เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 17

ซ่งซานสี่มีความต้องการมาก......

แต่ด้วยความเป็นเจ้าพ่อ ทำให้เขาไม่สามารถเป็นสัตว์ร้ายได้ เป็นได้เพียงสุภาพบุรุษเท่านั้น

“ถึงแม้ว่าผมจะเป็นสามีของเธอก็ตาม.......”

“แต่เธอยังเป็นภรรยาของคนอื่น หญิงผู้ที่น่าสงสาร”

“เธอเพิ่งจะหายป่วย พวกเรายังไม่สามารถทำเช่นนั้นได้......”

เขาปิดตา และกำหมัดทั้งสองไว้แน่น

สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ไปเรื่อย ๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็สามารถควบคุมตัวเองได้เล็กน้อย

ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ

“แม่งฉิบหาย ร่างกายสับปะรังเคนี้ ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง ส่วนเรื่องเลวระยำนั้นเป็นที่หนึ่ง”

ซ่งซานสี่บ่นด้วยความจำใจ และยิ้มด้วยความขมขื่น

รีบหยิบไม้กวาดและทำความสะอาดห้อง

ใช้ไม้ถูกพื้น ถูกไปทั่วห้อง

เพราะมีแนวโน้มที่หวงชางหยงจะใช้กำลังตำรวจมาตรวจสอบ ต้องไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็นอนบนโซฟาเก่าในห้องรับแขก

ไม่มีผ้าห่ม คลุมด้วยเสื้อโค้ตก็เพียงพอแล้ว

ตั้งนาฬิกาปลุก แล้วเข้านอน......

ตอนกลางคืน โรงพยาบาลประชาชนที่สองจงไห่

หวงชางหยงได้รับการผ่าตัดเย็บแผลเสร็จเรียบร้อยแล้ว

เขาถูกเข็นเข้าไปในห้องพักพิเศษขณะที่หมดสติ

เพราะรถหรูคันนั้น ทำให้โรงพยาบาลรู้ว่าผู้ชายคนนี้ ต้องการห้องพักพิเศษอย่างแน่นอน

แม้แต่ลูกน้องทั้งสี่คน ก็ได้รับสวัสดิการแบบนี้เช่นกัน

สมัยนี้ หมอเข้าใจสังคมดี

หลังจากต่อกระดูกเสร็จเรียบร้อยแล้ว ลูกน้องสี่คนตื่นก่อน

เมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้พวกเขาสติแตก

น่ากลัวมาก

เขาไม่เหมือนกรรมกร?

เหมือนปีศาจที่ถูกปล่อยออกมาจากนรก

แค่พูดจาไม่เข้าหู ก็ลงมือทำร้ายพวกเขาทันที!

แม่งฉิบหาย ต้องตรวจสอบเรื่องนี้!

พวกเขาได้รู้จากนางพยาบาลว่า พี่หยงถูกทำร้ายจนองคชาตใช้การไม่ได้ และไม่สามารถมีลูกได้อีกต่อไป!

แม่งฉิบหาย แย่แล้ว

พวกเขาไม่สามารถจินตนาการว่าเมื่อพี่หยงตื่นแล้ว สถานการณ์จะเป็นอย่างไร

น่าสังเวชมาก……

เขายังไม่ทันได้แตะต้องซูโหย่วหรงแม้แต่ปลายเล็บ ก็ถูกทำร้ายแล้ว?

กรรมกรที่สมควรตาย!

พี่หยงโชคร้ายมาก

เพียงแค่วันเดียว รวมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยภายในสี่คนตอนบ่ายแล้ว ลูกน้องของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งหมดแปดคน

……

ที่บ้านของซูโหย่วชิง

เธอเปิดประตู และนำข้าวของเข้าไปในบ้าน

ตู้ไห่ผิงโกรธจนอยากจะโยนข้าวของออกไป

แต่เงินห้าหมื่นนั้น ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว

เขาเป็นพนักงานขาย และช่วงสองปีที่ผ่านมา รายได้ของเขาไม่ค่อยดีนัก

เขาคิดไม่ออกจริง ๆ เศษสวะซ่งซานสี่มีเงินมากขนาดนี้อย่างกะทันหันได้อย่างไร?

ได้ยินว่าเขาได้กำไรจากการเล่นหุ้น

แต่ตู้ไห่ผิงไม่เชื่อ “เขาเรียนไม่จบมัธยมปีที่ห้าด้วยซ้ำ คนเลวที่ไม่มีความรู้ เล่นหุ้นเป็น? เขาสามารถดูกระดานหุ้นและวิเคราะห์ข้อมูลได้เหรอ?”

“เหี้ย!”

ตู้ไห่ผิงหงุดหงิดจนนอนไม่หลับ ดังนั้นเขาจึงหันหลังแล้วเดินเข้าไปในห้องอ่านหนังสือ

ซูโหย่วชิงถอนหายใจยาว และรู้สึกโกรธแค้นซ่งซานสี่มาก “ซ่งซานสี่ แกมันเป็นคนเลวที่ทำร้ายคนอื่น!”

เธอรู้ว่าสามีของเธอไม่เหมือนเดิมแล้ว

เขาจีบเธอตั้งแต่เธออายุ 16 ปี ตอนนั้นเขาดูแลเอาใจใส่เธอมาก?

จีบจนถึงเธออายุ 24 ปี และในที่สุดพวกเขาก็แต่งงานกัน

ผลลัพธ์คือ เขาเสื่อมสมรรถภาพเพศ พวกเขาไม่มีลูกแม้แต่คนเดียว

เขาไม่อ่อนโยนกับเธอเหมือนเมื่อก่อน และอารมณ์ร้อนขึ้น

บางครั้งก็ไม่สุภาพกับเถียนเถียน

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเศษสวะซ่งซานสี่!

ซูโหย่วชิงไม่กล้าคิด ถ้าตู้ไห่ผิงรู้ว่าเธอถูกซ่งซานสี่ข่มขืน ตู้ไห่ผิงจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

เกรงว่าเขาคงมีความคิดอยากจะฆ่าซ่งซานสี่?

ร่างกายของตู้ไห่ผิงแข็งแรง การฆ่าซ่งซานสี่เป็นเรื่องง่าย

ซูโหย่วชิงรู้สึกสิ้นหวังมาก เธอทำได้เพียงเก็บความลับไว้ในใจ และเจ็บปวดเอง

“เศษสวะที่สมควรตาย ถ้าแกเปลี่ยนเป็นคนดีจริง ๆ โหย่วหรงและเถียนเถียนก็จะไม่ลำบากขนาดนี้.......”