ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 24

วันนี้ที่ภวินท์มาฉลองวันเกิดของพ่อเธอได้ เธอรู้สึกซาบซึ้งมาก ตอนนี้ภวินท์ดื่มไวน์ไปไม่น้อยเลย เธอกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาถ้าเขาไปงานเลี้ยงคนเดียว...

ภวินท์ชะงักและหันไปมองเธออย่างลังเล "คุณจะไปกับผม?"

มือที่จับที่ปลายเสื้อเชิ้ตของชายคนนั้นค่อยๆ กระชับขึ้น ญาธิดาพยักหน้าอย่างจริงจัง "ค่ะ ฉันอยากไปด้วย"

คำพูดที่เป็นห่วงเขาเมื่อครู่ กลับไม่ได้พูดออกมา

เมื่อมองไปที่สายตาที่มั่นคงของผู้หญิง ภวินท์เลิกคิ้วขึ้นและถามว่า "คุณรู้เหรอว่าที่ที่จะผมจะไปคืองานแบบไหน?"

ในสายตาของเขา เธอดูเรียบง่ายและบริสุทธิ์ราวกับกระดาษขาว แต่ที่ที่เขากำลังจะไปหาคือสถานที่อโคจร

ญาธิดากัดริมฝีปากและยืนยันว่า "ฉันแค่อยากไปกับคุณ"

หลังจากที่จ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดภวินท์ก็ยอม "โอเค งั้นก็ไปด้วยกัน"

ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรที่จะให้เธอได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเมืองนี้

เมื่อได้ยินคำตอบรับของภวินท์ หัวใจของญาธิดาก็เปล่งประกายด้วยความยินดี

แต่ครึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อรถไปถึงที่หมาย เธอเห็นไฟกะพริบด้านนอก คลับเฮาส์สุดหรูระดับไฮเอนด์ ความตื่นเต้นในหัวใจของเธอก็หายไปในทันที

ทันทีที่เธอจบมหาวิทยาลัย เธอได้เข้าทำงานในบริษัทและทำงานเป็นเสมียนเล็กๆ เธอไม่เคยเห็นเบื้องหลังการร่วมมือทางธุรกิจมาก่อน เธอก็เลยไม่เคยไปสถานที่แบบนี้

เธอกัดฟัน ลงจากรถ และตามภวินท์ไปที่ประตู

ทันทีที่ไปถึงประตู พนักงานก็ทักทาย และพูดด้วยความเคารพว่า "คุณภวินท์ เชิญตามผมมาครับ"

ดูเหมือนว่า ภวินท์จะมาที่นี่บ่อย

เมื่อพนักงานขึ้นลิฟต์และเดินผ่านทางเดิน ก็เห็นว่ากำลังจะถึงห้องที่หมาย ภวินท์ก็ชะลอตัวลงและมองไปที่ญาธิดาเล็กน้อย "ถ้าคุณไม่อยากอยู่แล้ว ก็บอกผมได้ตลอด ผมจะให้พายุมารับคุณ"

ญาธิดาพยักหน้า "ค่ะ ฉันรู้แล้ว"

เมื่อพนักงานผลักประตู เสียงเพลงก็ดังออกมาจากข้างใน ญาธิดาเดินตามภวินท์เข้าไปและพบว่าภายในนั้นกว้างขวางมาก มีคนมากมายอยู่ในห้อง ร้องเพลง ดื่มเหล้า และเล่นสนุ๊กกัน

ทันทีที่ภวินท์ปรากฏตัว เขาก็ดึงดูดความสนใจจากผู้คนมากมายในทันที

"คุณภวินท์! ไม่เจอกันนานเลยนะ!"

"คุณภวินท์มาแล้วเหรอ!"

ญาธิดาติดตามภวินท์อย่างใกล้ชิด ตามเขาไปที่โซฟาตรงกลาง และมองดูคนแปลกหน้ารอบตัวเธอด้วยความกลัวเล็กน้อย

ทันใดนั้น หลังมือของเธออุ่นขึ้น มือของเธอถูกภวินท์จับไว้ และถูกดึงไปที่โซฟา

"โอ้ คุณภวินท์ คราวนี้ทำไมถึงพาสาวน้อยมาด้วยล่ะ! เปลี่ยนรสชาติแล้วเหรอ? ดูจืดชืดจังเลยนะ?"

ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตลายดอกไม้ทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม เขาโอบแขนผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อย แต่ตาของเขาจับจ้องไปที่ญาธิดา

ภวินท์มองขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า "ปริน ดูเหมือนไวน์ดีๆ แบบนี้จะหยุดปากนายไม่ได้เลยนะ?"

เมื่อชายที่ชื่อปรินได้ยินคำพูดนั้น เขาก็หัวเราะสองครั้ง "คุณภวินท์ แค่ล้อเล่นน่ะ อย่าเอาจริงเอาจังเลย! คุณมาหาพี่ดินใช่ไหม? เขาอยู่ในห้องด้านใน และสั่งให้ผมบอกคุณเป็นพิเศษ คุณเข้าไปได้เลย"

ภวินท์ได้ยินคำพูดและพยักหน้าเล็กน้อย "อืม"

ทันทีหลังจากนั้น เขาหันไปมองญาธิดา และเสียงของเขาเบาลง "ผมจะไปคุยธุระสักหน่อย คุณรอผมที่นี่ เสร็จแล้วเราก็กลับกัน"

เมื่อพูดอย่างนั้น เธอหยิบแก้วขึ้นมา รินไวน์ให้ญาธิดา แล้วยื่นไปให้เธอ

ญาธิดามองลงไปที่ไวน์ต่างประเทศในแก้ว ยิ้มให้ดาว และปฏิเสธว่า "ขอโทษนะคะ ฉันไม่เป็น"

"ดื่มไม่เป็น?" ดาวหัวเราะเสียงดัง "ผู้หญิงที่คุณภวินท์พามาบอกว่าดื่มไม่เป็น? นี่ไม่เป็นการหยามหน้าเขาไปเหรอ!"

เสียงของเธอไม่ดังหรือเบาเกินไป เพียงพอที่คนรอบข้างจะได้ยิน ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนที่อยู่ข้างๆ เธอทุกคนก็มองมาทางพวกเธอ สายตาของพวกเขามองไปทางญาธิดา เริ่มสงสัยและตั้งคำถามมากขึ้น

ดาวมองดูญาธิดา ยิ้มและหมุนแก้วไวน์ในมือ "และอีกอย่าง พวกเขาล้วนเป็นเพื่อนของคุณภวินท์ คุณมาถึงแล้วไม่ดื่มไวน์สักแก้ว ไม่เป็นการไม่ให้เกียรติหน่อยเหรอคะ?"

ญาธิดาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดนั้น หันหน้าไปทางสายตาที่ต่างออกไปของผู้คนรอบๆ เธอเริ่มประหม่าโดยไม่รู้ตัว

เธอไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับภวินท์ แต่เธอรู้ดีว่าดาวจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ

ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ ยื่นมือออกมา หยิบแก้วไวน์ในมือของเธอ และดื่มเข้าไปรวดเดียว

ของเหลวที่เย็นและขมไหลลงคอของเธอเข้าไปในท้อง ทำให้เธอตัวสั่นไปทั้งตัว

ได้แต่อดกลั้น เธอวางแก้วลงและมองที่ดาว ก่อนจะยิ้มให้เธอ "ถือว่าให้เกียรติคุณแล้วนะคะ"

ดูเหมือนว่าดาวจะไม่คิดว่าญาธิดาจะดื่มมันจริงๆ เธอขมวดคิ้วแล้วยิ้มอย่างดูถูก มองไปที่คนที่อยู่ข้างๆ เธอ

ผู้หญิงสองสามคนที่เฝ้าดูความตื่นเต้นจากข้างๆ ได้รับการแสดงออกแบบนั้นของดาว พวกเขาดูเหมือนพูดตกลงกันมาก่อนหน้า และต่างก็เข้ามาคุยและดื่มกับญาธิดา

ญาธิดากำหมัดโดยไม่รู้ตัวขณะที่ดูแก้วไวน์ที่ถูกส่งมาให้เธอ

ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังพยายามแกล้งเธอ และในกรณีนี้ ดูเหมือนว่าเธอจะหลบเลี่ยงไม่ได้