ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 66

สองวันต่อมา สบู่ทั้งหมดก็ถูกบรรจุหีบห่อเรียบร้อย ซูอี้ตั้งใจวาดลวดลายลงไปอย่างประณีต ฝีมือของเขาชำนาญขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าตอนวาดก็ดูมั่นใจขึ้นมาก

ในหนังสือกล่าวไว้ว่า คนเราเมื่อได้รับคำชมบ่อยๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมั่นใจมากขึ้น พี่ห้าในนิยาย ช่วงแรกที่ตามหาความฝันโดนวิจารณ์เยอะมาก ไม่มีใครมองเขาในแง่ดีเลย จนความนับถือตัวเองของเขาถูกบั่นทอน พอภายหลังเขาประสบความสำเร็จ เขาก็กลับกลายเป็นคนขี้ระแวงและแปลกประหลาดไป

การขาดความมั่นใจคือสาเหตุหลัก ดังนั้นทุกครั้งที่เขาวาดรูป ซูหว่านก็จะคอยอยู่ข้างๆ ไม่เบื่อหน่ายเลยสักนิด คอยชมเชยและพูดคุยกับเขา สองพี่น้องมักจะพูดคุยหัวเราะกันอยู่เสมอ

แววตาของซูอี้ที่มองนางก็อ่อนโยนขึ้นเรื่อยๆ

ซูหว่านคิดว่า เมื่อไปที่ตัวอำเภอในครั้งนี้ หลังจากได้รับเงินค่าสบู่แล้ว ก็จะซื้อพู่กันและหมึกให้พี่ใหญ่ แล้วก็ซื้อกระดาษวาดรูปกับสีให้พี่ห้าโดยเฉพาะ เพื่อให้เขาเอาไว้ใช้วาดรูป

สบู่สระผมก็ตากแดดจนเกือบแห้งแล้ว ต้องลองดูว่าใช้ดีหรือไม่ ตั้งแต่เช้าตรู่พวกพี่ชายก็ถูกชาวบ้านในหมู่บ้านเรียกให้ไปช่วยงาน เจ้าของฟาร์มแกะในหมู่บ้านกำลังจะเชือดแกะไปขาย การไปช่วยงานจะได้เครื่องในกลับมา เอามาทำซุปเครื่องในแกะกินได้

อากาศก็เริ่มเย็นลงเรื่อยๆ การดื่มซุปอุ่นๆ จะช่วยให้ร่างกายอบอุ่น ซูอวิ๋นสนิทกับเด็กเลี้ยงแกะ ทุกปีเวลาเชือดแกะก็จะเรียกให้ซูอวิ๋นกับซูอี้ไปช่วยเสมอ

ซูเฉินไม่ได้ไปหาอาจารย์มาพักหนึ่งแล้ว วันนี้มีเวลาว่างจึงไปที่นั่น ที่บ้านจึงเหลือเพียงซูหว่านกับเจียงอวี้เท่านั้น

ซูหว่านต้องการหาคนมาทดลองใช้สบู่ ดูว่ามีฟองมากแค่ไหนและกลิ่นเป็นอย่างไร การสระผมตัวเองอาจมองไม่เห็นผลลัพธ์ที่ชัดเจนมากนัก นางจึงหันไปมองเจียงอวี้

ผมสลวยๆ ของเขาน่าจะเป็นหนูทดลองที่ดีนะ จริงๆ แล้วนางมั่นใจในความสำเร็จค่อนข้างมาก

เจียงอวี้กำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้อง ซูหว่านจึงเคาะประตู แล้วเดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม

พอเงยหน้าขึ้น เจียงอวี้ก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสราวกับสายลมของซูหว่าน เขาจึงนิ่งงันไปชั่วขณะ

เป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นรอยยิ้มที่สดใสเช่นนี้ในโลก ยิ่งไปกว่านั้นคือความบริสุทธิ์ใจที่ยากจะหาได้ แล้วเขาจะนิ่งเฉยอยู่ได้อย่างไร?

"อะไร มีเรื่องจะขอร้องข้างั้นหรือ?" เจียงอวี้วางหนังสือลง แล้วมองนางด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมความหมาย

ทั้งสองคนต่างประทับใจในรอยยิ้มของกันและกัน จนซูหว่านรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาหน่อยๆ

โอ๊ย พี่ชาย อย่ายิ้มให้ข้าแบบนี้สิ? ข้าคิดไปไกลแล้วนะ

"มีสิเจ้าคะ แค่อยากถามท่านคำเดียวว่า อยากสระผมไหม? ข้าช่วยได้นะ!"

ซูหว่านเอามือไพล่หลัง และยิ้มอย่างจริงใจที่สุด

เจียงอวี้หัวเราะเบาๆ ท่าทางเหมือนเข้าใจทุกอย่าง

"ได้สิ งั้นข้าก็คงต้องยอมเป็นผู้ทดลองใช้สบู่ของแม่นางซูหว่านแล้ว!"

เขาเดาได้ทันทีเลยว่า ซูหว่านมาขอให้เขาช่วยทดลองใช้สบู่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน