ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 499

บทที่ 499

ไป๋ยี่เฟยออกจากโรงพยาบาล คิดว่าหลี่เสว่น่าจะยังไม่เลิกงาน จึงขับรถตรงไปยังบริษัทจิวเวลรี่

อีกด้าน หลังจากที่หลี่เสว่ประชุมเสร็จแล้วก็กลับมายังห้องทำงาน พบว่าไป๋ยี่เฟยไม่อยู่

เธอนั่งลงที่โต๊ะทำงาน หลี่เสว่หยิบมือถือขึ้นมาอย่างทันที พอดู ก็พบว่าไป๋ยี่เฟยได้ส่งข้อความมาหาเธอแล้ว บอกว่ามีธุระต้องกลับไปที่โรงพยาบาล

พอถึงเวลาหกโมงเย็น หลี่เสว่เลิกงาน

แต่เธอเพิ่งจะเดินออกมาจากตึกบริษัท ก็เจอเข้ากับหวงเหว่ย

ในตอนนี้เป็นช่วงเวลาเลิกงานพอดี แต่ว่าหวงเหว่ยยืนอยู่เยื้องๆกับประตูทางเข้า คนตรงนั้นไม่เยอะ

หลี่เสว่หันไปมองเขาหนึ่งที แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก ใครจะไปรู้ว่าพอหวงเหว่ยเห็นหลี่เสว่ก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

หลี่เสว่ขมวดคิ้วมองเขา“หวงเหว่ยคุณไม่ใช่พนักงานของบริษัทแล้ว ระหว่างพวกเราก็น่าจะไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องคุยกันอีกแล้วนะ”

พูดจบ หลี่เสว่ก็เดินตรงไปข้างหน้าทันที

หวงเหว่ยเห็นแบบนี้มีหรือจะปล่อยให้เธอไป เขายกมือขึ้นมา คว้าที่ไปข้อมือของหลี่เสว่ กระชากหลี่เสว่ไปที่บริเวณข้างๆ ข้างๆแทบจะไม่มีคน มีเพียงแค่กระถางต้นไม้หนึ่งกระถางเท่านั้น

หลี่เสว่ที่ถูกลากตัวเอาไว้ จึงร้องตะออกมาด้วยความตกใจ“นี่คุณทำอะไร?”

เสียงของพวกเขาทั้งสองคนค่อนข้างดัง ทุกคนตรงนั้นต่างพากันหันมองมา แต่พอหันมาเห็นแล้ว ก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร เพราะพวกเขานึกว่า เป็นเรื่องปกติธรรมดาของผู้หญิงผู้ชายทั่วไป เผลอๆจะเข้าไปยุ่งให้มีปัญหาหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ

หวงเหว่ยปล่อยหลี่เสว่ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราวกับให้ทาน ให้โอกาสคนอย่างไรอย่างนั้น“หลี่เสว่ ไม่สิ ประธานหลี่ บริษัทขาดพวกเราไปก็อยู่ต่อไปไม่ได้หรอก ดังนั้น ผมจะให้โอกาสคุณอีกหนึ่งครั้ง ผมสามารถกลับมาบริษัทได้ แล้วก็สามารถตามคนอื่นกลับมากับผมได้เช่นกัน อย่างน้อยก็สามารถช่วยให้บริษัทได้อยู่ต่อไป”

หลังจากหลี่เสว่ได้ฟังก็อึ้งไปสักพัก ก่อนจะตอบสนองกลับมาทันที“หวงเหว่ยคุณยังไม่รู้สถานการณ์ในตอนนี้ของบริษัทสินะ?”

“สถานการณ์อะไรเหรอ?”หวงเหว่ยพูดยิ้มๆ“ก็ขาดผู้บริหารระดับสูงไปตั้งหลายคนขนาดนั้น ก็เลยดำเนินการต่อไปไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? อย่านึกว่าผมไม่รู้ ตอนนี้โหวจวี๋ก็กำลังสอดมือเข้ามายุ่ง ไม่มีใครกล้าเข้ามาในบริษัทเราหรอก”

หลี่เสว่ได้ยินแบบนั้นจู่ๆก็รู้สึกว่า หวงเหว่ยน่าสมเพชเวทนามาก แน่นอนว่าคนที่น่าสมเพชจะต้องมีจุดน่ารังเกียจอยู่！

“หวงเหว่ยคุณลืมแล้วเหรอ? ว่าสามีของฉันหาคนมาช่วยเรียบร้อยแล้ว เขาเรียกทั้งผู้บริหาร แล้วก็ดีไซน์เนอร์มาหมดแล้ว แทบจะไม่มีตำแหน่งว่างเหลือแล้ว บริษัทก็สามารถดำเนินการไปได้ตามปกติ”

“อะไรกัน? เป็นไปได้ยังไง?”หวงเหว่ยถลึงสองตาโตด้วยความตกใจ สำหรับเขาแล้ว ไป๋ยี่เฟยไม่มีอะไรเลย สายที่โทรมาเมื่อตอนเช้าก็เป็นแค่การเสแสร้งแกล้งทำเท่านั้น ไม่ใช่ของจริงแน่นอน

“แถมยังเป็นผู้บริหารดีเด่นที่มาจากเมืองหลวงทั้งนั้นด้วยนะ ดีไซน์เนอร์ก็คือLisaที่โด่งดังมากในแวดวงจิวเวลรี่ คุณทำงานในสายงานนี้มานานขนาดนั้น น่าจะรู้จักสินะ?”

“ดังนั้น บริษัทไม่ต้องการพวกคุณ พวกคุณไปเถอะ กลับจะยิ่งเป็นผลดีต่อบริษัทด้วยซ้ำ”

หลี่เส่วพูดจบ ก็หันตัวเดินจากไป

หวงเหว่ยยืนอึ้งอยู่ที่เดิม

แน่นอนว่าเขารู้ว่าLisaเป็นใคร นั่นเป็นดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียงมากในแวดวงจิวเวลรี่ ผลิตภัณฑ์ที่เธอทำแทบจะถูกนำไปประมูลทั้งสิ้น เรียกได้ว่าสินค้ามูลค่าสูงคนต้องการน้อยเลยก็ว่าได้

ไป๋ยี่เฟยทำได้ยังไง? ทำไมถึงสามารถเชิญบุคคลระดับนี้มาทำงานให้กับบริษัทเล็กๆของพวกได้?

ไม่สิ ควรจะบอกว่า เพื่อนคนนั้นของไป๋ยี่เฟยสุดยอดมากๆ ไม่คิดว่าไป๋ยี่เฟยจะรู้จักเพื่อนที่สุดยอดขนาดนี้！

ถ้ารู้แบบนี้ก่อน ตีให้ตายยังไงเขาก็ไม่มีทางต่อล้อต่อเถียงหลี่เสว่ ไม่ต่อสู้แข่งขันกับไป๋ยี่เฟย แล้วก็ไม่มีทางเยาะเย้ยไป๋ยี่เฟยแน่นอน ตอนนี้นอกจากจะไม่ได้อะไรแล้ว ยังตกงานอีก

งาน……

หวงเหว่ยพอคิดว่าตัวเองไม่เหลืออะไรแล้ว ก็ตื่นตระหนกทันที มองเงาของหลี่เสว่ที่จากไปไกลแล้ว ราวกับเห็นความหวัง รีบไล่ตามไปทันที