เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด นิยาย บท 29

เบนสายตาเล็กน้อย เห็นชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ข้างรถ คนผู้ชายคือหนุ่มรูปหล่อที่ไม่รู้จักคนนั้น ส่วนผู้หญิงดูไม่เหมือนผู้หญิงเที่ยวกลางคืน เหมือนลูกของตระกูลคนรวยมากกว่า

ชายหนุ่มดูเหมือนจะเมานิดๆ เอนตัวพิงหญิงสาวเล็กน้อย มือเรียวนุ่มของหญิงสาววนอยู่บริเวณหน้าอกของชายหนุ่มไม่รู้ว่าจงใจหรือไม่ได้ตั้งใจ

ผู้ชายที่มีฐานะมักชอบแบบนี้ ไป๋มู่ชิงดูถูกในใจ ปรับสายตาเพื่อจะเดินจากไป

เสียงของชายหนุ่มดังตามหลังมา: "คุณหนูเหอ ภรรยาของผมมาแล้ว"

"ภรรยาของคุณ?" คุณหนูเหอแปลกใจ

"ใช่ครับ ภรรยาของผม" เสียงใกล้ตัวเขามา ในนาทีต่อมาไป๋มู่ชิงถูกดึงตัวสู่อ้อมแขนกว้าง เธอชะงักเล็กน้อย หันศีรษะมองหนานกงเฉินที่ดูไม่ค่อยดีนัก แล้วมองคุณหนูเหอที่ทำหน้าผิดหวังอยู่ข้างๆ จึงเข้าใจเรื่องทั้งหมด อิงตัวเข้าหาหนานกงเฉิน โอบเอวพลางยิ้มหวาน: "สามีคะ ที่แท้มาอยู่นี่เอง ฉันคิดว่าคุณอยู่ด้านในซะอีก"

"อืม ออกมาหายใจสักหน่อย" หนานกงเฉินยกตัวขึ้นทับตัวเธอไว้ ทำให้เธอรู้สึกหนักมาก

คุณหนูเหอกวาดสายตามองไป๋มู่ชิงอยู่หลายรอบ ด้วยอาการดูถูก: "ไม่คิดเลยว่าคุณชายเฉิน ชอบรสจัดจ้านขนาด ชอบของแบบนี้"

"นี่ คุณ......!" ไป๋มู่ชิงโกรธ หมายความว่ายังไง เธอแย่ขนาดนั้นเลยหรอ? เธอแค่ไม่ชอบแต่งตัวฉูดฉาดหรูหราแบบพวกเขาแค่นั้นเอง

"ท่านนี้เป็นลูกสาวของกลุ่มบริษัทตระกูลเหอ คุณหนูเหอ" หนานกงเฉินบอกกับไป๋มู่ชิง: "โดนตามใจมาตั้งแต่เด็ก ที่รักอย่าโกรธเขาเลยนะ"

ที่แท้ก็ลูกคุณหนู ไม่แปลกเลยที่ชอบดูถูกผู้อื่น

"อืม ฉันไม่โกรธหรอก สามีคะเรากลับบ้านกันเถอะ" ไป๋มู่ชิงหันไปมองคุณหนูเหอแวบนึง ก่อนพยุงหนานกงเฉินเดินไปยังรถ Spyker

มองรถที่ขับออกไป คุณหนูเหอโกรธตัวเอง ได้ข่าวมาว่าคุณชายเฉินยังไม่ได้แต่งงาน ทำไมจู่จู่จึงมีภรรยาโผล่มาได้? เหนื่อยฟรีีมาทั้งคืน ไม่ได้อะไรสักอย่าง