ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 278

บทที่ 278

“ไม่อย่างนั้นฉันซัดแกให้น่วมไปแล้ว！”

ไป๋ยี่เฟยได้ประสบการณ์จากเมื่อตะกี้มาแล้ว จึงรู้สึกมั่นใจขึ้นเยอะ ถึงขนาดที่มีความคึกคักอยากจะลองอยู่บ้างเหมือนกัน

แต่อย่างไรก็ตามหลี่เสว่ที่ดูอยู่ข้างๆก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย

เธอนึกว่าไป๋ยี่เฟยจะถูกคนพวกนี้เล่นงาน แต่ไป๋ยี่เฟยไม่เพียงแต่จะสกัดการโจมตีของอีกฝั่งได้ แถมยังสวนกลับไปอีกด้วย มันทำให้เธอรู้สึกอึ้งตะลึง

ในความเข้าใจที่คนอื่นมาบอกเธอเกี่ยวกับไป๋ยี่เฟย ไป๋ยี่เฟยดูเหมือนจะต่อสู้ไม่เป็น แต่มันช่างแตกต่างกับสิ่งที่เห็นในตอนนี้อย่างสิ้นเชิง

ทางด้านนั้น สีหน้าของสองคนที่ถูกซัดไปก็เริ่มดูโหดร้ายขึ้นมา ก่อนจะพุ่งตัวเข้ามาหาไป๋ยี่เฟยอีกครั้ง

ในครั้งนี้ ไป๋ยี่เฟยยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน

ไป๋หู่เคยบอกไว้ ตอนที่เผชิญหน้ากับศัตรู จะชะล่าใจไม่ได้ ต้องสังเกตท่าทางของศัตรูตลอดเวลา คุณสามารถมองทะลุได้ว่าต่อไปศัตรูจะชกหมัดซ้ายหรือขาขวาเข้ามาโดยการดูจากการการกระทำที่เปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยของร่างกาย

ไป๋ยี่เฟยจ้องมองทั้งสองคนอย่างนิ่งๆ

เขาเห็นไหล่ข้างขวาของคนที่อยู่ทางซ้ายมีท่าทางโน้มเอียงมาข้างหน้า จึงรู้ได้ว่าเขาจะต่อยหมัดขวาเข้ามา ดังนั้นไป๋ยี่เฟยจึงรีบตอบสนองทันที ไม่ให้โอกาสให้มันได้ต่อย เขาพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

คนคนนั้นไม่ได้คาดการณ์เลยสักนิดว่าจู่ๆไป๋ยี่เฟยจะพุ่งเข้ามาชน อึ้งตะลึงไป

ตอนที่กำลังอึ้งอยู่นั้น ไป๋ยี่เฟยก็ก้มหัวชนจนลงไปที่พื้น

ในขณะนี้เอง อีกคนเนื่องจากท่าทางที่กะทันหันเกินไปก็ของเขาทำให้รู้สึกสับสนเช่นเดียวกัน

หลังจากที่ไป๋ยี่เฟยชนเสร็จแล้ว ก็รีบหันตัว เตะเข้าไปทีร่างของอีกคนทันที

ถูกเตะไปหนึ่งที ยังไม่ทันได้ยืนให้มั่นคง ไป๋ยี่เฟยก็เตะไปอีกหนึ่งที จนล้มลงไปที่พื้นทันที

ในตอนนี้เอง ทั้งสามคนที่ยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นสีหน้าก็ดำมืดอย่างช่วยไม่ได้

ตอนแรกนึกว่าไป๋ยี่เฟยต่อสู้ไม่เป็น ใครจะไปรู้ ว่าสองคนนี้กลับถูกไป๋ยี่เฟยซัดแล้วซัดอีก ถึงขนาดที่โอกาสในการลงมือยังไม่มี

ไป๋ยี่เฟยในตอนนี้รู้สึกดีใจมาก เขาเพิ่งจะเรียนกับไป๋หู่ได้ไม่กี่วัน ก็สามารถได้ผลลัพธ์ขนาดนี้แล้ว มันทำให้เขารู้สึกดีใจจริงๆ

แต่เขารู้ ว่าอย่างเพิ่งดีใจเร็วเกินไป เพราะว่าที่เขาเผชิญอยู่คือแค่สองคนเท่านั้น ถ้าเกิดพวกมันเข้ามาพร้อมกันล่ะก็ ไป๋ยี่เฟยก็หมดหนทางเหมือนกัน

หลี่เสว่ที่อยู่ข้างๆก็ไม่ได้นิ่งดูดาย กำลังกะที่จะเอามือถือออกมาโทรไปแจ้งตำรวจ

แต่มีพวกมันหนึ่งคนตาดีเหลือบมาเห็นก่อน“ลูกพี่ มันจะแจ้งตำรวจ！”

หลังจากที่หัวหน้ามันได้ยิน แววตาก็นิ่งขรึม“สกัดมันเอาไว้เดี๋ยวนี้！”

หลังจากนั้น หนึ่งในพวกมันก็วิ่งเข้ามาจะแย่งมือถือของหลี่เสว่

“ว้าย！”

หลี่เสว่เห็นคนคนนั้นก็ร้องออกมา หันตัววิ่งหนี

ไป๋ยี่เฟยกลัวว่าหลี่เสว่จะได้รับบาดเจ็บ จึงรีบตามไปทันที

หลี่เสว่วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวก็ถูกคนคนนั้นจับข้อมือเอาไว้ก่อน แย่งมือถือในมือของเธอไปทันที

ไป๋ยี่เฟยเห็นแบบนี้แววตาก็ดำมืด วิ่งเข้าไป กระชากคอเสื้อของคนคนนั้น ซัดไปข้างหลังแล้วยกขาเตะมันไปอีกที จากนั้นก็หันมากดมันลงไปที่พื้น ก่อนจะต่อยอย่างสุดแรง

คนคนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ถูกเขากดลงที่พื้นแล้ว แถมยังลุกไม่ขึ้นอีก

ส่วนพวกมันที่เหลือหลังจากเห็นแบบนี้แล้ว ก็ทยอยกันเข้ามา กะที่จะสั่งสอนไป๋ยี่เฟย

ทั้งสี่คนกดไป๋ยี่เฟยเอาไว้

ทั้งเตะทั้งต่อยไปชุดใหญ่

คนพวกนั้นพอได้ฟังแล้ว สีหน้าก็เริ่มไม่ดี

ลูกพี่ของพวกมันถุ้ยออกมาหนึ่งที“พูดดีๆไม่ยอมฟัง ต้องให้บีบบังคับถึงจะยอมสินะ！”

“รุมสั่งสอนมันอีกครั้ง！”

“ซัดมันจนกว่าจะพูดว่าไม่！”

พวกมันพอเห็นแบบนี้แล้วก็เข้าไปรุมไป๋ยี่เฟยต่อ

ในตอนนี้เอง หลี่เสว่ที่ยืนตกใจจนไม่รู้ว่าควรทำยังไง จู่ๆก็กระโจนเข้ามา บังด้านหน้าของไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยอึ้งตะลึงทันที ก่อนจะดึงหลี่เสว่ไปอยู่ด้านหลังของตนเอง“ไม่ต้องสนใจผม คุณหนีไหนซะ！”

ลูกพี่นั่นหัวเราะออกมา ก่อนจะพูดขึ้น“ไป๋ยี่เฟย แกให้ความสำคัญกับเมียของแกใช่ไหมล่ะ? ถ้าแกพูดว่าจะไม่ไปสู้กับเขาซะตั้งแต่ตอนนี้ พวกฉันก็จะปล่อยเมียของแกไป แต่ถ้าแกยังไม่เจียมตัวอีกล่ะก็ พวกฉันก็ขอจะเล่นกับเมียของแกสักหน่อยล่ะนะ！”

หลี่เสว่ในตอนนี้สูญเสียความทรงจำไปแล้ว แต่มองของเธอก็ปกติดี จึงเข้าใจคำพูดของพวกมัน ก็เลยหดถอยด้วยความรู้สึกกลัว มือเล็กๆจับชายเสื้อของไป๋ยี่เฟยไว้แน่น

รุมทุบตีไป๋ยี่เฟยได้ แต่ถ้ามายุ่งกับหลี่เสว่ล่ะก็ ไม่ว่าจะพูดยังไงไป๋ยี่เฟยก็ไม่มีทางยอมแน่นอน！

“พวกแกปล่อยเธอไปซะ ฉันจะยอมเชื่อฟังแต่โดยดี”ไป๋ยี่เฟยพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ

ลูกพี่หันไปมองหลี่เสว่หนึ่งที พูดกันตามตรง คนแบบพวกมันน้อยมากที่จะได้จับต้องผู้หญิงชั้นสูงแบบนี้ ดังนั้นมันจึงไม่เต็มใจที่จะปล่อยหลี่เสว่ไปเท่าไรนัก ในทางกลับกัน ยังอยากจะอยู่เล่นต่อสักหน่อยด้วย

“ฉันว่าแกตั้งใจที่อยากจะให้ปล่อยมันไปใช่ไหมล่ะ? พอเธอไปแล้ว แกก็จะปากแข็งดึงดันที่จะขัดขืนเขาอยู่ดี！”

ไป๋ยี่เฟยคิดแบบนี้จริงๆ

แน่นอนว่า นี่ก็คือข้ออ้างที่มันพูดขึ้นเพื่ออยากที่จะให้หลี่เสว่อยู่ต่อเท่านั้นเอง

ส่วนทางด้านลูกพี่ของพวกมันก็ไม่พูดอะไรเยอะแยะ กวักมือทันที“ลงมือซะ！พอจัดการเสร็จ พวกเราก็จะได้อยู่เล่นกับสาวสวยแล้ว”