ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 78

ญาธิดาขยับปาก มีเรื่องมากมายที่อยากจะเล่าให้อัญมณีฟัง แต่ตอนนี้อยู่ในโทรศัพท์ เรื่องเหล่านี้เล่าได้ไม่ชัดเจน

สุดท้าย คำพูดทั้งหมดกลายเป็นคำถามเดียว “อันอัน ถ้าเกิดเธอแต่งงานแล้ว และพบว่าอีกฝ่ายแอบมีผู้หญิงอีกคนลับหลัง เธอจะทำยังไง?”

“หย่าสิ!” อัญมณีตอบอย่างไม่ลังเล “ธิดา เธอลืมเรื่องที่เคยคุยกันก่อนหน้านี้รึยัง! จะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรักและรักเราเท่านั้น! และไม่ทนต่อการนอกใจ!”

ญาธิดารู้สึกขมขื่นเล็กน้อย “ฉันยังไม่ลืม...”

เธอคิดอย่างนี้มาโดยตลอด ข้อแรกเธอยังทำไม่ได้ จนถึงตอนนี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะทำข้อที่สองได้ไหม

อัญมณีมารู้ตัวอีกทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ “ทำไมอยู่ๆถึงถามเรื่องพวกนี้ละ? หรือว่า...”

ญาธิดาตื่นตกใจและรีบอธิบายว่า “ไม่มีอะไร! ฉันก็แค่ได้ยินเพื่อนร่วมงานพูดถึงเรื่องของตัวเอง ก็แค่สงสัยเท่านั้นเอง...”

ได้ยินเธอพูดอย่างนี้ อัญมณีสบายใจขึ้นมาหน่อย “ตกใจหมดเลย ฉันก็คิดว่าเธอพูดถึงตัวเองเสียอีก แต่ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ฉันยังคงยึดมั่นในความคิดเดิม ชีวิตนี้ไม่มีทางหวั่นไหว!”

ได้คำพูดที่มีเหตุผลของหญิงสาว ในใจของญาธิดาหนักแน่นมากขึ้น “อืม ฉันก็เหมือนกัน”

ถึงแม้ข้อแรกเธอจะทำไม่ได้ เพราะเธอกับภวินท์จดทะเบียนสมรสอย่างกะทันหัน โดยไม่ได้คำนึงถึงปัญหาเรื่องความรักหรือไม่รัก ต่อมาเธอแค่อยากจะใช้ชีวิตที่ดีกับเขาในทุกๆ วัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขามีเรื่องปิดบังเธออยู่ ไม่แน่อาจจะมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ก็ได้!

เธอรับไม่ได้แน่นอน นี้เป็นเส้นตายและหลักการของการแต่งงาน

ญาธิดาคิดได้ขึ้นมาเล็กน้อย “โอเค อันอัน ฉันรู้แล้ว เธอทำธุระก่อนเถอะ เธอมาเมื่อไหร่ค่อยโทรหาฉันนะ”

หลังจากวางสาย ญาธิดาหายใจเข้าลึกๆ หนักแน่กับความคิดในใจ

ดูเหมือนเธอจะต้องหาเวลาคุยกันให้รู้เรื่องกับภวินท์เสียหน่อย

......

กลางคืน ท้องฟ้าด้านนอกมืดครึ้ม ฝนตกเล็กน้อย ความชื้นลอยอยู่ในอากาศ ญาธิดานั่งอยู่บนโซฟา และเงยหน้ามองนาฬิกาบนกำแพง

สามทุ่มกว่าแล้ว เวลานี้ภวินท์ควรจะกลับมาแล้วสิถึงจะถูก

ไม่นาน มีเสียงรถดังมานอกคฤหาสน์ ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว เงาร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มปรากฏอยู่ตรงทางเข้า

ญาธิดาจัดแจงดึงเสื้อผ้าที่สวมใส่ ลุกขึ้นเดินไปหาเขาและเอ่ยปากถามว่า “กลับมาแล้วหรอ?”

“อืม” ภวินท์เงยหน้ามองเธอและเปลี่ยนรองเท้าต่อ

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ญาธิดาได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆ จากตัวเขา ขมวดคิ้วโดยไม่ตั้งใจ และรินน้ำส่งให้เขาแก้วหนึ่ง

ภวินท์รับไป สีหน้าเรียบเฉย เขาดื่มน้ำ เมื่อเห็นว่าไม่มีทีท่าว่าจะเดินออกไป จึงถามขึ้นว่า “ยังมีเรื่องอะไรอีก?”

ญาธิดาหายใจเข้าลึกๆ “ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”

เขาวางแก้วลง แววตาลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง พูดขึ้นมาเงียบๆ ว่า “ว่ามาสิ”

ญาธิดากำหมัดแน่น ในใจประหม่าเล็กน้อย แต่ก็รวบรวมความกล้าและพูดว่า “คุณมี...ผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม?”

เมื่อพูดออกไปแล้ว เขารู้ได้อย่างชัดเจนว่าสีหน้าภวินท์นิ่งขรึมลงมาก แม้แต่บรรยากาศรอบก็เย็นลงหลายองศา

หลังจากนิ่งไป มีแสงเย็นชาปรากฏขึ้นมาในแววตาของภวินท์ เขาพูดเสียงขรึมว่า “ไว้คุยกันวันหลัง”

เขารู้สึกได้ถึงความฮึกเหิมในตัวหญิงสาว แต่ถ้าเขาสารภาพในตอนนี้ เกรงว่าจะเพิ่มความขุ่นเคืองให้เธอ และเธอก็จะยิ่งไม่ยอมบริจาคไต

เขาพูดพลางเดินก้าวไปที่บันได

เมื่อเห็นท่าทางของเขา ในใจญาธิดาเย็นยะเยือก เธอกลัวว่ามีอะไรเขาจะปิดบังเธอไว้หมด! ในฐานะภรรยาของเขา เธอมีสิทธิ์ที่จะรู้อย่างทุกอย่าง!

ญาธิดาเดินตามไป ยื่นมือไปจับแขนเขาไว้ “ทำไมถึงคุยตอนนี้ไม่ได้?”

ในเมื่อไม่จะช้าจะเร็วยังไงก็ต้องพูด ทำไมถึงไม่บอกเธอตรงๆ ตอนนี้?

ภวินท์หยุดเดิน ขมวดคิ้วแน่น ซ่อนความโกรธในดวงตา

เพราะเรื่องการผ่าตัดของนิวรา เรื่องที่บริษัท เขาอยู่ภายใต้ความกดดันเป็นอย่างมากแล้ว พอวันนี้กลับมา ยังต้องเผชิญหน้ากับคำถามของเธออีก เขารู้สึกหงุดหงิด

เขาเอ่ยปากถามน้ำเสียงวนอยู่ในลำคอ “วันนี้คุณต้องหาคำตอบให้ได้เลยใช่ไหม?”