ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 501

บทที่ 501

วันที่ 2 ของเช้าตรู่ ไป๋ยี่เฟยก็ได้รับสายจากหลี่เฉียงตง

“พ่อ？”

เสียงของหลี่เฉียงตงต่ำ แต่มีพลัง “รีบมาพบฉันตอนนี้”

จบประโยค หลี่เฉียงตงก็วางสาย

ไป๋ยี่เฟยถือมือถือด้วยความงุนงง “พ่อเป็นอะไรไป？”

ถึงจะคิดไม่ออกว่าหลี่เฉียงตงเป็นอะไร แต่สัญชาตญาณบอกเขาว่า ต้องมีเรื่องสำคัญอะไรแน่ ไป๋ยี่เฟยจึงไม่ให้เสียเวลา รีบไปหาหลี่เฉียงตงทันที

หลิวจื่อหยุนเหมือนว่าไปจ่ายตลาดแล้ว นายท่านหลี่ก็ออกไปเดินเล่น ในบ้านก็เหลือแต่หลี่เฉียงตงกับไป๋ยี่เฟยแค่2 คน

ปกติหลี่เฉียงตงเป็นคนอ่อนโยนอบอุ่น แต่วันนี้สีหน้าเขาดูเข้มงวด ถึงขั้นโมโหเล็กน้อย

“นายรู้ไหมว่าตอนนี้นายเป็นเหยื่อ？” หลี่เฉียงตงพูดจาอย่างตรงไปตรงมา ยิ่งทำให้ไป๋ยี่เฟยไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด， “ผมรู้ ฉะนั้น......”

หลี่เฉียงตงพูดอย่างเข้มงวดว่า： “รู้แล้วนายก็ต้องป้องกันตัวเองให้ดีสิ！ไม่ใช่เอาตัวไปเสี่ยงอันตราย！”

พอไป๋ยี่เฟยได้ยินก็สะดุ้งขึ้นมา จากนั้นก็หัวเราะขึ้น “พ่อ ในเมื่อผมจะเป็นเหยื่อล่อ ผมก็ต้องเอาตัวไปเสี่ยง ไม่ใช่เหรอ？ ไม่อย่างนั้นจะเรียกว่าเหยื่อได้อย่างไร？”

หลี่เฉียงตงสีหน้าเคร่งขรึม “นั่นใช้ในที่ที่ควรใช้ ไม่ใช่เรื่องเล็กแค่นี้！”

“พ่อ พ่อหมายความว่าอะไร？” จนบัดนี้ไป๋ยี่เฟยก็ยังไม่เข้าใจว่าหลี่เฉียงตงโมโหอะไร ทำไมต้องเน้นย้ำเรื่องนี้

หลี่เฉียงตงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วจึงพูดเสียงเน้นออกมาว่า： “เรื่องเมื่อวาน ฉันรู้หมดแล้ว เมืองหลวงมีตระกูลใหญ่มากมายแต่ก็ทำอะไรนายไม่ได้ แต่นายเกือบถูกใครก็ไม่รู้ฆ่าทิ้ง นายว่า เรื่องนี้ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังนายรู้เข้า ยังคิดว่านายจะมีประโยชน์อยู่ไหม？”

“ไม่แน่นอน！” หลี่เฉียงตงพูดเน้นอย่างยืนยัน

ไป๋ยี่เฟยทำหน้านิ่ง “ผมเคยบอกว่า ผมไม่อยากเป็นเหยื่อ ใครอยากเป็น ก็เป็นไป！”

“ไป๋ยี่เฟย！” หลี่เฉียงตงมีน้ำโหขึ้นมา “ได้ ในเมื่อนายไม่รู้ พ่อก็จะบอกให้！”

“เรื่องเป็นเหยื่อล่อนายไม่เป็นไม่ได้ ส่วนเหตุผลนั้น พ่อก็เคยบอกนายแล้ว”

“และลายมือในวันนั้น พวกเขาแค่ลองเชิงเท่านั้น ไม่สมควรพูดขึ้นมา！”

“ตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง โดยเฉพาะสี่ตระกูลใหญ่ ภูมิหลังของพวกเขาล้วนหนาลึก ไม่ใช่อย่างที่นายคิดไว้”

“ถ้าตระกูลไหนตระกูลหนึ่ง สุ่มทิ้งไพ่ตายคนไหนมาสักคน นายต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย！”

พอไป๋ยี่เฟยได้ยินเข้าก็ตระหนกในใจ แต่สีหน้ายังราบเรียบ “อย่างนั้นผมยังต้องเป็นเหยื่อล่อไปทำไม？ฆ่าผมทิ้งไปเลยก็ได้นี่！”