ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 603

ซูหว่านมิได้ขัดข้อง บิดาซูและมารดาซูก็เช่นกัน เร็วขึ้นมาหน่อยก็ช่างเถิด อย่างไรเสียการส่งบุตรีออกเรือนก็ไม่ยุ่งยากเท่าการต้อนรับสะใภ้เข้าบ้าน

ท้ายที่สุด ฤกษ์ยามก็ถูกกำหนดลงในวันที่เก้าเดือนเก้า อันเป็นวันมงคล ทั้งยังหลีกเลี่ยงช่วงที่ร่างกายของเจ้าสาวไม่สะดวก นับเป็นวันดียิ่งนัก ทั้งยังมีนัยมงคลสื่อถึงความยั่งยืนชั่วนิรันดร์

ก็เพียงแค่เร็วกว่าพวกซูมู่ครึ่งเดือนเท่านั้น ทว่าก็ถือเป็นการแซงทางโค้งอย่างแท้จริง

บัดนี้เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนก็จะถึงวันพิธี ทางฝั่งจวนเจียงกั๋วกงเองก็จำต้องเร่งจัดเตรียมการโดยเร็วแล้วเช่นกัน

ย่างเข้าต้นเดือนเจ็ด ดอกฝูหรงพันธุ์แรกก็เริ่มผลิช่อตูม รออีกเพียงไม่นานก็จะถึงยามแรกแย้ม

เมื่อก่อนยังไม่มีราชโองการสมรสพระราชทาน ทั้งสองจะทำการใดล้วนต้องหลีกเลี่ยงข้อครหา ทว่าบัดนี้เมื่อวันมงคลได้ถูกกำหนดลงแล้ว คนทั้งสองจึงสามารถไปมาหาสู่และนัดพบกันได้อย่างเปิดเผย

ซูหว่านมาถึงเมืองหลวงได้ครึ่งปีแล้ว เจียงอวี้จึงคิดพานางเที่ยวชมเมืองหลวงให้ทั่ว

อันที่จริง เขาเพียงแค่อยากใช้เวลาอยู่กับนางตามลำพังสองต่อสองเท่านั้น

ล่องเรือในทะเลสาบ เดินเล่นชมตลาด หรือไปไหว้พระที่วัด อากาศเช่นนี้ยังเหมาะจะไปเที่ยวเล่นนอกเมืองอีกด้วย

การล่องเรือและเดินเล่นชมตลาด พวกเขาสองคนสามารถไปด้วยกันตามลำพังได้ ทว่าการไปไหว้พระที่วัดหรือเที่ยวเล่นนอกเมืองนั้น จำต้องมีผู้คนไปกันหลายคนจึงจะสนุกสนาน เมื่อถึงเวลานั้นค่อยชวนพวกพี่ชายพี่สะใภ้ไปด้วยกัน

เริ่มแรกคือการไปล่องเรือในทะเลสาบ สถานที่แห่งนี้เขาเคยมาเที่ยวเล่นเมื่อหลายปีก่อนตอนที่มาตามหาเสิ่นชิงหลี เวลาผันผ่านไปเนิ่นนานถึงเพียงนี้ บัดนี้กลับได้มาเยือนพร้อมกับคนในดวงใจ

ทิวทัศน์ยังคงเดิม หากแต่ความรู้สึกในใจนั้นแตกต่างไป

แสงแดดอบอุ่น อากาศสดใส สายลมโชยแผ่วเหนือผืนน้ำ ช่างให้ความรู้สึกผ่อนคลายยิ่งนัก

ซูหว่านเกาะราวเรือทอดสายตามองผืนน้ำเบื้องล่าง อันมีสีเขียวมรกตใสและกำลังเกิดเป็นระลอกคลื่นไหวระริก

เจียงอวี้จัดเตรียมของสดจากแม่น้ำไว้มากมายบนเรือ ตั้งใจจะย่างให้ซูหว่านได้ลิ้มลอง

เขาสวมกอดเอวบางของซูหว่านจากด้านหลัง วางคางเกยบนไหล่ของนาง ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่ข้างลำคอ ทำเอานางต้องหดคอหนีไม่หยุด พลางหัวเราะออกมาเพราะความจั๊กจี้

“ท่านถอยไปห่าง ๆ เลย!”

“ไม่!” เจียงอวี้ไม่เพียงไม่ถอยห่าง กลับยิ่งรัดนางให้แน่นขึ้นไปอีก

บัดนี้พวกเขาทั้งสองเป็นคู่ที่ทุกคนต่างยอมรับแล้ว อีกทั้งนางก็เติบโตเป็นผู้ใหญ่ เขาจึงสามารถคลอเคลียนางได้โดยไม่ต้องเกรงสายตาผู้ใด

เมื่อซูหว่านเห็นเขาเป็นเช่นนี้ นางจึงพลิกกายหันมาเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ เขามีรูปร่างสูงใหญ่ เมื่อมองจากด้านข้าง จะเห็นว่านางถูกโอบล้อมไว้ในวงแขนของเขาจนมิด

แววตาของเขาเปี่ยมล้นด้วยความรัก สายลมพัดพาปอยผมที่ปรกหน้าผากนางให้ไหวเอน กลิ่นหอมสะอาดจากเรือนผมลอยเข้าสู่ปลายจมูกของเขาไม่ขาดสาย เขาจึงยกมือขึ้นปัดมันออก กิริยานั้นช่างแผ่วเบานุ่มนวล