ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 13

บทที่ 13

หลี่เฉียงตงเห็นภาพจากด้านหลังของไป๋ยี่เฟย จึงครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง

………..

เวลาเดียวกัน รถออดิ้ของหลี่ฝานก็มาจอดที่หลันโปกั่ง

หลี่ฝานสวมสูทสีเงิน ไม่ต้องพูดเลยว่ามีคนมองเยอะขนาดไหน

เขาพาเลขาฯสาวสวยของตนเองก้าวเข้าไปยังตึกใหญ่ของสำนักงาน

“ประธานหลี่ การเจรจาร่วมมือรายการนี้สำเร็จแล้ว หลังจากนี้ตำแหน่งของคุณในกิจการผลไม้หลี่ซื่อก็ยิ่งไม่มีใครสามารถเทียบเทียมได้!” เลขาฯสาวสวยยิ้มแล้วกล่าว

หลี่ฝานยิ้มอย่างลำพองใจ “นี่มันแน่นอนอยู่แล้ว! ยังมีหลิ่วจาวเฟิงนั่น ฮึ! ทำให้ฉันอับอาย แล้วยังไล่ฉันออกมาอีก รอให้ฉันเจรจาร่วมมือสำเร็จก่อนเถอะ หลิ่วจาวเฟิงเขาก็คือไอ้ไร้ประโยชน์!”

“ใช่น่ะสิ! หลังจากนี้ไปเมื่อหลิ่วจาวเฟิงพบเจอคุณแล้วไม่แสดงความสุภาพสักเล็กน้อย บริษัทหลิ่วซื่อกรุ๊ปของเขาที่อยู่เบื้องหน้าประธานหลี่ อะไรๆก็ล้วนผิดไปหมด!” เลขาฯสาวสวยกล่าวอย่างเอาอกเอาใจ

หลี่ฝานพยักหน้าอย่างลำพองใจ นำมือคว้าที่เอวสะโพกของเลขาฯ “ไม่เลว! เสี่ยวลี่ คุณมีความก้าวหน้าแบบนี้ ต่อไปนี้คุณทำตามฉัน คุณก็คือผู้ช่วยที่มีความสามารถที่สุดของฉัน!”

เลขาฯสาวสวยยิ้มอย่างเขินอาย “ประธานหลี่วางใจได้ ฉันจะทำให้เต็มที่อย่างแน่นอน!”

หลี่ฝานหัวเราะยกใหญ่ แล้วกล่าวอีกว่า: “พวกเราจัดการอย่างเงียบๆหน่อย”

“ค่ะ ประธานหลี่”

คนทั้งสองเดินเข้าไปในตึกใหญ่ของสำนักงาน สาวสวยพนักงานต้อนรับด้านหน้าพบเข้า จึงเข้ามาขวางทันที “คุณผู้ชาย ขอสอบถามว่ามีการนัดหมายล่วงหน้าไหมคะ?”

“พวกเราคือคนของกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป”

“ขอสอบถามว่ามีการนัดหมายล่วงหน้าไหมคะ?” พนักงานต้อนรับกล่าวถามต่อด้วยสีหน้าไม่แสดงอารมณ์

หลี่ฝานสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย “พวกเราคือกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป มาเจรจาร่วมมือ”

“ต้องขออภัยด้วยนะคะ ไม่ว่าจะมาเจรจาร่วมมือหรือไม่ ก็ล้วนจำเป็นต้องมีการนัดหมายล่วงหน้าค่ะ ขอสอบถามว่าพวกคุณมีไหมคะ?”

หลี่ฝานตอบกลับด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า: “ไม่มี”

“ไม่มีการนัดหมายล่วงหน้า ผู้จัดการใหญ่ไม่ให้เข้าพบ เรียนเชิญพวกคุณกลับได้ค่ะ!” พนักงานต้อนรับกล่าวอย่างสุภาพ

หลี่ฝานมองพนักงานต้อนรับด้วยความงุนงง “แล้วเมื่อวานหลี่เสว่นั่นเข้าไปได้ยังไง? เธอก็ไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า แล้วเธอเข้าไปได้ยังไง?”

เมื่อวานมาเจรจาร่วมมือคือข้อตกลงชั่วคราว ไม่สามารถนัดหมายล่วงหน้าได้ แต่เธอเข้าไป และเจรจาสำเร็จแล้ว!

พนักงานต้อนรับกล่าวอย่างยิ้มๆว่า: “เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้แล้ว”

เลขาฯเห็นสถานการณ์จึงกล่าวทันทีว่า: “จะพูดอีกครั้งนึงนะ คุณฟังชัดเจนแล้ว พวกเราคือกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป เมื่อวานพูดเรื่องการลงนามข้อตกลงแล้ว ฉะนั้นถ้าคุณทำให้ความร่วมมือทั้งสองฝ่ายเสียหาย คุณจะรับผิดชอบไม่ไหว!”

พนักงานต้อนรับกล่าวด้วยความรู้สึกที่ลำบากใจอย่างมากว่า: “ต้องขออภัยด้วยค่ะ ฉันได้ยินชัดเจนแล้ว แต่ฉันไม่เคยได้ยินกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปมาก่อนจริงๆ”

สีหน้าของหลี่ฝานและเลขาฯต่างก็อับอายถึงขีดสุด

ในที่สุดก็ต้องกลับบริษัทไปด้วยความเศร้าหมอง

ไม่สามารถเข้าไปได้ สัญญาข้อตกลงก็คือลงนามไม่สำเร็จ เรื่องนี้มีผลกระทบอย่างมาก เกี่ยวข้องถึงเงินทุนหนึ่งร้อยล้าน ฉะนั้นเขาจึงไม่กล้าไปหานายท่านหลี่

หลี่ฝานโทรศัพท์ไปหาหลี่เสว่ก่อน ผลคือหลี่เสว่ไม่รับ

ไม่มีวิธี หลี่ฝานก็เลยต้องไปที่สำนักงานหลี่ต้าไห่พ่อของเขา นำเรื่องนี้ไปบอกกับหลี่ต้าไห่สักเล็กน้อย หลี่ต้าไห่ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมากเกินไป ท้ายที่สุดก็พาหลี่ฝานไปหานายท่านหลี่

สำนักงานนายท่านหลี่

“คุณพูดว่าอะไรนะ? เข้าก็เข้าไปไม่ได้?” นายท่านหลี่โกรธอย่างมาก

หลี่ฝานไม่กล้าเอ่ยปากพูด หลี่ต้าไห่ก็ยิ่งไม่กล้าพูด

นายท่านหลี่มองหลี่ฝาน “คุณบอกว่าคุณมีเพื่อนนักเรียนเป็นผู้จัดการในนั้นไม่ใช่หรอ? แล้วผลสุดท้ายล่ะ? คุณจะเข้าไปติดต่อก็เข้าไปไม่ได้ คนก็ไม่เคยพบเห็น!”

“ฉันก็ไม่คิดว่า…..” หลี่ฝานก้มหน้า เพื่อนนักเรียนคนนั้นเขา เป็นเพียงแค่ผู้จัดการฝ่ายธุรการ โดยพื้นฐานแล้วเรื่องนี้ไม่สามารถก้าวก่ายได้ ไม่รู้จะทำยังไงดี!

นายท่านหลี่ส่งเสียง ฮึ ด้วยความไม่พอใจ “ก่อนหน้านี้ก็สัญญาพูดว่าจะไปเอง ผลสุดท้ายก็กลับมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก แม้แต่คนก็ไม่เคยพบเห็น! นี่คือความร่วมมือที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของตระกูลหลี่นะ!”

“คุณปู่ ไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉันทั้งหมดนี่? ฉันก็เป็นผู้ชายคนนึง หลี่เสว่เธอสวย บางทีอาจจะใช้กลอุบายอะไรก็ได้นะ! ผู้จัดการจางก็ชี้ชัดว่าจะลงนามข้อตกลงกับหลี่เสว่เท่านั้น จะพูดว่าไม่มีอะไร ฉันไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด!” หลี่ฝานกล่าวด้วยความไม่พอใจ

“หุบปาก!” นายท่านหลี่ตะคอกใส่ “รีบกล่าวขอโทษเสว่เอ๋อเดี๋ยวนี้ จำเป็นต้องขอให้เธอลงนามข้อตกลง ถ้าเรื่องนี้ประสบความล้มเหลว พวกคุณทั้งครอบครัวล้วนพาให้ฉันจ้องไสหัวออกไปจากตระกูลหลี่!”

พูดจบ หลี่ต้าไห่และหลี่ฝานก็ตกตะลึงขึ้นมาทันที ตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดจา

ทันทีที่ฉันเปิดประตู บรรดาญาติเหล่านั้นที่แอบฟังอยู่ที่ข้างประตูก็แยกย้ายกันไปทันที

ปกติแล้วคนเหล่านี้ชอบประจบประแจงหลี่ฝานเป็นที่สุด ตอนนี้มันจบแล้ว เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น บวกกับคำพูดเมื่อกี้นี้ของนายท่านหลี่ คนเหล่านี้ไม่มีใครสนใจพวกเขาเลยสักคน

หลี่ฝานร้อนใจอย่างมาก “หลี่เสว่นังหญิงสารเลวนั่น มันต้องเสนอขายตัวแน่ๆ ไม่เช่นนั้นจะเจรจาสำเร็จได้ยังไง?”