ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 500

เมื่อกลับมาถึงชั้นแปด ญาธิดานั่งอยู่ในห้องผู้ป่วย มองดูอัญมณีที่นอนอยู่บนเตียงไม่ขยับเขยื้อน ความกลัวเมื่อสักครู่ได้บรรเทาลงเล็กน้อย

หากไม่ใช่สายเรียกเข้าของโทรศัพท์นั้น บางทีเธออาจจะถูกปริญจับได้แล้ว

ในสมองของเธอวนเวียนด้วยบทสนทนาของคนตระกูลวรโชติตอนที่ได้ยินในหัวมุมชั้นสิบ

และเวลานี้ จู่ๆ มีคนผลักประตูเข้ามา เสียงผู้หญิงที่ชัดเจนก็ดังขึ้น “ธิดา ขอโทษด้วยนะ มีธุระกะทันหัน ฉันมาช้าไป”

เธอได้สติคืนมา ก็หันไปมอง เห็นเกล้าแก้วเดินเข้ามา จากนั้นยกริมฝีปากยิ้มให้กับเธอ แล้วกล่าวเบาๆ “ไม่เป็นไร ฉันเองก็ไม่มีธุระอะไร”

ก่อนหน้านี้เกล้าแก้วรับปากเธอว่าจะไปส่งอัญมณีไปรักษาที่ต่างประเทศด้วยกันกับเธอ เพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อวานเธอบอกว่าจะมาทำความคุ้นเคยก่อนล่วงหน้าสามวัน สำรวจดูสถานการณ์อันอันก่อน

เมื่อสำรวจคร่าวๆ เสร็จแล้ว เกล้าแก้วก็นั่งลงและพูดคุยกับญาธิดา เพราะทั้งคู่ก่อนหน้านี้เป็นเพื่อนสนิทกัน จึงมีหัวข้อเรื่องที่เหมือนกันคุยมากมาย สักพัก อารมณ์ที่หงุดหงิดของญาธิดาก็ดีขึ้นตามเช่นกัน

“เธอยังจำแบงค์ได้ไหม ที่มีฉายาว่าเจ้าอ้วน เดี๋ยวนี้เขามีการตอบโต้แล้วนะ วันนี้ฉันเห็นรูปของเขาในหน้าฟีด ให้เธอดู……”

เกล้าแก้วเป็นคนร่าเริง ทั้งคู่พูดถึงเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งตอนที่เรียนอยู่ในโรงเรียนด้วยกัน ซึ่งสามารถคุยกันได้อย่างไม่จบไม่สิ้น

ญาธิดายิ้ม “เหรอ ฉันอยากดูจริงๆ”

เกล้าแก้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดหน้าฟีดขึ้น หาดูอยู่ครึ่งค่อนวัน ถึงได้เจอแล้วให้ญาธิดาดู

ญาธิดายกริมฝีปากยิ้มขึ้น “หล่อขึ้นมากจริงๆ ด้วย แต่ว่าไปแล้ว เธอทำไมถึงมีเฟสบุ๊คของเจ้าอ้วนได้ล่ะ!”

เกล้าแก้วหัวเราะดังฮ่าๆ ขยิบตาให้เธอทีหนึ่ง แล้วแสร้งทำเป็นลึกลับ “ความลับ”

ในห้วงภวังค์ ดูเหมือนว่าเวลาจะหวนคืนสู่อดีตอย่างฉับพลัน และเธอกับเกล้าแก้วได้หวนคืนสู่ช่วงเวลาที่พวกเขาพูดเล่นพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง และพวกเขาก็ใกล้ชิดกันมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

“เธอดูคนนี้สิ ตลกมาก”

เกล้าแก้วเปิดหน้าฟีดดูเรื่อยๆ ราวกับการซุบซิบกันระหว่างเพื่อนสนิทก็ไม่ปาน

“เขาบอกว่าในมือของเขามีคลิปฆ่าตัวตายของนิวราที่ส่งให้ภวินท์ก่อนหน้านี้ และยังบอกอีกว่านิวรานั้นกรีดข้อมือฆ่าตัวตาย ใครจะไปเชื่อ!”

ญาธิดาได้ยินดังนั้น ตัวเกร็งขึ้น หันหน้ามองไป เห็นเธอกำลังเปิดดูหน้าฟีด มือก็กำหมัดแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ญาธิดาหายใจเข้าลึกๆ เอ่ยปากถาม “เขาคือใคร”

เกล้าแก้วกล่าวตอบอย่างไม่ใส่ใจ “เพื่อนสนิทของเพื่อนของฉันคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้เคยออกไปเที่ยวด้วยกัน ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ก่อตั้งสตูดิโอนักสืบเอกชนอะไรสักอย่าง"

“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาเล่นมุกตลกหรือเปล่า แต่เมื่อวานฉันยังเห็นเขาพูดในกลุ่มว่า เขารอผู้ซื้อที่ให้ราคาสูง ใครให้ราสูงก็จะมอบคลิปวิดีโอนั้น ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็จะนำคลิปวิดีโอนี้ไปรีดเงินจากตระกูลวรโชติ ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ……”

เกล้าแก้วพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ แต่ไม่รู้ว่าญาธิดานั้นฟังอย่างตั้งใจ

เมื่อสักครู่เธอได้ยินสิ่งที่คนในตระกูลวรโชติตอนที่อยู่หัวมุมชั้นสิบ ก็รู้แล้วว่าพวกเขาไม่ต้องการให้ข่าวการฆ่าตัวตายของนิวราแพร่งพรายออกไป เพราะบริษัทวรโชติไม่สามารถต้านแรงกดดันจากคำวิจารณ์ของสาธารณชนได้อย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นผู้ที่ได้รับความเสียหายมากที่สุดก็คือพวกเขา

แต่ตอนนี้ คนคนนี้กลับบอกว่าในมือของเขามีคลิปฆ่าตัวตายของนิวรา ซึ่งก็หมายความว่า คลิปนี้หากแพร่งพรายออกไป อย่างนั้นก็สามารถยืนยันเรื่องที่นิวราฆ่าตัวตายได้ ถ้าเป็นแบบนี้ สิ่งที่ชนัดพลทำทุกอย่างเพื่อสยบคำวิจารณ์ทั้งหมดก็จะสูญเปล่า ถึงตอนนั้น บริษัทวรโชติก็จะได้รับผลกระทบ

หัวใจเธอสั่นขึ้น จู่ๆ ก็คิดอะไรบางอย่างได้ เธอหันไปมองเกล้าแก้ว หายใจเข้าลึกแล้วกล่าว “แก้ว แนะนำคนคนนี้ให้ฉันหน่อย”

เธอที่กำลังคิดหาโอกาสสั่งสอนตระกูลวรโชติกับนิวรา วันนี้โอกาสมาแล้ว