ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 63

ซูหว่านพยักหน้า ไม่ได้คิดอะไรมาก

ไม่นานน้ำร้อนก็เดือด ซูอวิ๋นกับคนอื่น ๆ ก็เริ่มจัดการเชือดไก่ ถอนขน และพอทำความสะอาดเครื่องในไก่เสร็จก็เอาลงหม้อต้มทันที

ตุ๋นไปเต็ม ๆ หนึ่งชั่วยาม ถึงจะยกออกจากหม้อ กลิ่นหอมของเนื้อโชยไปทั่วทั้งลานบ้าน มื้อเย็นนั้นเป็นข้าวสวยกับเนื้อไก่ตุ๋น และไข่เจียวผัดกุยช่าย ซึ่งในยุคสมัยใหม่ถือเป็นมื้อธรรมดา ๆ มื้อหนึ่ง แต่สำหรับบ้านตระกูลซูแล้ว นี่เป็นมื้อที่นาน ๆ ครั้งจะได้กินสักที

พ่อซูและคนอื่นๆ จะซื้อไก่กลับมากินก็ต่อเมื่อถึงเทศกาลเท่านั้น ไก่หนึ่งตัวสำหรับครอบครัวใหญ่ ก็หมดภายในมื้อเดียว

พวกพี่ชายเก็บน่องไก่ไว้ให้นางกิน ซูหว่านกินไม่หมดทั้งสองน่อง เนื้อน่องไก่เยอะเกินไป กินเยอะแล้วรู้สึกอึดอัด เลยแบ่งให้ซูเฉินหนึ่งน่อง

ที่ไม่ให้ซูอวิ๋นและซูอี้ก็เพราะกลัวว่าสองคนนี้จะแย่งกันอีก ส่วนถ้าจะให้เจียงอวี้ก็ยิ่งไม่เหมาะสมเข้าไปใหญ่ นางรู้สึกเหมือนกำลังคิดจะทำอะไรบางอย่าง การเอาอกเอาใจคนนอกมากเกินไป จะทำให้นางรู้สึกตะขิดตะขวงใจแปลกๆ

วิธีที่ดีที่สุดก็คือให้ซูเฉินกิน วันนี้เขาแบกของหนักถือว่าทำงานหนักมาก ให้เขากินก็สมเหตุสมผลดีแล้ว

มีแต่ทำแบบนี้เท่านั้นที่พี่สี่จะไม่โวยวายว่านางลำเอียงอีก

เจียงอวี้ถูกบังคับให้ดื่มน้ำแกงไก่ที่มีน้ำมันลอยอยู่สองชาม โดยอ้างว่าเพื่อบำรุงร่างกาย

เขาอดทนดื่มจนหมด ไม่สนใจความมันเลยสักนิด เพื่อให้เกียรติซูหว่านอย่างเต็มที่ แต่ผลก็คือตอนกลางคืนเขาต้องนอนไม่หลับเพราะความเลี่ยน

เช้าวันรุ่งขึ้น ซูหว่านตื่นขึ้นมาเริ่มทดลองทำสบู่สระผม ก่อนอื่นนำสมุนไพรอย่างผลประคำดีควายและหนี่ว์เจินจื่อไปต้มก่อน จากนั้นบดให้เป็นน้ำสมุนไพรข้นหนืด กรองหลายๆ ครั้งเตรียมไว้ก่อน แล้วจึงบดเครื่องหอมหลายชนิดให้เป็นผง ลองผสมนมแพะเล็กน้อยเพื่อทดสอบกลิ่น แต่รู้สึกแปลก ๆ ก็เลยตัดนมแพะออก เหลือไว้แต่ผงเครื่องหอมย่างเดียว

จากนั้นนำน้ำมันเมล็ดซิ่งไปต้มให้ร้อน แล้วค่อย ๆ เติมส่วนผสมเหล่านี้และน้ำด่างลงไปแล้วก็คนให้เข้ากัน

สีที่ได้เป็นสีเทาอมน้ำตาล ไม่ค่อยสวยเท่าไรนัก นางเลยเติมผงดอกไม้แห้งลงไปอีกนิดเพื่อปรับสี จนสุดท้ายได้ออกมาเป็นสีน้ำตาลอมแดง ในตอนแรกนางทำออกมาแค่สามสิบห้าก้อนเท่านั้น เพื่อจะลองดูก่อนว่าใช้ดีหรือไม่

หลังจากใส่ลงในแม่พิมพ์แล้ว นางก็เริ่มทำสบู่นมแพะต่อ โดยทำออกมาสองแบบ คือแบบย้อมสีกับแบบไม่ย้อมสี ซึ่งราคาต่างกันมากถึงก้อนละห้าอีแปะเลยทีเดียว!

น้ำมันเมล็ดซิ่งยี่สิบชั่งสามารถทำสบู่ได้กว่าสามร้อยก้อน ของสิ่งนี้ต้นทุนต่ำ กำไรงาม โชคดีที่ยุคสมัยนี้ยังไม่มีใครค้นพบปฏิกิริยาทางเคมีที่ไขมันหรือน้ำมันทำปฏิกิริยากับน้ำด่างจนเกิดเป็นสบู่ได้ ไม่อย่างนั้นนางก็คงจะทำเงินนี้จากสบู่นี่ไม่ได้แล้ว

รองเท้าคู่ใหม่ของซูอวิ๋นและคนอื่นๆ ยังไม่อยากเอามาใส่ พวกเขาจะเก็บไว้ใส่ในตอนตรุษจีนกัน เพราะอยู่ชนบทต้องทำงานทุกวัน ใส่แค่รองเท้าเก่าๆ ก็พอแล้ว

เจียงอวี้ช่วยโม่แป้งข้าวโพดไม่ได้ เขาเลยนอนพักผ่อนอยู่ในห้อง อ่านหนังสือเก่าที่ซูจิ่งทิ้งเอาไว้ ส่วนสี่พี่น้องก็ช่วยกัน พี่ชายทั้งสามช่วยกันผลักโม่หิน ส่วนซูหว่านก็ถือไม้กวาดเล็กๆ กวาดแป้ง ผ่านไปหลายวันนางก็ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยหรือลำบากเลย ไม่มีท่าทีอ่อนแอหรือจุกจิกเอาแต่ใจเหมือนคุณหนูผู้สูงศักดิ์เลยสักนิด

บรรดาพี่ชายก็ค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อนาง พวกเขารู้ว่านางไม่ใช่คนประเภทที่กลัวความลำบากหรือความเหน็ดเหนื่อย ดังนั้นพวกเขาก็เลยเข้ากันได้ดีขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อสบู่ชุดนี้ถูกส่งไปขายแล้ว ปีนี้ก็จะหยุดการผลิตไว้ก่อน ของอะไรที่แปลกใหม่ เมื่อเวลาผ่านไปทุกคนก็จะมีเหมือนๆ กัน ก็จะกลายเป็นเรื่องไม่แปลกใหม่ไป สู้เก็บไว้ให้เป็นปริศนา แล้วค่อยทำต่อในปีหน้าจะดีกว่า ทำแค่สบู่สระผมก็พอแล้ว เพื่อให้พวกเขากระหายอยากได้และตั้งตารอคอย

ข้าวโพดจำนวนมากขนาดนี้โม่ทีเดียวไม่หมดหรอก โม่ไปหลายวันก็ได้มาแค่ไม่กี่ถุง ที่เหลือก็เอาใส่กระสอบมัดปากแล้วเก็บไว้ในห้องใต้ดิน

อากาศเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆดำ ไม่เห็นดวงอาทิตย์เลยแม้แต่น้อย พวกเขาเก็บสบู่ทั้งหมดเข้าบ้าน กลัวว่าฝนจะตกตอนกลางคืนแล้วจะทำให้สบู่เสียหาย

รออีกไม่กี่วันก็จะสามารถบรรจุและนำไปขายได้แล้ว เวลาที่นัดหมายไว้ว่าจะไปรับชุดของพี่ใหญ่ก็มาถึงพอดี เมื่อไปถึงในตัวอำเภอแล้ว ก็จะเอาเงินไปซื้อชุดฤดูหนาวให้พี่ชายคนอื่น ๆ อีกคนละชุด จะได้ไม่ดูเหมือนลำเอียง