ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 811

อีธานเหลือบมองภวินท์ที่กำลังทำหน้าบึ้งอยู่ และแอบขยิบตาให้น้องสาวของเขา

เอลล่าทำปากบึ้งแล้วมองเขา แต่ดวงตาของเธอประกายไปด้วยความอยากซุบซิบ เธอใช้ท่าทางที่น่ารักออดอ้อนพี่ชายของตัวเอง และเธอก็ทำท่าโอเค หาข้ออ้างให้ภวินท์จากไป

ภวินท์เข้าใจในสิ่งที่เธอสื่อ ลูกสาวของเขานั้น ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเอาอกเอาใจ จึงทำได้เพียงใช้งานเป็นข้ออ้างแล้วกลับไปที่ห้องทำงาน

“พี่รีบพูดสิ!” ดวงตาของเอลล่าวาววับด้วยความสำเร็จ เธอเข้าไปใกล้ศีรษะเล็กๆของอีธาน และทั้งสองก็กระซิบกัน

นิธิศนั่งอยู่ในร้านอาหารด้วยใบหน้าที่เย็นชา จ้องมองไปยังทิศทางที่ญาธิดาจากไป นิ้วของเขากำแน่นขึ้นเล็กน้อย และแววตาสีเข้มในดวงตาของเขาไม่ได้ปิดบังเลยแม้แต่น้อย

นพเก้าที่ใส่รองเท้าส้นสูงมานั่งลงตรงข้ามเขา ริมฝีปากสีแดงของเธอยกยิ้มเล็กน้อย และเธอก็กระแอม “ไม่นึกเลยว่าคุณนิดจะเป็นผู้ชายคลั่งรักที่หายากนะคะ”

“ไม่ต่างกัน” นิธิศละสายตาจากตรงนั้น และพูดออกมาโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆในน้ำเสียงของเขา “ฉากเมื่อกี้ถ่ายไว้แล้ว?”

เธอยกโทรศัพท์ขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความภูมิใจ "ให้ฉันมาทำงานเล็กๆแบบนี้ เป็นการขี่ช้างจับตั๊กแตนจริงๆ"

“เคล็ดลับไม่ต้องพิเศษ ใช้ง่ายก็พอแล้ว” ใบหน้าของนิธิศแสดงความรังเกียจเล็กน้อย "ต่อไปคือรอคอยการแสดงที่ดีของคุณนพเก้านะครับ"

นพเก้าดื่มไวน์แดงในมือ เหลือบไปมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมริมฝีปากของเขา ลุกขึ้นและออกจากร้านอาหารเพื่อไปที่STN Group

หลังจากรู้ว่าภวินท์ไม่ได้อยู่ในบริษัท เธอก็กัดฟันอย่างลับๆ เมื่อคิดถึงเนื้อหาในมือถือของเธอ เธอก็ตัดสินใจไปที่บ้านพักตระกูลสถิรานนท์

ตอนที่ให้ป้าจันทร์แจ้งภวินท์ อีธานและเอลล่าก็โผล่หัวของพวกเขาออกจากห้องนอนอย่างสงสัย เมื่อพวกเขาเห็นนพเก้าในห้องนั่งเล่น เด็กสองคนก็ดูไม่ค่อยดีนัก

“พี่ชาย ป้านิสัยไม่ดี มาสร้างปัญหาแล้ว” เสียงของเอลล่าต่ำมาก

หลังจากเอลล่าไปโรงเรียน เธอก็ได้เรียนรู้ความรู้และคำศัพท์แปลกๆมากมาย และมักใช้โดยไม่เลือกปฏิบัติอีธานกลอกตาอย่างเอือมระอา "นี่มันความรู้ระดับปรมาจารย์จริงๆ"

“ความรู้อะไรนะ…...” เอลล่าทำหน้างง แล้วยื่นแขนของเธอออกไป “พี่ ไปทำไม?”

“แน่นอนว่าต้องไปดวลกับหน้านางร้าย”

อีธานเดินไปที่ห้องนั่งเล่นขณะที่กำลังพูดอยู่ และจงใจแสดงท่าทางที่น่ารักของเด็กที่อยากรู้อยากเห็น และถามขึ้นด้วยเสียงที่ไร้เดียงสา “คุณป้า คุณป้าสวยจังเลยนะครับ”

การเยินยอนี้เห็นได้ชัดว่าใช้ได้ผลมาก นพเก้าก้มศีรษะลง มองไปที่ใบหน้าที่เกือบจะเหมือนกับภวินท์อีกครั้งดูเหมือนว่าเธอจะรังเกียจน้อยลง

ลูกๆของวินก็เก่งเหมือนกับเขาเลย

อีธานไม่ให้โอกาสเธอพูด และเพียงกล่าวเสริมว่า “ครั้งสุดท้ายที่ผมเจอคุณป้าที่ประตูโรงเรียน หน้าตาคุณป้ามอมแมมไปด้วยฝุ่น ผมไม่คิดว่าคุณป้าจะดูสวยมากขนาดนี้ครับ”

เอลล่าก็พูดตามหลัง "พี่ ทำไมจู่ๆคุณป้าถึงเปลี่ยนไปสวยขนาดนี้ล่ะ?"

“ในเน็ตบอกว่าสวยแบบกะทันหันแบบนี้เรียกว่าการศัลยกรรม พี่ก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากมาย เธอต้องถามป้าคนสวยดู”

“งั้นถ้าโตขึ้นหนูก็จะไปทำศัลยกรรม จะได้สวยเหมือนคุณป้าคนสวย” เอลล่าแสร้งทำเป็นมีความสุขมาก

“น้องสาวพี่ไม่ต้องศัลยกรรมหรอก มีแต่คนขี้เหร่เท่านั้นที่ต้องศัลยกรรม”

ฟังเด็กสองคนพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมา ดั่งสำนวนที่ว่า"เด็กไม่พูดโกหก" สีหน้าของนพเก้าก็ไม่สบอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆ เธอจ้องมองที่พวกเขาและแอบสบถในใจ

ไอ้เด็กนอกคอกสองคนนี้ น่ารำคาญพอๆนางผู้หญิงชั้นต่ำญาธิดาเลย! ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องกำจัดทิ้ง!