ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 871

เขาไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะว่าอาริโอควักมีดออกมาจากกระเป๋ากางเกง ในเวลานี้ปลายมีดที่แหลมคมกำลังจ่ออยู่ตรงเส้นเลือดที่ลำคอของญาธิดา

ถ้าเกิดเขาเข้าใกล้ไปอีกก้าวเดียว มีดที่แหลมคมเล่มนี้ก็จะแทงเข้าไปในคอที่บอบบางของเธอ

การที่สามารถจับกุมตัวของทิวัตถ์เอาไว้ได้อย่างราบรื่นนั้น เป็นเพราะว่าเขาไม่ได้ตั้งตัว แต่ตอนนี้ ภวินท์ไม่กล้าเสี่ยงอันตรายนี้

บรรยากาศที่ตึงเครียดค่อยๆแผ่กระจายออกไปทั่ว อาริโอรู้ดี ว่าการที่คนในประเทศกล้ามาลงมือกับตัวเองตรงๆ อธิบายได้ว่าพวกเขาจะต้องมีหลักฐานที่ชี้ขาดอยู่ในมือเรียบร้อยแล้วแน่ๆ ตนเองไม่สามารถหนีออกไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัยแล้ว

ส่วนญาธิดาที่อยู่ในเงื้อมมือของเขา ก็เป็นสิ่งที่รับประกันในการมีชีวิตอยู่ต่อไปเพียงสิ่งเดียวของเขาเท่านั้น

“หลีกทางให้ฉัน ไม่อย่างนั้น……”

อาริโอกดปลายมีดเข้าไปมากขึ้น ปลายมีดที่แหลมคมแทงเข้าไปที่ผิวของญาธิดาทันที

หลังจากที่ญาธิดาเห็นภวินท์แล้ว ในใจกลับนิ่งสงบลง เธอไม่พูดอะไรออกมาอย่างชาญฉลาด เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองไปกระตุ้นอาริโอเข้า

พอเห็นสีแดงที่ดูแสบตานั้น ภวินท์แววตาก็หดลง สุดท้ายก็เลือกที่จะประนีประนอม

เขาเอียงตัวเล็กน้อย หลีกทางให้ อาริโอลากญาธิดา ก้าวเดินออกไปข้างนอกทีละก้าวๆ

ญาธิดาถูกอาริโอจับเป็นตัวประกัน หลังจากที่ภวินท์ปรากฏตัว สายตาก็ไม่ได้หันมองไปไหน

อาริโอเดินผ่านตัวของภวินท์ไปอย่างระมัดระวัง ญาธิดารีบหันสายตามองไปที่ภวินท์ทันที

ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมาหลายปี มีความรู้ใจกันอย่างถึงที่สุด หลังจากที่ได้เห็นสายตานี้แล้ว ภวินท์ก็แววตาเป็นประกาย เข้าใจเจตนาของญาธิดาขึ้นมาทันที

วินาทีต่อมา ญาธิดาฉวยโอกาสตอนที่อาริโอเพ่งความสนใจทั้งหมดไปที่ภวินท์ส่งสัญญาณ ย่อตัวลงทันที หนีหลุดออกมาจากพันธนาการของอาริโอได้สำเร็จ

ตอนที่อาริโอยังไม่ทันได้ตอบสนองกลับมา กำปั้นของภวินท์ก็เหมือนกับห่าฝนที่โหมกระหน่ำ อัดเข้าไปที่หน้าของอาริโออย่างรวดเร็วและรุนแรง