ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด NC25 3P นิยาย บท 2

"กลีบเนื้อของเจ้าช่างหอมหวานยิ่งนัก ข้าฟันธงได้เลยว่ายังไม่เคยมีผู้ใดได้ชิมใช่หรือไม่"

เสียงตอบของเขามีเพียงเสียงครางหวาน แน่นอนว่านางผู้นี้บัดนี้หาได้ต้องการสิ่งอื่นใดอีกนอกจากให้เขากระแทกมังกรเข้าไปในรูฉ่ำเยิ้มของนางเสีย

อวิ๋นอ๋องเลียริมฝีปากเมื่อเห็นเนินเนื้อสีชมพูขยายเหยียดอูมซึ่งมีไรขนสีอ่อนปกคลุมเพียงน้อยนิด 

"ท่านพี่ข้าไม่เคยพบเนินเนื้อสตรีใดงดงามเท่าของนางผู้นี้มาก่อน"

อวิ๋นอ๋องหานเซียวจับขาของนางแยกออกกว้างเปิดเผยเนื้อหนังส่วนนี้ของนางให้ผู้เป็นพี่ชายได้ยล ซู่อ๋องลู่หนิงหวังถึงกับครางในลำคอเขาเอ่ยเสียงแหบเครือ

"สีชมพูสวยยิ่งนักและนางฉ่ำเยิ้มเต็มที่แล้ว ข้าเองก็ทนไม่ไหวเสียแล้ว เจ้าจัดการนางเสียเถิด"

กลีบดอกอูมของนางยังปิดสนิท เพียงอวิ๋นอ๋องใช้นิ้วเรียวเขี่ยเพียงเล็กน้อยร่างกายของหนานอิงก็ราวกับถูกไฟร้อนนาบเข้าที่ตรงนั้น

"อ๊า นิ้วของท่านดียิ่ง ข้าต้องการอีกข้าต้องการมากกว่านั้นเจ้าค่ะ ได้โปรด"

หนานอิงหอบหายใจถี่กระชั้น นางเห็นภาพมัวเมาที่ตนเองกำลังอ้าขาให้บุรุษหล่อเหลาผู้หนึ่งเชยชมแล้วถึงกับสั่นกระสันอยาก

ลู่หนิงหวังจับนางให้หันหลังมาทางเขาแล้วเอ่ยเสียงแหบ

"อาเซียวนางสวยหยาดเยิ้มไปทุกส่วนคงถูกใจเจ้าใช่หรือไม่"

หานเซียวยกยิ้ม 

"ท่านพี่ก็คงเช่นกัน ดูเหมือนว่านางจะเป็นสตรีที่บริสุทธิ์อยู่"

ซู่อ๋องลู่หนิงหวังยกมุมปากอย่างพอใจ

"เช่นนั้นก็ถนอมนางเสียหน่อย ปล่อยกันคนละน้ำแล้วค่อยจัดการนางให้เต็มที่ ช่องทางรักของนางด้านหลังยังดีหรือไม่"

อวิ๋นอ๋องใช้นิ้วลูบคลำช่องทางสีสวยด้านหลัง พวกเขาพี่น้องผ่านหญิงคณิกามานับไม่ถ้วนย่อมรู้เรื่องดีว่าความสุขอันเกิดจากเรือนกายสตรีพวกเขาสามารถใช้สิ่งใดได้บ้าง

"ด้านหลังก็ยังงดงามขอรับ"

"ดีเช่นนั้นวันนี้เราจะช่วยกันทำให้นางเป็นนางโลมอย่างเต็มตัว"

เสียงหอบครางของสตรีผู้นี้ดังขึ้น

"อ๊า นายท่านได้โปรดเถิดเจ้าค่ะผู้ใดก็ได้ทำสิ่งใดกับข้าที ข้าร้อนรุ่มเหลือเกินเจ้าค่ะ ข้าขอนิ้วเมื่อสักครู่จะได้หรือไม่ ซี๊ด ใช้นิ้วแหย่ตรงนั้นให้ข้าทีเจ้าค่ะ"

"เจ้าคงโดนยามามากเกินไป ยังไม่มีผู้ใดแตะต้องน้ำก็ออกมามากเช่นนี้ ข้าเองก็อดทนไม่ไหวแล้ว"

อวิ๋นอ๋องหานเซียวจับนางให้คุกเข่าในท่าสุนัขแล้วใช้สองมือแบกลีบบานออกจากกัน

เขาก้มลงมาลิ้มรสชาติของเม็ดทับทิมสีแดงที่เต้นระริกสั่นรอคอยเขาอย่างว่องไว

เพียงปลายลิ้นสัมผัสหนานอิงถึงกับร้องเสียงดัง

"อ๊า ใช่ลิ้นหรือไม่เจ้าคะ อ๊าข้าเสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ อ้าตวัดเลียเช่นนั้นถูกใจข้านัก อ๊านายท่านเจ้าขาอย่าหยุดนะเจ้าคะ ซี๊ด อ๊า ซี๊ด"

หนานอิงกระเด้งสะโพกตามจังหวะลิ้นร้อนที่ปาดเลีย กลีบดอกของนางถูกเขาดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่นางอ้าปากร้องครางไม่หยุด

ซู่อ๋องลู่หนิงหวังขยับตัวมาอยู่ด้านหน้าของนาง แทรกมือเข้าไปในผมดำสลวยของหนานอิงแล้วบังคับให้นางเงยหน้าขึ้น

ใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อยแต่ยังคงดูเฉยชาอยู่เช่นเดิม มือของเขากำรอบมังกรยักษ์ที่บวมเป่งของตนเอง

"ปากของเจ้ายังว่างอยู่ไม่ใช่หรือ ลองกินมังกรของข้าดูดีหรือไม่ อร่อยยิ่ง"

หนานอิงครางซี๊ด ทั้งถามเขาอย่างไม่แน่ใจทั้งที่ใจของตนเองกระหายอยากจะกลืนกินแท่งหยกสีแดงเถือกนั่นจนสั่นระริก

"ซี๊ด อ๊า เจ้าตัวนี้กินได้หรือเจ้าคะ"