ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 591

บทที่ 591

หลิวเสี่ยวอิงกลับไม่เห็นด้วย คิดจะเกลี้ยกล่อมให้เขากลับไปพักผ่อน ไป๋ยี่เฟยกลับโบกมือ กล่าวว่า “ยานั่นที่บอกกับคุณ ตอนนี้ยังมีอยู่ไหม?”

“ไม่มี” หลิวเสี่ยวอิงส่ายหน้า “แต่ฉันเตรียมยาประเภทยานอนหลับไว้แล้ว จะเอาไหม?”

ไป๋ยี่เฟยครุ่นคิด แล้วพยักหน้า “ก็ได้”

......

เมื่อถึงห้องพักฉีฉีแล้ว ไป๋ยี่เฟยก็เข้าไป นั่งตรงหน้าเธอ

ฉีฉีเองก็ถูกหลิวเสี่ยวอิงจัดการทำแผลให้ใหม่เช่นกัน ตอนนี้ได้สติแล้ว กำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างอ่อนแรง พอเห็นไป๋ยี่เฟย ก็พลันตื่นตัวขึ้นมาทันที

ไป๋ยี่เฟยนั่งอยู่ตรงหน้าเธออย่างไม่ใส่ใจ ถามยิ้มๆ ว่า “กินอะไรหรือยัง?”

ฉีฉีสีหน้าซีดขาว แต่แววตาเย็นเยียบ เธอจ้องมองไป๋ยี่เฟย โดยไม่กล่าวตอบคำใด

ไป๋ยี่เฟยเองก็ไม่สนใจเช่นกัน เพราะเขาเห็นชามเปล่าที่อยู่บนโต๊ะแล้ว ดังนั้นจึงนำยาเม็ดที่อยู่ในมือส่งให้ฉีฉี “กินซะ”

เห็นเช่นนี้ แววตาฉีฉีก็เคร่งเครียดขึ้นมา จ้องยาที่อยู่ในมือไป๋ยี่เฟย ถามว่า “นี่ยาอะไร?”

“ยาฆ่าเชื้อ”

ฉีฉีไม่เชื่อ “นายโกหกฉัน เมื่อกี้หมอผู้หญิงคนนั้นให้ฉันกินแล้ว”

“ยานอนหลับ” ไป๋ยี่เฟยสีหน้าไม่เปลี่ยน

พอฉีฉีได้ยินก็จ้องไป๋ยี่เฟยอย่างดุร้าย “ไม่มีทาง! ฉันไม่กิน!”

ไป๋ยี่เฟยกล่าวเสียงเรียบ “มีสองทางเลือก จะกินเข้าไป หรือ จะให้ฉันฆ่าเธอ”

ฉีฉีหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง “แก!”

จู่ๆ ไป๋ยี่เฟยก็กล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “เธอควรรู้ไว้ ตอนนี้เธออยู่ในมือฉัน เธอทำได้แค่ฟังฉันเท่านั้น”

ฉีฉีลังเล

สถานที่แห่งนั้น สถานที่ที่ทองท่วมภูเขาแห่งนั้น เป็นความลับที่พวกเขาสองคนต่างรู้กันดี

แต่พวกเขาไม่อยากนำความลับนี้บอกให้ฝ่ายตรงข้ามฟัง

ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือการฆ่าฝ่ายตรงข้าม

ตอนนี้ ฉีฉีตกอยู่ในมือไป๋ยี่เฟย ตอนที่กำลังคิดว่าไป๋ยี่เฟยจะกำจัดตัวเองอยู่นั้น ไป๋ยี่เฟยถึงกับให้คนช่วยชีวิตเธอไว้

นี่เป็นสิ่งที่ฉีฉีคิดไม่ตก

ฉีฉีถาม “ทำไมถึงช่วยฉัน?”

ไป๋ยี่เฟยเองก็ไม่อ้อมค้อมเช่นกัน พูดตามตรงว่า “เพราะเธอรู้ความลับมากมาย ฉันอยากจะล้วงความลับจากเธอ”

ฉีฉียิ้มหยัน “นายไม่กลัวว่าฉันจะหลอกนายเหรอ?”

“จะจริงหรือหลอก ฉันแยกแยะเองได้” ไป๋ยี่เฟยกล่าวเสียงเรียบ

ฉีฉีแค่นเสียงเย็น กล่าวเหยียดหยามว่า “ฝันไปเถอะ!”

ไป๋ยี่เฟยไม่สนใจฉีฉี นำยาส่งให้เธออีกครั้ง “เรื่องพวกนั้นค่อยว่ากันทีหลัง เธอกินยาก่อน”

ฉีฉีกดใบหน้าลงต่ำ หันศีรษะหนี ไม่ยอมกิน

ไป๋ยี่เฟยยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาลุกขึ้นยืน ใช้มือบีบคางของฉีฉีไว้ จากนั้นก็เอายายัดเข้าไปในปาก แล้วออกแรงกดไปที่บาดแผลเธอ

“โอ๊ย!”

ฉีฉีเจ็บจนร้อง ยาจึงไหลเข้าไปในลำคอ เธอกลืนลงไปโดยสัญชาตญาณ

ไป๋ยี่เฟยปล่อยฉีฉี ฉีฉีถลึงตามองไป๋ยี่เฟย “ฉันจะฟ้องเมียนาย ว่านายใช้กำลังกับฉัน!”

ไป๋ยี่เฟยยืนอยู่ข้างเตียงลดสายตาลงมองฉีฉี กล่าวเสียงราบเรียบ “หากเธอบอก ฉันจะจับเธอโยนลงไปเป็นอาหารให้ฉลาม!”

สิ้นคำ ไป๋ยี่เฟยก็หมุนตัวเดินจากไป

ฉีฉีไม่ยินยอม ถลึงตามองเงาหลังของไป๋ยี่เฟยอย่างดุร้าย “ช้าเร็วต้องมีสักวัน ฉันจะเอาคืนแน่!”

......

ไป๋ยี่เฟยออกมาอยู่บนทางเดิน เตรียมจะเดินไปยังห้องของตัวเอง

จู่ๆ จางหัวปินก็วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน