ภวินท์จัดการร่องรอยที่เหลืออยู่บนคอมพ์ แล้วก็กอดญาธิดาพร้อมกับจูบลงไปที่หน้าผากของเธอพร้อมกับพูดว่า “ไม่ต้องคิดมากหรอก มีอลิสาอยู่ด้วย ไม่มีทางเกิดอะไรขึ้นแน่นอน”
ญาธิดาถึงได้รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง
พอเธอเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นขวัญตายืนอยู่ตรงประตู
ญาธิดาอึ้งไป
“ขวัญ เธอ……”
ขวัญตาเห็นว่าตัวเองถูกจับได้แล้ว ก็เลยเดินเข้ามา
“ฉันได้ยินแล้ว ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้ตั้งใจน่ะ”
เธอได้ยินว่าเทอรี่มาหาที่นี่ ก็เลยตั้งใจอยากจะมาดูหน่อย แต่ว่ากลับได้ยินบทสนทนาเมื่อกี้อย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ขวัญ เธอโอเคไหม? ” ญาธิดามองเธออย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าซื่อของนาราจะไปกระตุ้นขวัญตาเข้า
“ฉันไม่เป็นไร”ขวัญตาส่ายหน้า “แต่ว่าฉันแอบรู้สึกเป็นห่วงอันอันเหมือนกันนะ แต่ว่าในเมื่อมีอลิสาอยู่ด้วยก็คงไม่มีปัญหาอะไรมากหรอก ใช่สิ เมื่อกี้ฉันได้ยินพนักงานพูดกันว่าเทอรี่มาที่นี่งั้นเหรอ? ”
ญาธิดาเห็นว่าสีหน้าเธอดูปกติดี ก็เลยสบายใจขึ้น พอได้ยินสิ่งที่ขวัญตาพูดเธอก็พยักหน้า “ใช่ ตอนนี้เขายอมให้พวกเราช่วยเขาทำงานแล้ว แถมพรุ่งนี้ยังเชิญพวกเราไปเป็นแขกที่ตระกูลสมิธอีก”
ขวัญตาขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเธอย่อมรู้ดีว่าตระกูลสมิธมีความลับซ่อนอยู่มากมาย
ตอนนี้เทอรี่เชิญให้ญาธิดากับภวินท์ไปด้วย แสดงว่าต้องกำลังพยายามทำอะไรบางอย่างอย่างแน่นอน
สีหน้าของเธอดูจริงจังขึ้นมาทันที เธอมองไปที่ญาธิดาพร้อมกับพูดว่า “ธิดา พรุ่งนี้ฉันอยากไปกับพวกเธอด้วย”
ญาธิดาส่ายหน้าปฏิเสธเธอ “ขวัญ พวกเรายังไม่รู้เลยว่าเทอรี่คิดจะทำอะไร ที่นั่นอันตรายมากนะ”
“ถึงแม้ว่ามันอันตรายฉันก็จะไป ถ้าเกิดว่าได้อะไรมาบ้าง พวกเราก็จะได้เร่งกระบวนการให้เร็วขึ้นได้ด้วย แบบนี้พวกเราก็จะได้รีบกลับไปหาอันอัน ถูกไหม? ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ดวงใจภวินท์
อ่านไปด่าไปแม่งนางเอกโคตรโง่พระเอกพูดดีด้วยนิดหน่อยก็หายโกรธยอมโง่ให้หลอกใช้...
รำคาญนิสัยนางเอกโคตรอ่อนแอแล้วยอมคน โดนกระทำมาสารพัดแต่ยอมอภัยให้ง่ายๆ...
<script>alert()</script>...