ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 670

เมื่อเห็นว่านิวราเริ่มอารมณ์ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ญาธิดาก็แอบดีใจ แล้วพูดต่อว่า “เป็นไปไม่ได้! เขาบอกฉันว่าเขาไม่รักเธอ! ไม่เคยเลยสักนิด! นิวรา การที่เธอยินยอมอยู่ฝ่ายเดียว ยอมให้ถูกซ่อนอยู่ในความมืดมิดแบบนี้มันช่างน่าสงสารจริง ๆ !”

ยิ่งนิวราได้ฟังคำพูดพวกนี้ เธอก็ยิ่งสูญเสียการควบคุมมากขึ้นเรื่อย ๆ “ญาธิดา ฉันจะฉีกปากของแก! คนที่เขารักคือฉัน!”

ขณะที่พูดเธอก็รีบพุ่งตัวเข้าหาญาธิดา โดยที่คิดไม่ถึงเลยว่าญาธิดาจะยืนนิ่งอยู่กับที่มองเธอด้วยรอยยิ้มยั่วยุ

เมื่อเห็นเธอพุ่งเข้าใส่ ญาธิดาก็เบี่ยงตัวหลบออกไปข้าง ๆ

นิวราสะดุดจนเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้น ขณะเดียวกันหล่อนก็โบกเครื่องช็อตไฟฟ้าในมือไปมาเพื่อโจมตีใส่ญาธิดา!

ญาธิดาเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็ว เธอยกเท้าขึ้นเตะบนน่องขาของหล่อน นิวราคุกเข่าลง ตัวเธอเอนซ้ายเอนขวาอย่างสูญเสียการทรงตัว

ทันใดนั้นญาธิดาก็รีบวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว เธอเอื้อมมือไปคว้าเครื่องช็อตไฟฟ้าในมือของนิวรา แต่ทันทีที่คว้าได้นิวราก็รู้ถึงความตั้งใจของเธอทันที มือสองมือจับเครื่องช็อตไฟฟ้าไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

ทั้งสองคนยื้อแย่งกันไปมาทำให้มือบังเอิญไปแตะโดนปุ่มกดอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทันทีที่มันแตะโดนใครก่อน อีกฝ่ายก็จะเป็นฝ่ายชนะทันที

มือไม้ถูกเอาออกมาใช่จนหมด ญาธิดาถูกนิวราเตะเข้าที่ขาสองสามครั้ง เธอขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ

ถ้าเธอปล่อยมือตอนนี้ทุกอย่างต้องจบเห่แน่! นิวราคงจะใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าช็อตเธอและสมรู้ร่วมคิดกับภูผาตั้งข้อหาให้เธอและส่งตัวเธอเข้าคุก!

เธอรู้ว่าภูผาเป็นคนมากเล่ห์เพทุบาย การบิดเบือนความจริงและความผิด การบิดเบือนข่าวลือและการสร้างข่าวลือเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา โดยที่ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลยด้วยซ้ำ

ดังนั้นเธอต้องแย่งเครื่องช็อตไฟฟ้ามาและทำให้นิวราสลบไปให้ได้!

ทันใดนั้น นิวราก็ยกเท้าขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะถีบเข้าที่ท้องของเธออย่างแรง พลางตะโกนออกมาว่า “นังคนชั้นต่ำ ไปตายซะเถอะแก!”

ญาธิดาถูกกระแทกที่ท้องอย่างรุนแรง แต่เธอออกแรงที่มืออย่างสุดกำลัง ถือโอกาสตอนที่นิวรากำลังขาดสติ แย่งเครื่องช็อตไฟฟ้าออกมาจากเธอได้สำเร็จ

เธอเดินโซเซถอยหลังไปหลายก้าวจนเกือบจะล้ม เพียงไม่นานเธอก็สามารถยืนนิ่งได้อีกครั้ง และมองไปที่นิวราที่กำลังพุ่งตัวเข้ามาก่อนจะใช้เครื่องช็อตไฟฟ้าโจมตีหล่อนทันที

เพียงชั่วครู่ นิวราแสดงสีหน้าหวาดกลัว หล่อนคิดอยากจะหลบแต่มันก็สายเกินไปแล้ว ทันทีที่เครื่องช็อตไฟฟ้าโจมตีโดนตัวหล่อน ทั่วทั้งตัวของหล่อนก็สั่นเครืออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ หล่อนกลอกตาขาว ร่างกายอ่อนแรงและล้มลงไปกับพื้นในที่สุด

ญาธิดาถอยหลังสองก้าวด้วยความตื่นตระหนก มองไปยังผู้หญิงที่ยังคงกระตุกอยู่บนพื้น ร่างกายของเธอเย็นยะเยือก

ไม่คิดเลยว่าสิ่งเล็ก ๆ ที่อยู่ในมือของเธอจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้ ถ้าหากคนนั้นเป็นเธอ เกรงว่าคงจะมีจุดจบอีกแบบหนึ่งแน่นอน

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ มองดูนางนิวราที่หมดสติไปแล้ว หัวใจของเธอเต้นแรง ได้แต่กัดฟันแน่นและก้มมองเครื่องช็อตไฟฟ้าในมือ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในมือตอนนี้มันร้อนจนแทบจะลวกมือ

เธอเพิ่งจะโจมตีนิวรา ตอนนี้หล่อนสลบไปแล้วคงต้องรออีกสักพักถึงจะฟื้นขึ้นมา และตอนนี้เธอต้องรีบไปจากที่นี่ ต้องหนีไปให้เร็วที่สุด!

ทันทีที่เธอหันหลังกลับ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ เธอรีบหันมองด้วยความตื่นตระหนก และทันทีที่เห็นว่าเป็นภูผาเธอก็ตัวแข็งทื่อไปทันที

เขาอยู่ที่นี่ด้วย! โดยมีครามยืนอยู่ข้าง ๆ เขา

ภูผามองเธอด้วยรอยยิ้ม “คุณญาธิดาช่างเก่งจริง ๆ เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ และฉลาด เข้าใจเลยว่าทำไมพี่ใหญ่ถึงชอบเธอ”

ญาธิดามองเขาอย่างระแวดระวัง “นายคิดจะทำอะไร!”

ต้นเหตุของเหตุการณ์ทั้งหมดคือเขา! ที่เธอต้องมาสู้กับนิวราอย่างเอาเป็นเอาตายแบบนี้ก็คงจะเป็นส่วนหนึ่งของเกมที่เขาคิดขึ้นมาด้วยใช่ไหม?