ดอกหญ้าสีคราม นิยาย บท 13

เขาเดินเข้าไปในฝูงชน โดยไม่ได้สังเกตเห็นภรรยาใหม่ที่มุมห้อง ส่วนดอกหญ้าเองก็ไม่สามารถมองเก็บใบหน้าเขาผ่านฝูงชนได้

เธอยืนเขย่งเท้าดูอยู่นาน เมื่อมองไม่เห็นอีกฝ่าย เธอจึงหมดความสนใจและนั่งลงอีกครั้ง ก่อนจะจับมือเพื่อนสาวแล้วพูดว่า “เลิกดูเถอะ คนเยอะขนาดนี้ ยังไงเราก็มองไม่เห็นหรอก” สำหรับเธอแล้ว การทานอาหารในค่ำคืนนี้คือสิ่งสำคัญที่สุด!

“หญ้า รอฉันอยู่ตรงนี้ก่อนนะ ฉันจะไปถามป้าว่าเมื่อกี้ใครกันแน่ที่มา ยิ่งใหญ่อย่างกับเข้าเฝ้าฮ่องเต้”

นั่นทำให้แก้วตาอยากรู้อยากเห็นมากกว่าเดิม

ดอกหญ้าตอบรับในลำคอเบาๆ

จากนั้นแก้วตาจึงเดินออกไปคนเดียว

ดอกหญ้ากินอาหารเอร็ดอร่อยจนหมด เธอลุกขึ้นพร้อมจานเปล่า และในขณะที่ทุกคนกำลังดูฉากน่าสนใจ เธอก็สามารถหยิบอาหารได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องแบกรับสายตาแปลกๆ จากผู้อื่น

หลังจากที่สีครามเข้ามา เขาได้พูดคุยกับเจ้าภาพจัดงาน บอดี้การ์ดรอบตัวเขาดูจริงจัง ทั้งรับฟังและให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวรอบ ๆเพราะคุณชายของพวกเขาไม่ชอบให้หญิงสาวคนไหนมาใกล้ชิด

ทุกครั้งที่พวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงกับคุณชาย ภารกิจหลักของพวกเขาคือปกป้องคุณชายจากคนเหล่านั้นที่มีเจตนาไม่ดี

บอดี้การ์ดคนโปรดคนหนึ่งสามารถมองเห็นได้ระยะไกล เขาเพ่งมองครั้งแล้วครั้งเล่าจนแน่ใจว่าคุณผู้หญิงของเขาอยู่ในงานนี้คืนนี้เช่นเดียวกัน

สีครามปกปิดตัวตนที่แท้จริงและจดทะเบียนสมรสกับดอกหญ้า แต่ในฐานะบอดี้การ์ดส่วนตัวของสีคราม พวกเขาไม่กล้าทำเป็นไม่รู้จักหญิงสาว นอกจากหญิงชราแล้ว สีครามยังเป็นคนที่รู้จักดอกหญ้ามากที่สุด

บอดี้การ์ดคิดว่าตัวเองเกิดภาพหลอน ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ และพบว่านั่นคือคุณผู้หญิงของเขาจริงๆ

คุณผู้หญิงไม่สะทกสะท้านอะไรเลยกับการมาเยือนของคุณผู้ชาย เธอถือจานสองใบและเลือกอาหารที่ชอบอย่างอิสระ ไม่นานนักทั้งสองจานก็ถูกใส่จนเต็ม เธอวางอาหารอันโอชะไว้พลางนั่งลงที่โต๊ะตรงมุม

จากนั้นเพลิดเพลินกับอาหารเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลังจากที่สีครามพูดคุยกับคนใหญ่คนโตหลายคนแล้ว บอดี้การ์ดก็ฉวยโอกาสเข้าใกล้และกระซิบว่า “คุณผู้ชาย ผมเห็นคุณผู้หญิงครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีครามก็ขมวดคิ้ว จากนั้นก็กลับมาเป็นปกติและพูดอย่างเย็นชา “ทำไมเธอถึงมาที่นี่”

“ไม่ทราบครับ”

“จับตาดูอย่าให้เธอเห็นฉัน เธอมากับใคร? คลุกคลีกับคนแบบไหนแอบถ่ายรูปมาให้ฉันด้วย”

ในใจของสีครามดอกหญ้ายังหนีไม่พ้นความเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์ เขาเดาว่าดอกหญ้า ปรากฏตัวที่นี่เพราะเธอต้องการปีนอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้น

เพราะเขาปิดบังตัวตน บางทีดอกหญ้าคิดว่าเขาเป็นแค่แรงงานข้ามชาติ

บอดี้การ์ดตอบด้วยความเคารพ

สีครามยังคงพูดคุยและหัวเราะกับคนใหญ่คนโตต่อไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และคนเหล่านี้มักจะเจรจาข้อตกลงทางธุรกิจในขณะที่พูดคุยและหัวเราะ

ดอกหญ้าไม่รู้ว่าเธอถูกบอดี้การ์ดของสามีเห็นและตกเป็นเป้า

หลังจากที่แก้วตากลับมา เธอก็ถามอย่างเป็นกันเอง “เป็นไงบ้าง?ได้รับคำตอบหรือยัง?”

“ฉันถามมาแล้ว เขาเป็นคุณชายตระกูลจีรภักดี เป็นหัวหน้าจีรภักดีกรุ๊ป แต่ฉันไม่เห็นคุณผู้ชายคนนั้นหรอกนะ คนเยอะเกินไป แถมเขายังมาพร้อมกับกลุ่มบอดี้การ์ด ป้าบอกว่าคุณชายไม่ชอบให้เพศตรงข้ามเข้าใกล้ทุกครั้งที่เขาเข้าร่วมงานเลี้ยง บอดี้การ์ดจะล้อมรอบเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้หญิงโสดที่ต้องการคุยกับเขาเข้าใกล้น่ะ”

ดอกหญ้าพยักหน้ารับและไม่สนใจอีก

“หญ้า คนที่เธอแต่งงานสายฟ้าแลบด้วยก็นามสกุลจีรภักดีเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? เธอว่าจะไม่เกี่ยวข้องกันจริงเหรอ? คนนามสกุลนี้น่ะมีไม่มากหรอก ยังไงซะมันก็เป็นตระกูลไฮโซ”

แก้วตาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วจิบ