ดาบพิทักษ์แผ่นดิน นิยาย บท 36

เขาเคยเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดไนท์สตาร์ที่มีกองทหารและม้านับล้านและมีอำนาจเหนือโลกา

เขาเคยตัดศีรษะผู้บัญชาของศัตรูนับสิบนายและเข่นฆ่าคนนับหมื่นโดยไม่กะพริบตา

เขาเคยได้รับบาดเจ็บสาหัส บาดแผลลึกจนเห็นกระดูก และมีเลือดไหลออกมาก ทว่าเขาก็ไม่เคยหลั่งน้ำตาเลยแม้แต่หยดเดียว

แต่ในขณะนี้ ดวงตาของเขาแดงก่ำและรู้สึกซึ้งใจมาก

ที่แท้ใช่ว่าเขาจะไม่มีอะไรเลย เขาเป็นเสือที่ร่วงสู่พื้นราบมาอยู่ในเมืองเล็กๆ และใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ไม่มีพี่น้องสหาย และไม่มีอำนาจใดๆ

เขาคิดว่าเขาไม่เหลืออะไรแล้ว แต่ในเวลานี้ผู้หญิงที่ดูแลเขามาสองปีได้ให้คำตอบเขาแล้ว

เขา…ยังมีฉินหว่านชิว

“ไอ้สารเลว! ออกไปซะ! พวกแกสองคนออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้! และไม่ต้องกลับมาเหยียบตระกูลฉินอีก!!”

คุณหญิงฉินโกรธจนตัวสั่นพลางชี้ไปยังฉินหว่านชิวแล้วสบถเสียงดัง

“คุณย่าอย่าโกรธมากเลยนะคะ ไม่ดีต่อสุขภาพค่ะ” ฉินเฟยรีบเดินเข้าไปแล้วเอื้อมมือออกไปตบหลังคุณหญิงฉินเบาๆ

พลางปลอบโยนเธอพลางส่งสายตาให้กับฉินซิงอวี่

"ฉินหว่านชิว พวกเธอยังไม่ออกไปอีก? จะต้องให้คุณย่าตายพวกเธอถึงจะพอใจใช่ไหม?”

ฉินซิงอวี่เข้าใจในทันทีแล้วด่าว่าฉินหว่านชิว

“คุณย่า หนูไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ย่าโกรธนะคะ แต่คนเรามีชีวิตอยู่ได้ด้วยสองไหล่ ต้องแบกรับความรับผิดชอบบางอย่างอยู่แล้ว"

"แม้ว่าหว่านชิวจะเป็นผู้หญิง แต่ก็อยากรับผิดชอบในเรื่องที่ควรรับผิดชอบค่ะ"

ฉินหว่านชิวดื้อรั้น หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็เดินเข้าไปเข็นหลินเซียวทันที

ไม่รู้สึกผิดและไม่เสียใจ

“อย่าเศร้าไปเลย พวกเขาต้องมาขอให้คุณกลับมาแน่นอน”

หลินเซียวยื่นมือออกไปแล้วหยุดกลางคัน แต่สุดท้ายก็เช็ดน้ำตาให้กับฉินหว่านชิวอย่างอ่อนโยน

"ขอให้กลับมางั้นเหรอ? หลินเซียวนี่นายเพ้อฟันอยู่รึเปล่า? ถ้ามีวันไหนที่ฉันไปขอร้องให้พวกนายกลับมาจริงๆ ฉันจะเรียกนายว่าพ่อเลย!”

ฉินซิงอวี่หัวเราะอย่างดูถูกเหยียดหยาม

ฉินหว่านชิวไม่พูดอะไร เพียงแค่เข็นหลินเซียวออกจากตระกูลฉินอีกครั้ง นี่เป็นอีกครั้งที่ถูกตระกูลฉินขับไสไล่ส่ง

ครั้งก่อนเป็นงานวันเกิดของคุณหญิงฉิน แต่คราวนี้พวกเขาขับไล่ฉินหว่านชิวและหลินเซียวออกจากตระกูลฉินโดยตรง

แผ่นหลังของฉินหว่านชิวโดดเดี่ยว ไหล่ของเธอสั่นเล็กน้อย

"คุณหญิงคะ นี่มัน..."

สุดท้ายหวางเฟิ่งก็ทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้ลูกสาวของตนถูกรังแก

"หุบปาก!" คุณหญิงฉินทุบโต๊ะแล้วตะโกน

คราวนี้ไม่มีใครกล้าขอร้องแทนฉินหว่านชิวอีก

ฉินหว่านชิวกลั้นน้ำตาของเธอไว้ จนกระทั่งเดินออกจากโรงแรม แล้วขึ้นรถของหลินเซียวไป ในที่สุดเธอก็ไม่อาจกลั้นมันไว้ได้อีก

ความแข็งแกร่งที่เธอมีก่อนหน้านี้พลันหายไปอย่างสมบูรณ์

น้ำตาของเธอไหลรินออกมา

ในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหญิงฉิน เพราะหลินเซียวส่งยาที่ไม่ทราบที่มาให้จึงถูกขับไล่

ครั้งนี้งานเลี้ยงประจำตระกูลฉิน ก็เป็นเพราะหลินเซียวตบหน้าฉินซิงอวี่ ทั้งสองจึงถูกไล่ออกจากห้องอาหารอีกครั้งและถูกไล่ออกจากตระกูลฉิน

หลินเซียวไม่รู้สึกว่าเขาได้ทำอะไรผิด แต่เมื่อเห็นว่าฉินหว่านชิวเศร้าใจมาก เขาจึงรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย

“หว่านชิว ผมขอโทษนะ” หลินเซียวเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นเบาๆ

เขาเป็นทหารเลือดเย็นมาทั้งชีวิต มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เขาจะพูดคำนี้ด้วย

ฉินหว่านชิวอาจเป็นคนแรกก็เป็นได้

"ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก คนอื่นรังแกไม่เห็นหัวเราขนาดนั้น เราไม่ควรตอบโต้หรือไง?”

ฉินหว่านชิวปาดน้ำตา จากนั้นจึงบอกให้หลินเซียวขับรถออกไป

“สิ่งที่ผมพูดเป็นความจริง พวกเขาจะมาขอร้องให้คุณกลับไปแน่นอน”

หลินเซียวหยุดแล้วเอ่ยจริงจัง

"ขับรถเถอะ"

ฉินหว่านชิวมึนงง

"โอเค”

หลินเซียวไม่พูดอะไรอีก เพียงแค่ขับรถออกจากโรงแรมไปแต่โดยดี

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน