ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 620

ธีทัตได้ยินแล้วก็ชะงัก ต่อมาก็เอียงหัวถามด้วยรอยยิ้มว่า “ทำไมถึงรีบแบบนี้ล่ะ?”

ญาธิดาสูดน้ำมูก “จัดให้เสร็จเร็วๆ จะได้สบายใจด้วย และพ่อแม่ว่าจะไปเที่ยวกันด้วยน่ะ”

ธีทัตยิ้มกว้าง จับหลังมือของเธอที่โอบเอวของเขาไว้ พูดพึมพำเสียงเบาว่า “คุณพูดถูก จัดให้เสร็จเร็วๆ จะได้สบายใจด้วย”

บางเรื่องก็รอต่อไปไม่ได้ เขารู้ดีว่า ภวินท์จับตามองญาธิดาอยู่ตลอดเวลา เขาจะต้องป่าวประกาศให้ทั่วเมือง J รู้ว่าธิดาเป็นผู้หญิงของเขาธีทัต มีเพียงแบบนี้ เขาถึงจะสบายใจได้!

ภายในสามวันนี้ เกี่ยวกับงานแต่งที่จัดพร้อมกับของญาธิดากับอัญมณีก็เตรียมเสร็จแล้ว การตกแต่งสถานที่ แขกที่จะเชื้อเชิญ รวมไปถึงอีกหลายๆด้านก็เตรียมการไว้แล้ว ทุกอย่างพร้อมพรัก ขาดแต่ลมบูรพา

ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วเมือง J อย่างรวดเร็ว สังคมเอาแต่พูดคุยเรื่องนี้กันหมด

ทำให้เรื่องที่พี่น้องตระกูลกรเวชเมือง J จะแต่งงานพร้อมกันเป็นข่าวที่แปลกใหม่ และกลายเป็นเรื่องที่พูดคุยกันบนโต๊ะอาหาร

ถึงแม้งานแต่งที่จัดพร้อมกันในครั้งนี้จะเชิญคนมาไม่มาก แต่บวกกันแล้วก็ถือว่ามีไม่น้อยเลย เพราะงานแต่งนี้ดังมาก มีคนมากมายที่เข้ามาขอร่วมงานเอง ถือว่าเป็นเกียรติแก่ตระกูลกรเวชมาก

วันที่สี่ งานแต่งเริ่มขึ้นอย่างตรงเวลา ตอนเช้าตีห้ากว่าๆ ญาธิดากับอัญมณีก็ถูกคนปลุกขึ้นจากเตียง เตรียมตัวแต่งหน้าทำผม อีธานกับเอลล่าก็ถูกจับมาเป็นเด็กโปรยดอกไม้

แต่งหน้าทำผมอยู่หลายชั่วโมง พวกเธอก็ไปรออยู่ในงาน ฟังเสียงพิธีกรที่พูดไปตามขั้นตอน ญาธิดาก็รู้สึกประหม่าไม่ไหว

จะว่าไป งานแต่งที่โด่งดังขนาดนี้ นี่ยังเป็นครั้งแรกของเธอ ตอนนั้นจดทะเบียนสมรสกับธีทัตเพราะมีเงื่อนไข ก็เลยไม่มีพิธีการอะไร แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว เธอกับธีทัตกำลังจะจัดงานแต่งที่เมือง J นั่นก็คือการประกาศความสัมพันธ์ของพวกเขาให้โลกได้รับรู้

พอเสียงของพิธีกรหายไป ก็มีเสียงดนตรีบรรเลงขึ้น ทุกคนหันไปมองตรงสุดทางของพรมแดง

ฝ่ามือของญาธิดาเหงื่อแตก “อันอัน ฉันตื่นเต้นจัง……”

อันอันที่อยู่ข้างๆก็ใจเย็นผิดปกติ ไม่พูดอะไรตั้งครึ่งชั่วโมง ดูแล้วตื่นเต้นกว่าเธออีก

เธอพูดตะกุกตะกักว่า “ฉัน…ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ธิดา นี่เป็นการแต่งงานครั้งแรกของฉันเลยนะ……”

ได้ยินดังนั้นแล้ว ญาธิดาก็อดไม่ได้หัวเราะออกมาเสียงดัง พอหัวเราะออกมาความตื่นเต้นก็จางหายลงไปมาก

ตอนนี้เอง ดร.ยติภัทรกับพ่อของอัญมณีก็เตรียมพร้อมแล้ว พวกเรายืนอยู่ข้างพวกเธอ พาพวกเธอเดินไปยังพรมแดง

วินาทีนี้ สายตาของทุกคนจดจ่อไปที่พวกเธอ ญาธิดากับอัญมณีสวมชุดแต่งงานที่คล้ายกันแต่ก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนหนึ่งสั้นอีกคนหนึ่งยาว คนที่สวมกระโปรงยาวดูสง่ามาก คนที่สวมกระโปรงสั้นดูร่าเริงสดใสมาก สาวสวยสองคนปรากฏตัวขึ้น ทำเอาทุกคนที่เห็นแล้วรู้สึกเป็นบุญตามาก

ปลายสุดของพรมแดง ธีทัตกับพายุยืนอยู่ด้วยกัน พวกเขายืนอยู่ตรงนั้น มองดูเจ้าสาวของตัวเองเดินเข้ามาใกล้ตัวเองช้าๆ

อีธานกับเอลล่าเดินนำหน้าพวกเขา ถือกระเช้าเล็กคนละใบ ยกมือขึ้นแล้วสาดดอกไม้ตามทาง

วินาทีนี้ ญาธิดามองไปข้างหน้า ก็รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างควบคุมไม่ได้

และในตอนนี้เอง เธอกวาดตามองไปทั่ว สังเกตเห็นดวงตาสีดำของใครบางคนได้อย่างรวดเร็ว

ภวินท์นั่งอยู่บนที่นั่งแขก จ้องมองเธออยู่อย่างนั้น เหมือนอยากมองทะลุเธอ สายตาของเขาสงบและใจเย็น เหมือนไม่มีอารมณ์อื่นร่วมด้วยเลย แต่กลับทำให้ญาธิดารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

ไม่คิดว่า งานแต่งในครั้งนี้ ธีทัตจะเชิญภวินท์มาด้วย ที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงไปกว่านั้นก็คือ เขามาเข้าร่วมจริงๆ

เธอลดสายตาลง พยายามใจเย็นให้มากที่สุด เธอเดินตามพ่อบนพรมแดงไปข้างหน้าช้าๆ

เธอกับอัญมณีเดินยังพรมแดงถึงครึ่งทาง ใกล้จะไปหาธีทัตกับพายุได้อยู่แล้ว ทันใดนั้นเอง จอแอลอีดีปรากฏขึ้น มีภาพหนึ่งลอยขึ้นมา

สายตาของทุกคนในงานต่างก็ถูกดึงดูดไปยังภาพที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ นั่นเป็นรูปภาพหนึ่ง คนนี้รูปภาพคือญาธิดา!

ญาธิดามองดูชัดๆ ก็ถึงเห็นว่าเป็นภาพที่ครั้งก่อนเธอกับชวิศไปเที่ยวด้วยกัน ในภาพชวิศกำลังสวมสร้อยคอให้เธอ

ทันใดนั้นเอง ทุกคนในงานแต่งฮือฮากันไปหมด ญาธิดาก็อึ้งจนร่างกายแข็งทื่อไปหมด เลือดในร่างกายเดือดพลุกพล่าน