป็นสีโปรด เอวคาดด้วยสายรัดประดับหยกงามและถุงหอม

รวบผมหางม้าสูงอย่างองอาจสง่างามที่สุด เพราะซูหว่านชอบ ทั้งแววตาและสีหน้าล้วนเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่มิอาจปิดบังได้

ในวันนี้ เหล่าพี่ชายตระกูลซูต่างผลักดันธุระทุกอย่าง เพื่ออยู่รอเจียงอวี้ที่มาเยือนเพื่อสู่ขอที่บ้าน

ซูอวิ๋นกล่าวว่าต้องจัดงานให้ซูหว่านอย่างสมเกียรติที่สุด เพื่อให้เจียงอวี้ได้เห็นชัดเจนว่า หากในอนาคตเขากล้าปฏิบัติต่อนางไม่ดี พวกเขาพี่ชายทั้งห้าจะจัดการเขาอย่างสาสม

อันที่จริง เรื่องนี้เจียงอวี้รู้อยู่แก่ใจนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องย้ำเตือนให้มากความ

วันนี้มารดาซูและบิดาซูเองก็แต่งกายอย่างหรูหรา เฝ้ามองสินสอดที่ถูกหามเข้ามาทีละหีบแล้วทีละหีบเล่า จนกองเต็มลานบ้านไปหมด

ขบวนขนสินสอดยังคงหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย มารดาซูถึงกับตกตะลึง รู้สึกว่าอาอวี้ผู้นี้คงจะย้ายสมบัติทั้งจวนกั๋วกงมาแล้ว

ทำเช่นนี้ ท่านกั๋วกงจะยินยอมหรือ?

หารู้ไม่ว่า นี่คือสิ่งที่ท่านกั๋วกงเตรียมไว้ให้เกียรติแก่ว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคต เพราะสินสอดกองนี้ ฮูหยินรองหนิงเวยยังอาละวาดไปรอบหนึ่ง กล่าวว่าหากมอบให้เจียงอวี้หมดแล้ว เช่นนั้นในอนาคตเจียงเยี่ยนจะเอาสิ่งใดไปแต่งภรรยา?

ให้ตายเถอะ ท่านกั๋วกงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ทั้งยังย้อนถามด้วยท่าทีไม่ทุกข์ร้อนกวนโทสะว่า

“ข้าจำได้ว่าอาเยี่ยนแต่งภรรยาไปแล้วมิใช่หรือ?”

อีกฝ่ายเพียงแค่รับอนุมาสองคนเท่านั้น ทว่าท่านกั๋วกงกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

หนิงเวยโกรธจนพูดไม่ออก

สินสอดรวมทั้งสิ้นหนึ่งร้อยเก้าสิบเก้าหาบมาถึงแล้ว เจียงอวิ๋นเฮ่อนำบัญชีสินสอดของจวนกั๋วกงมอบให้บิดาซูและมารดาซูตรวจสอบ

ทั้งสองมองดูจนตาลาย สินสอดเหล่านี้ เมื่อรวมกับสินเดิมที่เหล่าพี่ชายทั้งห้าเตรียมไว้ให้นางต่างหาก ยามซูหว่านออกเรือน เรียกได้ว่าขบวนริ้วแดงสิบลี้ก็ไม่นับว่าเกินเลย

เกรงว่าทั่วทั้งเมืองหลวงคงไม่มีตระกูลใดที่แต่งลูกสาวได้ยิ่งใหญ่เพียงนี้

ซูหว่านมาถึงลานหน้า สบตากับเจียงอวี้ที่อยู่ห่างไกล เขากำลังยิ้มให้นาง และนางก็กำลังยิ้มให้เขา