ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 18

เป็นภวินท์!

มือของญาธิดาสั่น และเศษแก้วที่กำลังจะแทงคอก็หยุดกะทันหัน

คิดไม่ถึง ว่าวินาทีสุดท้ายนี้ จู่ๆ ก็มีคนมาช่วยเธอ!

"แม่ง!"

ชายคนนั้นสบถคำด่า ก่อนที่เขาจะพูดจบ ก็มีฝ่าเท้าเหวี่ยงมาเหยียบบนไหล่เขา และถีบไปด้านข้าง

ภวินท์รู้สึกได้ถึงความโกรธที่ไม่สามารถบรรยายได้ในใจของเขา ดวงตาของเขากวาดไปที่รอยสีแดงบนลำคอของหญิงสาว จากนั้นเขาก็ได้สติกลับมา เขาก้าวไปข้างหน้าและดึงผ้าห่มบางๆ มาคลุมร่างกายของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า "อย่าขยับ!!"

โชคดีที่เขามาทันเวลา ไม่อย่างนั้นญาธิดาคงแทงเศษแก้วที่คอของเธอแน่ๆ

"ประ......คุณภวินท์?" ชายข้างๆ ที่ถูกเตะลงกับพื้นสามารถมองเห็นใบหน้าของภวินท์ได้อย่างชัดเจน จู่ๆ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาว และไม่กล้าแม้จะหายใจ

ภวินท์เอ่ยเรียบๆ และจ้องมาที่เขาด้วยสายตาที่เย็นชา "ใครให้ความกล้านายมาแตะต้องคนของฉัน!"

ชายที่อยู่บนพื้นหน้าซีดด้วยความตกใจ "ผม......ผมจ่ายเงินเพื่อมาหาความสนุก เธอจะ......เป็นคนของคุณได้อย่างไร?"

ทันทีที่พูดจบไป เสียงฝีเท้าก็ดังมาจากประตู พายุมองดูสถานการณ์ในห้องและเขาก็เข้าใจคร่าวๆ ก่อนจะเหลือบมองไปรอบๆ ยกมือขึ้น และถอดปลั๊กกล้องวิดีโอที่ติดตั้งไว้ล่วงหน้าออกทันที

ภวินท์เหลือบไปที่ชายคนนั้นอย่างเย็นชาและสั่งพายุ "พามันออกไปและกำจัดซะ"

พายุพยักหน้าเข้าใจ "ครับ"

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ชายคนนั้นก็ตื่นตระหนกทันที อ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่า "คุณภวินท์! ผมจิมมี่จาก FS Group! คุณก็เห็นแก่ที่พวกเราเคยทำงานร่วมกันเถอะครับ! เป็นผมเองที่ทำให้คนของคุณไม่พอใจ......"

ภวินท์หยิบชุดปฐมพยาบาลจากด้านข้างและกำลังจะหยุดเลือดให้ญาธิดาก่อน เมื่อได้ยินสิ่งที่ชายคนนั้นพูด ใบหน้าของเขาก็เข้มขึ้น

พายุที่อยู่ด้านข้างเข้าใจ และดึงจิมมี่ที่กระสับกระส่ายออกไป

จิมมี่ถูกลากไปที่ประตูและพูดเสียงดัง "คุณภวินท์! เรื่องนี้ธมนเป็นคนทำทุกอย่าง! ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ! "

เมื่อได้ยินชื่อนี้ ดวงตาของภวินท์ก็ทรุดลงเล็กน้อย

ที่แท้ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเธอทำ!

ภวินท์ได้สติกลับมา และเห็นแผลเลือดออกที่ลำคอของญาธิดา ดังนั้นเขาจึงหยิบยาขึ้นมาเพื่อฆ่าเชื้อให้เธอ

ก้านสำลีจุ่มลงในยาที่เพิ่งสัมผัสที่คอของหญิงสาว ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้าน และเสียงหายใจที่ชวนให้เข้าใจผิดก็เอ่ยออกมาจากมุมปากของเธอ

ภวินท์ขมวดคิ้วและออกคำสั่ง "เอาผ้าพันแผลไปก่อน แล้วผมจะพาคุณไปโรงพยาบาลทีหลัง"

ก่อนที่เขาจะพูดจบ จู่ๆ ไหล่ของเขาก็ทรุดลง คอของเขาก็ถูกล็อกไว้

ร่างกายของญาธิดาร้อนระอุ และในขณะนั้น ฤทธิ์ยาก็แสดงผลออกมา จิตใต้สำนึกของเธอก็หายไปในทันที

"ไม่ไป......ไม่ไปโรงพยาบาล......" เธอพิงอกของภวินท์และถูไปมาราวกับลูกแมว

ภวินท์เลิกคิ้วเล็กน้อยและต้องการยกมือขึ้นเพื่อผลักญาธิดาออกไป แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะถูกเธอกอดคอไว้อย่างนี้

"ฉันร้อน...ร้อนมากๆ..."

ภวินท์ก้มศีรษะลง และสิ่งที่เขาเห็นคือลำคอสีขาว คราบเลือดสีแดงสด และแก้มสีแดงของหญิงสาว

เธอแบบนี้ ใครจะทนไหวกัน?

มือของภวินท์ที่ถือสำลีก้านแน่นขึ้น และเขายกมือขึ้นเพื่อช่วยเธอทำความสะอาดแผลต่อไป แต่ญาธิดาก็เอื้อมมือออกไปและผลักมือของเขาออกทันที

"ไม่ ไม่เอา!"

เมื่อมองไปที่ผู้หญิงที่ไม่ยอมให้ความร่วมมือและบาดแผลที่ยังเลือดไหลออกมานั้น ภวินท์ก็ไร้หนทางอยู่พักหนึ่ง และในตอนที่เขากวาดอุปกรณ์ทั้งหมดบนโต๊ะไปไว้ข้างๆ อย่างไม่ใส่ใจอะไร ก่อนจะเอากุญแจมือสีกุหลาบมารัดมือของญาธิดาไว้ที่ด้านหลังของเธอทันที