ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 28

ตอนที่ 28ธุรกิจมาอยู่หน้า

มองดูที่แก้มแดงทั้งสองข้างของเซี่ยหลินหลิน หลินหยางยิ้มเล็กน้อยเพิ่มน้ำหนักลงที่มือสองข้าง บีบตามหลักแพทย์แผนจีนที่หน้าอกนุ่มนิ่มคู่นี้

ความรู้สึกโล่งสบายไหลมาเป็นระยะๆ ใบหน้าของเซี่ยหลินหลินยิ่งชุ่มช่ำขึ้นเรื่อยๆลมหายใจหอบกระชั้น

เธอกัดที่ริมฝีปากฝืนไม่ให้ร้องออกมา ใบหน้าดูคล้ายกำลังเป็นทุกข์และทั้งมีความสุขสมในคราวเดียวกัน หลินหยางเห็นแล้วทำให้เกิดใจสั่นหวั่นไหว

“อยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ” หลินหยางพูดต่อ “ยังไงมันก็เป็นการปฏิกิริยายาตอบสองทั่วๆไป”

มองหลินหยางด้วยความหลงใหล เซี่ยหลินหลินหอบหายใจรุนแรงพูดไปว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะมันได้ผลจริงๆฉันน่ะคิดว่าคุณกำลังลวนลามฉันจริงๆ”

“ดูแลคนไข้เหมือนพ่อแม่ตัวเอง ผมรักษาให้คุณด้วยความบริสุทธิ์ใจ จะเป็นการฉวยโอกาสลวนลามคุณได้ยังไง” หลินหยางยืนยันในจรรยาบรรณ

“คุณไร้ยางอายได้มากกว่านี้ไหม” ถูกหลินหยางแกล้งหยอกเย้าให้มีความสุข อยู่ๆเซี่ยหลินหลินก็ถามขึ้นมา “อ้อใช่แล้ว เมื่อวานนี้คุณกับน้าฟางทำอะไรกัน”

หลินหยางได้ยินรู้สึกใจเต้นกระหน่ำ ลมปราณเกือบแตกซ่าน ควบคุมอารมณ์ให้นิ่งรีบพูดออกมา “ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ทำไมหรือ”

“ไม่ได้ทำอะไรจริงๆหรือ” เซี่ยหลินหลินถาม

“ไม่ได้ทำ” ปกติแล้วถ้าต้องโกหกผู้หญิง ต่อให้ตายก็จะไม่ยอมรับสิ่งที่ตัวเองคิด หลินหยางปากแข็งพูดออกมา

“น้าฟางหน้าอกใหญ่ไหม” เซี่ยหลินหลินถาม

“อืม ก็......เรื่องนี้ผมจะรู้ได้ยังไง” หลินหยางกลับตัวทันรีบปฏิเสธในใจแอบบ่นว่าเซี่ยหลินหลินเป็นคนฉลาด

“คุณยังจะบอกว่าไม่ได้ทำอีก” ตาสวยจ้องไปที่หลินหยาง ด้วยนัยน์ตาเหมือนแสงแห่งฤดูใบไม้ร่วงเผยให้เห็นแสงแห่งปัญญา

ภายใต้การจ้องมองของเซี่ยหลินหลิน หลินหยางก็เหมือนจะยืนหยัดต่อไม่ไหวจึงหน้าด้านพูดออกมา “ผมไม่รู้จริงๆ คุณไม่มีหลักฐานอะไรแบบนี้เรียกว่าใส่ร้ายกันนะ”

“ใส่ร้ายหรือ” เมือคืนน้าฟางกลับมา ใบหน้าแดงกล่ำ อีกทั้งเมื่อวานก็เห็นช่วยตัวเองอยู่ในห้องแสดงว่าต้องถูกกระตุ้นด้วยอะไรสักอย่างมา คุณยังกล้าพูดว่าไม่ได้ทำอีกหรือ” เซี่ยหลินหลินจ้องมองถามหลินหยางอย่างไม่เกรงใจ

ได้ยินประโยคที่ออกจากปากเซี่ยหลินหลินเหงื่อหลินหยางจึงไหลออกมาไม่หยุด ดูแล้วครั้งนี้ตัวเองน่าจะปิดเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าน้าฟางช่วยตัวเองอยู่ คุณคงไม่ได้ติดกล้องวงจรปิดไว้ดูพี่เลี้ยงตัวเองหรอกใช่ไหม ถ้าแบบนี้มันเรียกว่าการลุกล้ำความเป็นส่วนตัวของคนอื่นนะ” หลินหยางลองพูดหยั่งเชิงออกไป

“เซี่ยหลินหลินหัวเราะเบาๆ เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล ฉันก็แค่ลุกขึ้นมาดื่มน้ำตอนกลางคืน บังเอิญได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากห้องน้าฟาง ไม่ต้องบอกฉันนะว่าน้าฟางกำลังฝึกเสียงร้อง ฝึกเสียงร้องมันไม่ใช่เสียงแบบนั้นแน่นอน ไหนพูดมาสิ คุณทำอะไรไป” พูดถึงตรงนี้ใบหน้าเซี่ยหลินหลินแดงออกมาเล็กน้อย

หลินหยางไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ ถอนหายใจเพราะปิดไม่อยู่แล้ว พูดอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ไม่ได้ทำอะไร แค่นวดปรับปรุงหน้าอกที่หย่อนคล้อยที่เกิดจากอายุมากขึ้นแค่นั้นเอง ทำแค่เท่านี้ ไม่ได้ทำเรื่องอื่นเลย” หลินหยางพูดตรงไปตรงมา

“คุณทำให้น้าฟางได้อย่างไร ทำให้แบบเดียวกับฉันน่ะหรือ” เซี่ยหลินหลินหลุบตามองมือใหญ่ของหลินหยางที่ลูบอยู่บนหน้าอกตัวเองวนไปวนมาการนวดคลึงเรื่อยๆไม่หยุดทำให้หน้าอกกลมกลึงของตัวเองมีรูปทรงเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“ไม่ค่อยเหมือนกัน น้าฟางนั้นเป็นการยกระชับกล้ามเนื้อของหน้าอก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หน้าอกเต่งตึงมีความนุ่มมีความยืดหยุ่นขึ้นมาก ส่วนของคุณนั้นมันคือการผ่อนคลายความเครียดที่สะสมอยู่ภายใน ” หลินหยางอธิบายอย่างใจเย็น

“ยังไงก็ตามเรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าอย่างนั้นคุณก็นวดให้ฉันด้วย” ทันใดนั้นเซี่ยหลินหลินพูดออกมา

เขามองค้อนเซี่ยหลินหลิน แต่หลินหยางก็จับหน้าอกอ่อนนุ่มของเซี่ยหลินหลินต่อไปโดยลงน้ำหนักแรงมากกว่าเดิม พูดอย่างจนปัญญา “หน้าอกของคุณนั้นมีความยืดหยุ่นเต่งตึงอยู่แล้ว ถ้ายังจะทำอีกมันก็ไม่เห็นผลอะไรเพิ่มขึ้น อีกทั้งตอนที่ผมนวดให้คุณมันจะส่งผลกระทบต่อคุณอีกด้วย” รอให้คุณอายุสี่สิบปีก่อนแล้วผมจะทำให้

ฟังจากหลินหยางพูดแล้ว ตาของเซี่ยหลินหลินมีประกายวาบขึ้น ถามอย่างดีใจ “คุณหมายถึงว่าหน้าอกของฉันมันเต่งตึงแล้ว ไม่จำเป็นต้องนวดรักษาใช่ไหม”

“ใช่แล้ว ร่ายกายของคุณมันเยี่ยมมาก” หลินหยางรีบตอบออกมา

ได้ยินคำชมจากหลินหยาง เซี่ยหลินหลินจึงดูเบิกบานใจ

จากการที่หลินหยางกดจุดไม่หยุดในที่สุดเซี่ยหลินหลินส่งเสียงออกมาเบาอย่างทนไม่ไหวภายในห้องจึงได้ยินเสียงครางดังไปทั่วห้อง

ประมาณราวๆสิบนาทีหลินหยางจึงหยุดทำ

เห็นเซี่ยหลินหลินที่นอนอยู่บนเตียงสายตาเป็นประกายแวววาว หอบหายใจรุนแรง หน้าอกเต่งตึงสะท้อนขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ หลินหยางรู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที

“อ้อใช่แล้วครีมทาแผลลายนั้น ยังมีอยู่ไหม” มองเห็นหลินหยางจ้องนิ่งมาที่ตัวเองเซี่ยหลินหลินจึงรู้สึกประหม่าแต่ก็ไม่ได้หาเสื้อผ้ามาปิดบังตรงบริเวณล่อตาไว้

“ไม่มีแล้ว แต่ว่าถ้ามีส่วนผสมครบก็สามารถปรุงยาได้”หลินหยางพุดตามความเป็นจริง

“คุณสามารถปรุงได้เท่าไหร่หรือ ต้องการส่วนผสมอะไรบ้าง” เซี่ยหลินหลินไล่ถามต่อ

“ตามทั่วไปแล้วใช้ต้นหญ้ากรดน้ำ ซานชาน เห็ดหลินจือ โกวชี ป่ายฉาว ไข่มุกผง รังนก เหอโส่ววู ”ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ต้องการหลินหยางก็บอกส่วนผสมออกมาหมดทั้งสิบอย่างจนเซี่ยหลินหลินที่ได้ยินชะงักงันไป

“เก็บรวบรวมส่วนผสมพวกนี้ยุ่งยากไหม” เซี่ยหลินหลินถาม

“ไม่ได้ยุ่งยากมาก แค่หาซานชาน เห็ดหลินจือ ผงไข่มุก รังนก เหอโสว่วูกับต้นหญ้ากรดน้ำได้ก็สะดวกขึ้นเยอะ แต่ต้นหญ้ากรดน้ำหาได้ยาก บางทีก็บังเอิญได้มานิดหน่อย”

“ต้นหญ้ากรดน้ำหาซื้อได้ไหม” เซี่ยหลินหลินถาม

“ปกติทั่วไปแล้วหาซื้อไม่ได้ คนส่วนน้อยที่จะรู้ประโยชน์ของต้นหญ้ากรดน้ำ อีกทั้งมันไม่ได้เห็นบ่อยๆ” หลินหยางบอก

“ถ้ามีส่วนผสมทั้งหมดที่คุณบอกมาครบแล้ว ต้นหญ้ากรดน้ำนั่นของคุณสามารถปรุงครีมครีมทาแผลลายได้เท่าไหร่”