ดวงใจภวินท์ นิยาย บท 887

“ที่แท้คุณก็เป็นน้องสาวของเขานี่เอง ฉันคือมาเลน่าค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะคะ”

เธอยิ้มอย่างอ่อนหวาน แต่ญาธิดามองออก ว่าภายใต้รอยยิ้มที่หวานหยดนี้ของเธอ มันแฝงไปด้วยคมมีดที่ชุบด้วยยาพิษ

คนของตระกูลสมิธ จะใสซื่อไร้เดียงสาได้ยังไง

ญาธิดาเคยเห็นข้อมูลของมาเลน่าจากเอกสารมาก่อนแล้ว ข้างบนบอกว่าเธอคนนี้เป็นคนที่หวงของรักของหวงของตัวเองมากๆ

มาเลน่าเคยชอบผู้ชายคนหนึ่ง คนคนนั้นเนื่องจากว่าไปพูดคุยกับเพื่อนนักเรียนหญิงของตัวเองแค่ไม่กี่ประโยค ก็ถูกเธอใช้วิธีการบีบบังคับจนเพื่อนนักเรียนหญิงคนนั้นฆ่าตัวตาย

ชีวิตของเด็กคนนั้นไม่มีแล้ว แต่มาเลน่ากลับยังคงใช้ชีวิตอย่างดีมีความสุข

ญาธิดามองต่ำลง ปกปิดอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”

หลังจากที่ทำความรู้จักกันอย่างง่ายๆแล้ว มาเลน่าก็เอาแต่เกาะแกะภวินท์อยู่ตลอดเวลา แม้ว่าจะเป็นภวินท์ที่มีนิสัยสงบนิ่ง แต่สีหน้าก็เผยให้เห็นถึงความรำคาญอยู่ไม่น้อย

ในตอนนี้เอง เทอรี่ก็เดินตรงเข้ามาจากที่ไกลๆ

“มาเลน่าไม่มีใครชอบผู้หญิงแบบเธอหรอกนะ”

แววตาของเทอรี่ดูถูกดูแคลน มองน้องสาวที่อายุน้อยกว่าตัวเองยี่สิบกว่าปีคนนี้

ในสายตาของเขา มาเลน่าก็เหมือนกับหมูที่โง่เง่าตัวหนึ่งเท่านั้น แทบจะไม่มีความสามารถในการทำอะไรได้เลยสักนิด

อยู่ที่ตระกูลสมิธ คนที่เขากลัว ก็คือแม่แท้ๆของมาเลน่า

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอ ป่านนี้ตัวเองก็ได้อำนาจตระกูลของสมิธมาตั้งนานแล้ว

ทั้งสองคนเป็นดั่งน้ำกับไฟที่เข้ากันไม่ได้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว มาเลน่ารังเกียจเทอรี่สุดๆ พูดเยาะเย้ยออกมา“เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณสักหน่อยเทอรี่”

“เธอควรจะเรียกฉันว่าพี่สิ”

“……”

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังขัดแย้งมีปากมีเสียงกันอยู่นั้น ญาธิดาก็แอบอาศัยช่องโหว่นี้หนีไปแล้ว

ในเมื่อเรื่องสำคัญทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นี่ต่อแล้วเหมือนกัน