บ่ายนี้ค่อยทำขนมข้าวซอยตัดพร้อมกัน ทุกคนจะร่วมมือกันทำและห่อขนมให้เรียบร้อย พรุ่งนี้เช้าก็จะนำไปขายได้เลย โดยจะแบ่งกำลังออกเป็นสามทางตามที่ตกลงกันไว้แต่แรก
แต่ในขณะเดียวกัน คนในตระกูลซูก็ไม่รู้เลยว่า จะมีแขกมาที่บ้าน
ที่ปากทางเข้าหมู่บ้าน มีรถม้าคันหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน เป็นกู้เย่ว์ที่กลับมาแล้วนั่นเอง ครั้งนี้จำนวนคนที่ติดตามนางมาก็มีไม่น้อยเช่นกัน มีคนรับใช้สี่คนอยู่รอบๆ และสาวใช้ส่วนตัวอีกหนึ่งคน
เมื่อรถม้าจอดลงที่บ่อน้ำกลางหมู่บ้าน ซึ่งมีป้าๆ หลายคนกำลังจับกลุ่มคุยกันอยู่ สาวใช้คนสนิทของกู้เย่ว์ก็ถือขนมหลายห่อเดินเข้าไปหา
คนเหล่านั้นกระซิบกระซาบกันเบาๆ
"คุณหนูของพวกเราขอเลี้ยงขนมทุกท่าน เป็นขนมถั่วกวน กับขนมกุ้ยฮวาจากร้านหลิวฟางไจ คุณหนูของพวกเราบอกว่าท่านเติบโตจากที่นี่มาตั้งแต่เด็ก และยังจดจำความผูกพันของทุกคนได้ดี หวังว่าทุกท่านจะรับไว้ด้วยรอยยิ้ม!"
สาวใช้ที่มาแจ้งเชิดหน้าขึ้นสูง พูดพลางหางตาก็ชี้ขึ้นไปข้างบน คนไม่รู้คงคิดว่านางจะมาไล่ขอทาน
ทุกคนต่อหน้าก็ทำตามมารยาทไปอย่างนั้นแหละ รู้ดีว่าอีกฝ่ายมองไม่เห็นหัวพวกเขา
"คุณหนูของบ้านพวกเจ้าเป็นใครกัน?" มีคนไม่เข้าใจว่าเหตุใดมาถึงแล้วไม่ยอมบอกชื่อแซ่
"ในหมู่บ้านของเรายังมีบ้านไหนที่มีคุณหนูผู้สูงศักดิ์อยู่อีกหรือ? ก็คนที่เป็นลูกสาวของบ้านตระกูลซูคนเดิมนั่นแหละ ตอนนี้เป็นคุณหนูกู้ไปแล้ว!"
"โอ้ เช่นนั้นพวกเราก็ไม่เกรงใจแล้วนะ สำหรับคุณหนูกู้เย่ว์ ก็นับว่าพวกเราได้เฝ้าดูท่านเติบโตมาตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้ท่านกลายเป็นลูกสาวของเศรษฐีอันดับหนึ่งไปแล้ว ท่านยังจำพวกเราได้อยู่อีกหรือ?"
ป้าที่พูดประโยคนี้ น้ำเสียงแฝงไปด้วยการเหน็บแนม
"แน่นอนว่าจำได้ คุณหนูของพวกเราไม่ใช่คนลืมตัว!" สาวใช้ตอบกลับด้วยท่าทางหยิ่งยโสเช่นเคย
ทุกคนแกะขนมออก แต่ไม่ได้เอาเข้าปากตัวเอง ส่วนใหญ่คิดจะเอากลับไปให้ลูกหลานที่บ้านกิน
หลังจากรถม้าเคลื่อนออกไปไกลแล้ว ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา
"ถุ้ย ดูถูกใครกัน ก็เป็นแค่สาวใช้คนหนึ่งมิใช่หรือ? เป็นแค่หญิงชนชั้นต่ำเท่านั้น อย่างไรเสียพวกเราก็เป็นสุจริตชน นางนึกว่าตัวเองเป็นสาวใช้บ้านเศรษฐีอันดับหนึ่งแล้วจะหยิ่งยโสขึ้นมาได้สินะ ถ้าอย่างนั้นพวกสาวใช้ในวังหลวงจะไม่เหยียบขึ้นฟ้าไปเลยรึอย่างไร?"
"นั่นสิ กู้เย่ว์เอาแต่พูดว่าจดจำชาวบ้านอย่างพวกเราได้ แล้วทำไมถึงไม่ออกมาพูดด้วยตัวเองล่ะ ยังจะนั่งวางท่าอยู่ในรถม้าอีก การแสดงออกภายนอกทำได้ดีจริง ๆ แต่ในใจลึก ๆ ก็ยังคงดูถูกชาวบ้านอย่างพวกเราอยู่ดีไม่ใช่หรือ?"
"แหมๆๆๆ สร้างภาพได้เก่งเสียจริง นี่คงตั้งใจกลับมาอวดรวยล่ะสิท่า?
ถ้าให้ข้าพูดนะ ความประพฤติของนางน่ะสู้ลูกสาวแท้ๆ ของบ้านตระกูลซูที่รู้จักวางตัวไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...