ชีวิตที่เหลือของฉันหมกมุ่นอยู่กับคุณ นิยาย บท 4

ตั้งแต่พบกับ Jing Qijun ครั้งสุดท้ายที่โรงพยาบาล Ning Xuan ก็ติดต่อกับเขาอย่างต่อเนื่อง และทั้งสองก็คุยกันอย่างมีความสุขมาก

หลังจากที่โจว มู่เฉินกลับถึงบ้าน เขาก็นั่งอยู่ในห้องศึกษา ดูเศร้าหมองกับภาพที่ผู้ใต้บังคับบัญชาส่งมาต่อหน้าเขา Ning Xuan และ Jing Qijun กำลังคุยกันอย่างมีความสุขในโรงพยาบาล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในนั้น Jing Qijun วางมือบนไหล่ของ Ning Xuan แต่ Ning Xuan ไม่ได้แสดงความไม่พอใจบนใบหน้าของเธอ

เธออยากทิ้งเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?

อย่าคิดไปเลย หนี้ที่เธอติดไว้จะไม่ชัดเจนในชีวิตนี้ และเธอจะอยู่เคียงข้างเธอไปตลอดชีวิต

เขาทำได้เพียงทำให้หนิงเสวียนร้องไห้และหัวเราะ อารมณ์ทั้งหมดของเธอควรเป็นของเขา

คุณจะยิ้มอย่างมีความสุขกับคนป่าได้อย่างไร

เดิมทีเธอคิดว่าเธอคงจะหดหู่มากหลังจากสูญเสียลูกเมื่อไม่นานมานี้ และต้องการให้คนรับใช้ที่บ้านทำซุปให้เธอเพื่อบำรุงร่างกาย

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะมีจิตใจที่ดี บางทีเธออาจจะไม่เคยสนใจลูกที่เป็นของพวกเขาสองคน และการแท้งลูกของเด็กอาจจะอยู่ในความคาดหมายของเธอ

“แล้วเธอล่ะ?”

“คุณหญิงกำลังอาบน้ำอยู่” ลุงฉินไม่รู้ว่าทำไมโจวมู่เฉินถึงโกรธมากในทันใด ดังนั้นเขาจึงรีบตอบ

โครมคราม เขาผลักประตูห้องน้ำเปิดออก

ในอ่างอาบน้ำสีขาวบริสุทธิ์ ร่างกายที่ขาวราวกับหยกมีสีชมพูเล็กน้อยเนื่องจากไอน้ำ และผิวบนใบหน้าก็เป็นสีชมพูเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเต็มไปด้วยสิ่งล่อใจ

แต่ในเวลานี้ โจวมู่เฉินไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคิดมาก จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดว่าหนิงเสวียนกำลังจะทรยศเขาอีกครั้ง เธอกำลังจะทิ้งเขาและไปอยู่กับคนอื่น

“บอกฉันสิ คุณจะไปอยู่กับชายป่าคนนั้น คุณจะทรยศฉันหรือเปล่า” โจวมู่เฉินไม่สนใจในตอนนี้ คว้าแขนของหนิงเสวียนและเกือบจะล้มเธอ

จิตใจของ Ning Xuan ไม่ชัดเจนในขณะนี้ เธอแค่รู้สึกว่า Zhou Muchen บ้าไปแล้วและแขนของเขาก็เจ็บปวดมากในขณะที่เขาดึง

“โจวมู่เฉิน เจ้าจะบ้าหรือไง เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าทำร้ายข้า” หนิงเสวียนก็รำคาญมากเช่นกัน

“ใช่ ฉันมันบ้า ฉันไม่ควรตกหลุมรักคุณ ฉันไม่ควรเชื่อคุณ ถ้าฉันไม่เชื่อคุณ พ่อแม่ของฉันคงไม่ตาย เพชฌฆาตคุณ” โจวมู่เฉินระบาย ตีโพยตีพาย

"...."

หนิงเสวียนเงียบ เพราะสิ่งที่โจวมู่เฉินพูดคือความจริง เธอเป็นหนี้เขา เธอเป็นหนี้เขามาทั้งชีวิต ไม่ว่าเธอจะไถ่บาปมากเพียงใด เธอก็ไม่สามารถชดเชยเขาได้

เมื่อเห็นหนิงเสวียนเงียบ โจวมู่เฉินคิดว่าเธอยอมรับในสิ่งที่เขาขอและต้องการอยู่กับชายคนนั้น

เธอกดหัวหนิงซวนลงในอ่างอาบน้ำ หนิงซวนพยายามหักมือของเขาด้วยมือของเธอ แต่เธอทำไม่ได้

Zhou Muchen เห็นสร้อยข้อมือบนข้อมือของ Ning Xuan ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของดวงดาว มันอยู่บนมือ Ning Xuan เมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน

เขาบอกว่าจะเป็นดั่งดวงดาวส่องแสงในใจเธอเสมอและให้เธอมีเขาคนเดียวในหัวใจ

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ โจวมู่เฉินก็ปล่อยมือทันที

เธอกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ เธอกำลังจะฆ่า Ning Xuan เป็นไปได้อย่างไร

เมื่อเห็นรอยแดงที่คอของ Ning Xuan แววตาแสดงความรำคาญ เธอยกมือขึ้น แต่วางมันลงอีกครั้ง หันหลังและจากไปโดยไม่พูดอะไร

Ning Xuan นั่งเป็นอัมพาตอยู่บนพื้น เธอทั้งตกใจและหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้

โจวมู่เฉินเกือบฆ่าเธอ ห่างจากความตายเพียงก้าวเดียว

ตอนที่เธอเกือบจะหมดลมหายใจ สิ่งที่เธอคิดก็คือในที่สุดเธอก็จะโล่งใจ สิ่งที่เธอเป็นหนี้โจวมู่เฉิน และในที่สุดก็ชดใช้มันด้วยชีวิตของเธอเอง และเธอก็ไม่ได้เป็นหนี้เขาอีกต่อไป

ตอนนี้เธอกลับมารู้สึกตัวแล้ว เธอกอดตัวเองแน่นด้วยแขนทั้งสองข้าง ในห้องน้ำที่ร้อนอบอ้าว เธอรู้สึกเพียงความเย็น คนที่เธอรักเกลียดที่จะฆ่าเธอ ฮ่าๆ... ยิ้มทั้งน้ำตา