ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 448

บทที่ 448

ฉุงลี่หย่าเป็นคุณหนูของตระกูลฉุง พวกเขาจะล้างแค้น จะเอาชีวิตของลูกสาวตัวเองไปเกี่ยวข้องด้วย?

เพราะงั้นตอนที่ไป๋ยี่เฟยได้ยินว่าเป็นตระกูลฉุงนั้น ก็รู้ว่าคนคนนี้โกหก น่าจะเป็นเพราะว่าเจ้านายของพวกเขาสั่งมาแบบนี้

ชายร่างท้วมได้ยินที่ไป๋ยี่เฟยพูดก็ได้อึ้ง ฉุงลี่หย่าเขาก็รู้จัก นั่นเป็นคุณหนูของตระกูลฉุง เป็นน้องสาวของฉุงโยวเวย แต่ว่าทำไมถึงไปเกี่ยวกับฉุงลี่หย่า

เพราะว่าพวกเขาไม่รู้ ตอนที่ฉางเชี่ยวไปสถานที่นัดนั้น ฉุงลี่หย่าก็ได้ไปด้วย

ฉางเชี่ยวเห็นแบบนั้นก็ได้ขำออกมาอย่างเยือกเย็น “ไม่ต้องเสียเวลาแล้ว พวกเขาไม่มีทางพูดหรอก ฆ่ามันไปเลย!”

“พวกนาย......พวกนาย......” คนพวกนั้นได้ถูกฉางเชี่ยวทำเอาตกใจ ตอนที่ฉางเชี่ยวพูดว่าฆ่าคนนั้นเหมือนเป็นการเกี่ยวผักธรรมดา ทั้งชิว แล้วก็ตามใจ

ไป๋ยี่เฟยร้องจึออกมา แล้วก็ถีบชายร่างท้วมออกไป “พอแล้ว ไปกันเถอะ!”

คนพวกนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรที่ดูเกินไปกับเขา ก็ไม่ต้องถึงขั้นฆ่า คนที่สมควรถูกฆ่านั้นเป็นเจ้านายเบื้องหลังพวกเขา แต่ก็ไม่รู้เพราะว่าอะไร คนพวกนี้ถึงได้ปิดปากเงียบขนาดนี้ ต่อให้มีข่าวคราวอะไรก็ไม่ยอมที่จะพูดมันออกมา

ฉางเชี่ยวเห็นแบบนั้นก็ได้มองไป๋ยี่เฟยด้วยความประหลาดใจ “ปล่อยไปแบบนี้?”

“ไม่อย่างนั้น?” ไป๋ยี่เฟยหยักไหล่

ฉางเชี่ยวร้องหึออกมา พูดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “ยังไงซะก็ไม่ได้มาฆ่าฉัน”

พูดจบ ฉางเชี่ยวก็ได้เดินออกไปข้างนอกก่อน

ไป๋ยี่เฟยกวาดมองคนในห้องเสร็จ ถึงได้ออกไป

“นี่ ไปดื่มแก้วนึ่งไหม?” ไป๋ยี่เฟยถามฉางเชี่ยว

“จะดื่มก็ต้องหาที่ที่ดื่มได้หรือเปล่า?” ฉางเชี่ยวก็ได้หึออกมาแล้วพูด

ไป๋ยี่เฟยหัวเราะ “ปะ ตอนมาเมื่อกี้เห็นบาร์ร้านหนึ่ง”

เพราะงั้น ไป๋ยี่เฟยกับฉางเชี่ยวก็ได้ไปบาร์

......

ในห้อง รอมั่นใจว่าพวกเขาไปแล้วนั้น สีหน้าของทุกคนก็ได้กลับมาเป็นปกติ ยังมีผู้หญิงคนหนึ่งไปเคาะประตูห้องน้ำ

ไม่นาน ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก หลิ่วจาวเฟิงได้เดินออกมาจากข้างใน

เมื่อกี้ผู้ชายคนนั้นออกไปโทรศัพท์นั้นหลิ่วจาวเฟิงก็ได้ไปเข้าห้องน้ำ ตอนที่เขาเตรียมตัวออกมานั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ดในห้อง รู้ว่าเกิดเรื่องแล้ว เพราะงั้นก็ได้อยู่ในห้องน้ำตลอดไม่ออกมา

ไป๋ยี่เฟยเพื่อที่จะถามคำถามนั้น ก็ได้ปิดเสียงเพลงไป เพราะงั้นหลิ่วจาวเฟิงได้ฟังเสียงของไป๋ยี่เฟยได้อย่างชัดเจน

ไป๋ยี่เฟยยังไม่ตาย! เขายังมาหาถึงที่นี่

ตอนนั้นหลิ่วจาวเฟิงกลัวมากๆ โชคดีที่คนของเขารู้ว่าควรพูดอะไร ไม่ควรพูดอะไร ไม่ได้หลุดเรื่องเขาไป

หลิ่วจาวเฟิงก็ได้มองทุกคนโดยความพอใจ “ดีมาก รออีกไม่กี่วัน พวกนายก็จะเป็นหัวหน้าระดับสูงคนใหม่ในโหวจวี๋กรุ๊ป”

“ครับ/ค่ะ เจ้านาย”

หลิ่วจาวเฟิงหัวเราะ ไป๋ยี่เฟยยังไม่ตาย เขารู้สึกเสียดาย แต่ไม่เป็นไร ไม่ตายก็ไม่ตาย ยังไงซะไป๋ยี่เฟยก็โดนตระกูลฉุงกับตระกูลเย่ตามไล่ล่า ตายเป็น เรื่องไม่ใกล้ตัว

แต่ว่าโหวจวี๋กรุ๊ป เขาคิดว่า ถึงเวลาแล้ว

......

ไป๋ยี่เฟยกับฉางเชี่ยวมาถึงที่บาร์ ไม่ได้เหมาห้อง แต่นั่งอยู่ที่บาร์ดื่ม

ทั้งสองต่างสั่งคนล่ะแก้ว แล้วก็ชนแก้วอย่างรู้ใจ จากนั้นก็พากันดื่ม

ตอนแรก ทั้งสองไม่พูดอะไร ผ่านไปไม่กี่นาที ไป๋ยี่เฟยถึงได้พูดออกมา “การดวลของพวกเรายังไม่จบ”

“อืม” ฉางเชี่ยวพยักหน้า “ต่อกันตอนนี้?”

ไป๋ยี่เฟยโบกมือ สีหน้าตกใจ “ไอ้สัตว์ นายไม่เหนื่อยเหรอ?”

ฉางเชี่ยวส่ายหน้า “ฉันจะล้างแค้นให้ฉุงโยวเวย ล้างแค้นให้เร็วหน่อย ก็สบายใจเร็วหน่อย”