ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 342

บทที่ 342

“ประธานซู คุณพูดแบบนี้ใช่ว่าไม่ค่อยให้เกียรติผู้หญิงสักเท่าไหร่? ”หลี่ฝานที่นั่งอยู่ด้านหลัง ซักถามด้วยเสียงอันดัง

พูดจบ ผู้จัดการใหญ่ไม่กี่คนที่ร่วมมือกับเย่อ้ายต่างก็พูดเพื่อเย่อ้าย

“นั่นสิ นี่มันไม่ให้เกียรติกันเลยนิ!”

“ประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ปทำไมถึงได้ต่ำช้าเช่นนี้?”

“ทำลายกระแสสังคมเมืองเทียนเป่ยจริง ๆ !”

“......”

ซูต้าหลิวเห็นแล้วก็ไม่ใส่ใจ การใช้ชีวิตหลายเดือนที่ผ่านนี้ทำให้เขาตกอยู่ในโลกที่ตัวเองเป็นพี่ใหญ่ในเมืองเทียนเป่ย ดังนั้น ขอเพียงอยู่ในเมืองเทียนเป่ย กูไม่สนหรอกว่ามึงจะเป็นใคร ล้วนแต่เป็นเขาที่เป็นใหญ่!

“พวกคุณเป็นใครกันล่ะ? แม้แต่เห็นผมก็ไม่เคยเห็น มีคุณสมบัติอะไรมาพูดแบบนี้กับผม? พวกคุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร?”

ซูต้าหลิววางมาดใหญ่โต “ผมคือประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ป ที่เมืองเทียนเป่ยนี้ ผมเป็นใหญ่!”

คำนี้พูดออกไป ก่อให้เกิดเสียงไม่พอใจจากทุกคนเพิ่มมากขึ้น

“โหวจวี๋จะหยิ่งเกินไปแล้ว!”

“ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา!”

“ท่าทีเช่นนี้ของโหวจวี๋นั้น ไม่เห็นพวกเราธุรกิจอื่นในเทียนเป่ยอยู่ในสายตาจริง ๆ !”

“คิดว่าเป็นพี่ใหญ่ในเมืองเทียนเป่ยจริงหรอ? เชื่อไม่เชื่อว่าพวกเราทั้งหมดร่วมกันต่อต้านโหวจวี๋”

“......”

ซูต้าหลิวที่เผชิญหน้ากับเสียงประณามจากคนจำนวนมาก กลับไม่ลนลานแม้แต่น้อย ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนให้ความกล้านี้แก่เขา “ทุกท่านเงียบก่อน เงียบ ผมทราบว่าทุกท่านไม่ยอมรับ แต่ก็มีวิธีอะไร? ความจริงก็วางอยู่ตรงหน้า พวกคุณจะไม่เชื่อก็ไม่ได้!”

“อีกอย่าง พวกคุณมีเงินเหมือนโหวจวี๋ไหม? ไม่มีเงินก็ไม่ต้องพูด!”

“อ้อ ใช่แล้ว มีบริษัทที่ต้องการเงินลงทุนใช่ไหม? ไม่มีปัญญา ผมดีใจ ลงทุนอย่างสบาย ๆ ก็เป็นเงินไม่กี่ร้อยล้าน พวกคุณต้องการหรือไม่อา?”

พูดจบ ทุกคนก็เงียบเสียง

ลงทุนไม่กี่ร้อยล้าน! ใครจะไม่อยากได้

เย่อ้ายเห็นดังนั้นก็เหอะเย็นหนึ่งที “คนโง่ที่ไร้ประโยชน์!”

ซูต้าหลิวยิ้มอย่างพอใจ เป็นผู้นำธุรกิจของเมืองเทียนเป่ยดังคาดจริง ๆ ผลลัพธ์เช่นนี้ไม่เลวจริง ๆ

ในตอนนั้นเอง สวีจื้อที่ไม่ได้พูดมาโดยตลอดก็เอ่ยปากพูด

“ประธานซู ตอนนี้คือการประชุมใหญ่แลกเปลี่ยนกันทางธุรกิจ ไม่ใช่ให้คุณมาก่อกวน”

สวีจื้อ นั้นไม่ค่อยเข้าใจในโหวจวี๋กรุ๊ปมากนัก รู้แค่ว่าโหวจวี๋กรุ๊ปนั้นอยู่ในลำดับที่หนึ่งของธุรกิจเมืองเทียนเป่ย แค่นี้เท่านั้น

ส่วนที่ว่าใครคือประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ปนั้น เขาไม่รู้ และก็ไม่จำเป็นต้องรู้ ในสายตาของเขา โหวจวี๋กรุ๊ปก็เหมือนกับมดธรรมดา กระทืบอย่างง่าย ๆ ก็ถูกเหยียบตาย

ที่เขาสนใจก็คือคนที่ชื่อไป๋ยี่เฟยคนนั้น

ในจดหมายลับเขียนเอาไว้อย่างชัดเจน เป็นไป๋ยี่เฟยที่ฆ่าหวังไห่ และพวกเขาสี่คน ขอเพียงแค่จับไป๋ยี่เฟย ฆ่าไป๋ยี่เฟย ก็สามารถกลายเป็นประธานสหพันธ์ธุรกิจประจำมณฑล

ซูต้าหลิวเงยหน้า มองสวีจื้อ ที่นั่งอยู่ด้านหน้า รู้สึกไม่ค่อยสบายเล็กน้อย “ไม่ใช่คุณให้ผมกล่าวความคิดเห็นหรือไง?”

สวีจื้อสำลัก พูดอะไรไม่ออกในขณะนั้นสุดท้ายทำได้เพียงกระแอมบอก: “ประธานซู การกล่าวความคิดเห็นของคุณให้จบลงเท่านี้ ต่อไปพวกเราจะเข้าสู่ช่วงต่อไป”

“เป้าหมายของการประชุมในครั้งก็คือหวังว่าทุกท่านจะสามารถทุ่มเทพัฒนาเพื่อเมืองเทียนเป่ยไปด้วยกัน ดังนั้นต่อไปเป็นเวลาเสนอความคิดเห็น มีข้อเสนอแนะในการพัฒนาดี ๆ สามารถเสนอออกมาได้ ทุกคนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นร่วมกัน”