ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 525

จริงๆ แล้วญาธิดาจะนึกไม่ถึงเลยว่าสิงโตจะให้คนมาลงไม้ลงมือกับเธอโดยที่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรด้วยซ้ำ เธอมองไปยังลูกน้องของเธอรอบๆ ที่กำลังตะลุมบอนกับอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ หัวใจก็เหมือนกับจะหลุดออกมาให้ได้

จำนวนคนทั้งสองฝ่ายไม่ค่อยต่างกันมาก และพละกำลังก็สูสีกัน พวกเขาปกป้องญาธิดาเอาไว้ ก็เลยไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใครจะไปคิดว่าจู่ๆ ในโบสถ์จะมีคนเพิ่มเข้ามา และมาร่วมการต่อสู้นี้ด้วย

สิงโตยังคงยืนอยู่บนขั้นบันไดเหมือนเดิม มองมาที่พวกเขาด้วยสีหน้าสบายใจ เหมือนกับกำลังดูละครยังไงยังงั้น

คนของสิงโตค่อนข้างเยอะ ตอนนั้นเอง พวกพี่เข้มก็ไม่ใช่คู่แข่งของพวกนั้นอีกต่อไป ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นนักเลงที่ผ่านการฝึกฝนมามากมาย แต่พอมาเจอคู่ต่อสู้ที่สู้กันแบบไม่รักตัวกลัวตายแบบนั้น แถมฝีมือก็โหดเหี้ยมอีกด้วย ดูถูกไม่ได้เลย

สองรุมหนึ่ง สามรุมหนึ่ง พวกเขาเริ่มแยกตัวไม่ทัน บางคนก็เริ่มรับมือไม่ไหวแล้ว

ทันใดนั้น ลูกน้องของสิงโตคนหนึ่งเห็นว่าญาธิดาอยู่คนเดียว ก็พุ่งตรงเข้ามาหาเธอทันที พร้อมกับจับเธอและดึงเธอไปด้านข้าง

ญาธิดากรีดร้องออกมา อยากจะสะบัดเขาออกในทันที แต่ว่าผู้ชายคนนั้นแข็งแรงมาก ทั้งฉุดกระชากลากถูเธอไม่ยอมปล่อยเลย

พยัคฆ์รีบกำจัดทั้งสองคนที่กีดขวางอยู่ในทันที แล้วก็วิ่งเข้ามาเตะผู้ชายคนนั้นที่ท้อง แล้วก็ถีบเขาให้ล้มลง

“เป็นไรไหมครับพี่ธิดา！”

ญาธิดาส่ายหน้า แต่ว่าใบหน้าของเธอเริ่มซีดลงเล็กน้อย เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พอเห็นด้านฝั่งของพวกพี่เข้มเริ่มเลือดออกกันแล้ว เธอก็รู้สึกปวดใจในทันที

เธอกัดฟันกรอด เงยหน้าขึ้นมองสิงโต แล้วก็พูดกับพยัคฆ์ว่า “พยัคฆ์ ปกป้องฉัน！”

พยัคฆ์เข้าใจในทันที เขาปกป้องอยู่ด้านข้างของเธอ ไม่ยอมปล่อยให้ใครเข้าใกล้เธอแม้แต่นิดเดียว

ญาธิดาหยิบโทรศัพท์ออกมา กัดฟันแน่น กดไปที่หน้าจอ แล้วก็ชูขึ้นมาถ่ายที่ใบหน้าของสิงโต แล้วก็พูดด้วยเสียงดังว่า “สิงโต ให้ลูกน้องของคุณหยุดเดี๋ยวนี้ ไม่ยังงั้นฉันจะกดเริ่มไลฟ์สดทันที และพวกนายทุกคนจบเห่แน่！”

เธอชูคอ พยายามตะโกนออกมาสุดเสียง พอสิงโตได้ยินดังนั้น ก็หรี่ตาลง ดูไม่ใส่ใจอะไรเท่าไหร่

ญาธิดาสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดต่อว่า “สิงโต คุณควรจะเข้าใจดีนะ ว่าทางฝั่งตำรวจอยากจับตัวคุณมากแค่ไหน คุณมาซ่อนตัวที่นี่ เพราะกลัวว่าคนอื่นจะเจอตัวเข้าไม่ใช่เหรอ? ถ้าเกิดว่าฉันเปิดไลฟ์สดขึ้นมาเมื่อไหร่ ในขณะเดียวกัน ผู้คนนับไม่ถ้วนจะได้เห็นคนทางออนไลน์ คนร้ายที่โหดร้าย ซ่อนตัวมานานหลายปีจู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น ทางด้านตำรวจไม่มีทางปล่อยคุณไว้หรอก！”

“แล้วอีกอย่างพวกเราก็แจ้งตำรวจแล้วด้วย！ไม่เกินสิบนาทีหรอก เดี๋ยวตำรวจก็มาถึง！”

ทันใดนั้นเอง สีหน้าของสิงโตก็เริ่มเปลี่ยน สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

เขาจ้องไปที่ญาธิดาอย่างระมัดระวัง เหมือนกับว่ากำลังประเมินอยู่ว่าเธอพูดจริงหรือไม่ แล้วก็เห็นว่าเธอชูมือขึ้นมา เหมือนกับว่ากำลังจะกดไปที่หน้าจอ สายตาของเขาก็มืดมน และพูดออกมาทันที “เดี๋ยว！”

เขารู้อยู่แล้วว่าการไลฟ์สดคืออะไร ถ้าเกิดว่าญาธิดากดเริ่มขึ้นมา ใบหน้าของเขาก็จะปรากฏบนโลกออนไลน์ ถ้าเป็นแบบนั้น ตำรวจก็จะรู้ว่าเขาอยู่ที่เมือง J และต้องมาจับเขาอย่างแน่นอน เพราะถึงยังไงเขาก็หนีมานานหลายปีขนาดนี้แล้ว พวกตำรวจคงจะเกลียดเขาจนเข้ากระดูก แถมยังมีการตั้งรางวัลนำจับมากมายอีก！

เดิมเขาหลบหนีอยู่ในเมือง J อย่างลับๆ มาตั้งนาน เพราะว่ามีภูผาคอยปกป้องอยู่ ขอแค่เขาไม่ปรากฏตัวออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ก็ไม่ต้องกลัวอะไรอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้กลับมองเห็นสิ่งที่เขากลัว แล้วก็จะเปิดโปงเขาด้วยวิธีนี้ ！

ไม่ได้เด็ดขาด！

เขามีลูกน้องตั้งมากมาย เป้าหมายค่อนข้างใหญ่ ถ้าเกิดว่าถูกตำรวจจับจ้อง จะซ่อนก็ไม่ได้ จะหนีก็ไม่ได้ นอกจากนั้นเขายังมีของมากมายอยู่ในมือ จัดการค่อนข้างยาก กลัวว่าถ้าถึงเวลานั้น ภูผาจะไม่สามารถปกป้องเขาได้อย่างเปิดเผยอีก

เขารีบวิเคราะห์ส่วนได้ส่วนเสียในทันที พร้อมกับกัดฟันกรอดและมองไปที่ญาธิดา พร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณแจ้งตำรวจแล้วงั้นเหรอ? ”

ญาธิดาพูดทีละคำ “ตั้งแต่ตอนที่คุณเดินเข้ามาในโบสถ์ ฉันก็ให้ลูกน้องส่งข้อความหาพวกของเขาที่อยู่ข้างนอกแล้ว พวกเขาก็แจ้งตำรวจในทันที ถ้ามานับดูแล้ว ตำรวจน่าจะใกล้มาถึงแล้วแหละ ไม่น่าจะนานหรอก”

พอเธอพูดแบบนี้ สีหน้าของลูกน้องสิงโตก็ดูตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที